Skip to main content

ทิศทางการเติบโตของธุรกิจการท่องเที่ยวที่สะเปะสะปะทำให้ชาวบ้านหลายคนทิ้งชีวิตเรือกสวนไร่นา หันมาเป็นผู้ประกอบการอย่างไร้ทิศทาง ไร้การจัดการ ไร้ความคิด ในสังคมมือใครยาวสาวได้สาวเอาที่ต้องการแต่ประโยชน์ส่วนตน

การทำงานในฐานะประธานชมรมฯ เป้าหมายสูงสุดของเรา คือ?

การทำงานเรื่องสิ่งแวดล้อมไร้จุดสิ้นสุด เราไม่อาจจะคาดหวังเป้าหมายได้ในระยะเวลาอันใกล้ ประเด็นของผม คือ การทำงานเรื่องสิ่งแวดล้อมต้องไม่คาดหวัง เราจะทำไปเรื่อยๆ


สิ่งที่เราต้องการ คือ เพื่อน เครือข่ายและคนที่มองไปในทิศทางเดียวกับเรา โดยหวังว่า พวกเขาจะเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของการทำงาน


เราเชื่อว่า การทำงานของเราจะทำให้คนเปลี่ยนพฤติกรรม

อย่างน้อย ลูกค้าของพี่เคน บอกว่า รู้สึกดีและจะกลับไปทำที่สงขลาบ้านเกิดของตัวเอง

อย่างน้อย ลูกค้าคนหนึ่ง บอกว่า เขาไม่โยนห่อขนมออกทางหน้าต่างรถอีกต่อไป
อย่างน้อย ลูกค้าคนหนึ่งเก็บเปลือกส้มใส่กระเป๋ากางเกงไว้แล้วค่อยเอาไปทิ้งถังขยะในภายหลัง

เขาเดินหน้าทำในสิ่งที่เขาคิด

แต่ไม่วาย พี่เคนกลับถูกมองจากสังคมว่าจะเล่นการเมืองหรือเปล่า

หรือมันบ้าหรือเปล่าวะ
!!!
บ้าก็บ้า เขาตอบตัวเองเช่นนั้น ...และในมุมกลับ เขาเชื่อว่า มีคนอีกหลายคนที่พร้อมจะบ้ากับเขา


เขาบอกลูกน้องของเขาว่า
ใครจะทำกับเราหรือไม่ เราจะไม่ต่อว่าเขา แต่เราต้องทำจะกี่ปีเราก็จะทำ เราจะไม่หยุด จนกว่าทุกคนจะหันมาทำกับเรา

JUST DO iT
พี่เคนหวังว่า สายน้ำทุกสายจะสะอาดด้วยหัวใจของคน


การทำงานของชมรมฯ ขยายไปยังกลุ่มเด็ก พี่เคนนำเด็กมาเรียนรู้เรื่องสิ่งแวดล้อม ทั้งวาดรูปและการเขียนเรียงความ ให้ทุนการศึกษาสำหรับเด็กที่ทำหน้าที่เพื่อประโยชน์สาธารณะ


แต่งแต้ม ผ้าสีขาว ด้วยจิตอาสา

เขาเชื่อว่า คนเราไม่สามารถมีชีวิตอยู่ได้ภายใต้สิ่งแวดล้อมที่ย่ำแย่ ทุกคนล้วนใช้ประโยชน์จากสายน้ำและหากเราดูแลรักษา
ธรรมชาติจะรักเรา

สิ่งสุดท้ายกับสิ่งที่เลือก

ผมไม่คิดจะเล่นการเมือง ผมแค่อยากทำเพื่อคนอื่นเท่านั้น
แต่ต้องช่วยกัน ผมไม่อาจจะเปลี่ยนแปลงอะไรได้เพียงตัวคนเดียว

บนรอยยิ้มของชายหนุ่ม คือ มิตรภาพของคำว่า เพื่อน


ลูกผู้ชาย-สายน้ำเข็ก
!!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

บล็อกของ กฤนกรรณ สุวรรณกาญจน์

กฤนกรรณ สุวรรณกาญจน์
กฤนกรรณ สุวรรณกาญจน์
กฤนกรรณ สุวรรณกาญจน์
ทิศทางการเติบโตของธุรกิจการท่องเที่ยวที่สะเปะสะปะทำให้ชาวบ้านหลายคนทิ้งชีวิตเรือกสวนไร่นา หันมาเป็นผู้ประกอบการอย่างไร้ทิศทาง ไร้การจัดการ ไร้ความคิด ในสังคมมือใครยาวสาวได้สาวเอาที่ต้องการแต่ประโยชน์ส่วนตน
กฤนกรรณ สุวรรณกาญจน์
แดดยามบ่ายกระทบสายน้ำเป็นริ้วเต้นระริกรินไหลไปตามแก่งหินน้อยใหญ่ ทิวไม้สองฝั่งแน่นขนัดทอดกายยึดผืนดินไม่ให้น้ำกัดเซาะ ราวกับมืออันอบอุ่นของแม่ที่โอบอุ้มทารกแนบอก
กฤนกรรณ สุวรรณกาญจน์
คลิ๊กที่ภาพเพื่อดูภาพขยาย    
กฤนกรรณ สุวรรณกาญจน์
คนงานบนเรือขนสินค้าขนาดใหญ่ริมฝั่งโขง กำลังทำงานของพวกเขา เรือขุดทรายตักทรายจากกลางลำน้ำ ชายชราหาปลาอยู่บนเรือท้องแบน ธุรกิจการค้าคึกคัก ...
กฤนกรรณ สุวรรณกาญจน์
เชียงคานเมืองริมฝั่งโขง ถูกพูดถึงมากมายในหมู่นักท่องเที่ยว นักเดินทางหลายคนหยุดเวลาเอาไว้ที่นั่นด้วยการนอนอ่านหนังสือเป็นอาทิตย์ ...
กฤนกรรณ สุวรรณกาญจน์
ทุกเช้าๆ คุณแม่ชาวปกาเกอญอจะออกมาสะพายลูก ... ระหว่างเดินไปตามถนนกลางหมู่บ้าน ระหว่างอาบน้ำริมห้วยแม่แงะ ระหว่าง รอ ...
กฤนกรรณ สุวรรณกาญจน์
ในลมหนาวมีใบหน้าใสซื่อ ดูเหมือนว่า จะกลายเป็นธรรมเนียมไปแล้วอย่างยิ่ง ที่จะต้องถ่ายภาพใบหน้าคน ... ทุกปีที่ไปงานวันเด็กไร้สัญชาติ รอยยิ้มของคนหลังภูเขา อ่อนโยนแบบเด็กๆ ..
กฤนกรรณ สุวรรณกาญจน์
ห้องทะเบียนราษฏรเคลื่อนที่ถูกจำลองขึ้นบนลานโล่งบริเวณบ้านผู้ใหญ่บ้าน ,คนไร้รัฐบ้านแม่แพะมารวมตัวกันเพื่อทำประชาคม ,ยกมือรับรองสถานะบุคคลเป็นพยานรู้เห็นว่าครอบครัวที่ได้รับการสำรวจทั้งหมดอยู่บนผืนดินแห่งนี้มานาน ก า เ ล
กฤนกรรณ สุวรรณกาญจน์
ดินแดนอันไกลโพ้นเหนือความคิดฝัน ,เทือกเขาและดวงตะวันนิ่งงัน ราวกับภาพวาด
กฤนกรรณ สุวรรณกาญจน์
มุมหนึ่งของเชียงคาน จ.เลย ,หากใครเคยไปเชียงคานจะเห็นแม่น้ำโขงยาวสุดลูกหูลูกตา ก่อนจะลับหายเข้าไปยังฝั่งลาวตรงแก่งคุดคู้ ,ในภาพมองเห็นเรือดูดทรายเอกชน ,แนวโน้มการพัฒนาเพื่อให้เป็นเมืองท่องเที่ยว ,คนที่นั่นออกปากปฏิเสธเป็นพัลวันถึงความไม่ต้องการให้เจริญขีดสุดแบบปาย ,แต่ขณะเดียวกันก็อ้าแขนต้อนรับนักท่องเที่ยว ,รวมถึงนักเก็งกำไรเข้ามาหาซื้อที่ดิน ,หลับตาก็พอมองออกว่าภายในระยะ 5-10 ปี เชียงคานจะอยู่ในสภาพของเมืองท่องเที่ยวที่ถึงพร้อมไปด้วยสาธารณูปโภคที่เสนอสนองความต้องการของคนในทุกระดับชั้น ,แต่ความเห็นส่วนตัว ผมชอบปายคับ (คลิ๊กที่ภาพเพื่อขยายภาพ)