The Thin Red Line: แก๊สน้ำตา53

 

 

ผมรู้สึกสะอิดสะเอียนปนสมเพชเมื่อเห็นนายปริญญา ศิริสารการ คณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ ( กสม.) ออกมาให้ความคิดเห็นแบบอ้ำอึ้งในกรณีการใช้แก๊สน้ำตาต่อผู้ชุมนุมแช่แข็งประเทศไทยขององค์การพิทักษ์สยาม ( อพส.) 

 

ผมไม่เห็นด้วยกับการออกมาแสดงอาการเย้ยหยันสะใจต่อการใช้แก๊สน้ำตาต่อผู้ชุมนุมไม่ว่าฝ่ายใด 

 

คนที่เป็นโรคหอบหืดหรือคนที่เคยประสบกับเหตุการณ์เลวร้ายในลักษณะเดียวกันมาก่อนคงไม่มีใครส่งเสียงเชียร์แน่ๆ โดยเฉพาะเมื่อเขาได้มีโอกาสได้ทบทวนถึงสิ่งที่เกิดขึ้นกับตัวของเขาเอง 

 

ความรู้สึกของคนที่หวาดระวังแก๊สน้ำตาที่ถูกหว่านโปรยลงจากเฮลิคอปเตอร์ที่ความรุนแรงของมันสามารถทะลุหลังคาของอาคารได้ ความรู้สึกของคนที่ถูกแก๊สน้ำตาที่ถูกในยิงเข้าใส่ในแนวระนาบ ไม่มีหน่วยงานพยาบาลจากรัฐ มีแต่การช่วยเหลือตามอัตภาพของกันและกัน 

 

สิ่งที่ควรจะเกิดขึ้นก็คือ การออกมาวิพากษ์การใช้อำนาจสั่งการของรัฐโดยนักสิทธิมนุษยชนอย่างถึงรากชัดถ้อยชัดคำไม่ว่าเหตุการณ์ความรุนแรงนี้จะเกิดกับผู้ชุมนุมในฝั่งไหน (แต่แน่นอนว่าต้องไม่ใช่การวิพากษ์วิจารณ์เพื่อหาเหตุล้มล้างรัฐบาล) 

 

แต่คงจะไม่ใช่ต่อกรณีนี้ เพราะในเหตุการณ์ที่มีความรุนแรงยิ่งกว่าที่เคยเกิดขึ้นเมื่อไม่นานนี้  สังคมไทยไม่เคยได้ยินแม้แต่เสียงกระซิบของพวกเขาเลยแม้แต่น้อย 

 

ที่ผ่านมา.... พวกเขาดูดาย!

 

ยิ่งไปกว่านั้น ..ในบางคนยังทำหน้าทีเป็นผู้ชี้นำให้รัฐบาลใช้ความรุนแรงกับผู้ชุมนุมเสื้อแดงเสียเองด้วยซ้ำ

 

กรณีการใช้แก๊สน้ำตาในที่ชุมนุมของม็อบแช่แข็งประเทศไทย ผมเข้าใจว่า กสม.อาจต้องการที่จะวิพากษ์วิจารณ์มากกว่านี้ 

แต่พวกเขารู้ตัวดีหมดความชอบธรรมที่จะพูดอีกต่อไปแล้ว 

 

และต่อให้พวกเขาพูดออกมาตรงตามที่ใจคิด ไม่ต้องอ้อมค้อม ก็คงไม่มีค่าอะไรต่างจากเดิม

 

แต่สิ่งที่เป็นที่น่าเสียดายก็คือ...สังคมไทยคงยังจะต้องดำรงอยู่โดยปราศจากหลักยึดด้านสิทธิมนุษยชนต่อไปและต่อไป...

เนื่องมาจากนักสิทธิมนุษยชนไทย ได้ทำลายหลักการด้านสิทธิมนุษยชนที่พวกเขาพึงยึดถือลงโดยตัวของพวกเขาเองเสียแล้ว
 

ขณะที่ผู้ชุมนุมไอ หายใจไม่ออก น้ำตาไหลพรากอยู่กลางกลุ่มควันแก๊สน้ำตา นักสิทธิมนุษยชน ก็คงยังมึนงงอยู่ในหมอกควันแห่งมายาคติของพวกเขาเอง

 

 

 

 

 

เมื่อแก๊สน้ำตาจากเฮลิคอปเตอร์ตกทะลุหลังคาและฝ้าเพดานลงมาภายในร้าน