Suchart Narkbangsai
เรื่องอยากเล่า...แด่ผู้ลี้ภัย
ด้วยความเคารพและศรัทธาทุกท่าน
.
ปี 2551 หลังจากที่ผมใช้เวลาเดินทางประมาณ 1 เดือน
เพื่อสำรวจว่าจะพักอาศัยประเทศไหนรอบๆ ไทย
เพื่อทำมาหากินจนกว่าจะเข้าประเทศได้
.
สุดท้ายก็มาเลือกเวียงจันทร์เป็นที่หมาย
ผมเริ่มหาทางทำมาหากินทันที
แต่พบอุปสรรคมากมาย ไม่ทันกับเงินที่มีอยู่จำกัด
หากอยู่ต่อไปก็คงได้ แต่สุขภาพกายและใจคงทรุดหนัก
เพราะการอยู่แบบหัวเดียวกระเทียมลีบ
มันไม่สนุก และไม่มีความหวังอะไรเลย
.
ด้วยเป็นคนใจร้อนและเกรงใจคนที่ช่วยเหลือ
ผมตัดสินใจหนีกลับเข้าประเทศไทย
ไปตายเอาดาบหน้า
.
เริ่มค้นหาผู้ช่วยท้องถิ่นในเวียงจันทร์
ผมโชคดีที่ใช้เน็ตได้ดี