ธรรมชาติ

คุยกับต้นไม้" :

เรื่องไม่เป็นเรื่องบางครั้งก็ชวนให้น่ารำคาญ ทำให้ต้องมาคอยอารัมภบทออกตัวมากมาย ทั้งๆ ที่ไม่จำเป็น 

"อาร์บอรีทั่ม" (Arboretum) เป็นสวนพฤกษศาสตร์ขนาดใหญ่ร่วม 3 พันไร่ของมหาวิทยาลัยวิสคอนซิน-แมดิสัน สวนนี้ไม่ได้ตั้งอยู่ในบริเวณที่ตั้งมหาวิทยาลัย แต่ก็อยู่ห่างออกไปไม่ไกลนัก หากขยันเดิน สักชั่วโมงหนึ่งก็ถึง ถีบจักรยานไปก็สัก 20 นาที อาจเร็วกว่าขับรถที่ต้องเจอกับป้ายหยุด ทางแยก ไฟสัญญาณ กว่าจะถึงก็สัก 30 นาที

        เชื่อว่าหลายคนเวลาไปเดินเล่นร้านหนังหรือร้านดีวีดีมักจะได้เห็นหนังเกรดบีหลาย ๆ เรื่อง วางขายอยู่บนแผงกันอย่างเป็นล่ำเป็นสัน ซึ่งต้องบอกว่า หนังเกรดบีเหล่านี้ถูกสร้างขึ้นเพราะความนิยมของคนหลายคนที่อยากจะหาหนังอะไรง่าย ๆ ดูไม่ต้องคิดมาก ซึ่งอย่างที่เราเห็น หนังส่วนมากนั้

    อ.ไพบูลย์..เล่าให้ฟังหนังเรื่องอวตาร   "ผมว่ามนุษย์มีหางนี่แปลกนะ ที่แปลกกว่านั้นมันเสียบปลั๊กกับต้นไม้ได้มันเหมือนมีเส้นประสาทอยู่"   อ.ไพบูลย์ วัฒนศิริธรรม 4 กพ. 2553       รูปจาก http://gotoknow.org/file/suthepkm  ขอยืมรูปของ พี่สุเทพ จาก พอช.ก่อนนะครับ           วันนี้(4 กพ. 2553) อ.ไพบูลย์ วัฒนศิริธรรม ได้เข้าร่วมประชุมที่ พอช. ในฐานะประธานคณะทำงานอนุฯกรรมการสภาองค์กรชุมชน ผมเห็นท่านวันนี้ท่านร่าเริงแจ่มใสยังโอบอ้อมอารีอยู่เสมอ ระหว่างรอประชุมนั้นอาจารย์ได้เล่าให้ฟังเรื่องต่างๆมากมาย ทั้งเรื่องสมัยท่านเป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ หรือเรื่องอื่นๆ แต่ที่ผมมาสะดุดนั้นไม่ใช่เรื่องอะไร  แต่เป็นเรื่องที่ท่านเล่าให้ฟังว่า "วันก่อนผมได้ไปดูหนังมาเรื่อง อวตาร ใครไปดูมาแล้วบ้าง ผมไปดูมาแปลกนะมนุษย์มีหางที่สามารถเอาหางของตัวเอง เชื่อมต่อกับธรรมชาติต้นไม้สิ่งต่างๆได้  และที่สำคัญนะในหนังต้นไม้มันเยอะไปหมดเลย" ภาพจาก www.kapook.com      จากประโยคของอาจารย์เรื่องหนังอวตารนี่เอง "ผมก็มานึกเอาเองว่าหากเรามีหางที่สามารถเชื่อมต่อสื่อสารกันได้รับรู้ความรู้สึกระหว่างกันบ้างก็น่าจะดีแน่ เพราะบางครั้งการที่เราไม่สามารถรับรู้ความรู้สึกคนอื่นได้ สิ่งนั้นเองก็ทำให้คนอื่นก็ไม่เข้าใจเราเองเช่นกัน" ผมเองก็ตั้งใจจะเขียนเรื่องอวตารหลายครั้ง แต่เห็นคนอื่นเขียนเยอะแล้ว ตัวเองอ่านเอาก็น่าจะพอจึงไม่เขียน  แต่ยอมรับที่เขียนวันนี้เพราะผมไปได้ยินอาจารย์พูด เพราะคิดว่าหนังเรื่องนี้แม้แต่อาจารย์เองก็สนใจต้องมีอะไรดีแน่ เพราะตัวเองก็ไปดูมาแล้วสัก 1 รอบแล้วหละ เลยจะเอามาแลกเปลี่ยนกับทุกคนดูครับ ผมจะเขียนเป็นความรู้สึกของผมดีกว่าเมื่อได้ดูเรื่องอวตาร เพราะเนื้อหาอาจจะจำได้ไม่หมด แต่ความรู้สึกนั้นผมว่าผมยังจำได้ดีว่ามันสนุกและทำให้ผมคิดตามแค่ไหน ภาพจาก www.yenta4.com            "ผมรู้สึกว่าคนเราไม่เคยพอจริงๆนะครับว่าไหม ที่เราดั้นด้นเข้ามาในที่นี่ก็เพื่อ แร่อะไรสักอย่างนี่แหละ ที่เป็นที่อยู่ของมนุษย์มีหาง แต่ก็มีคนกลุ่มหนึ่งที่ก็พยายามเพื่อเข้าใจพวกมนุษย์เหล่านี้ ผมกำลังนึกถึงอะไรรู้ไหม ก็จะไปไล่ที่เขายอมทำทุกวิถีทางเลย ท้ายสุดไม่ได้เป็นอย่างนั้น อำนาจยิ่งใหญ่ที่แท้จริงไม่ได้เป็นของมนุษย์กลับแปลกที่ยิ่งใหญ่นั้นคือ ธรรมชาติ ในเรื่องที่สื่อสารสายใยชีวิตของคนและธรรมชาติโดยการใช้หางของตัวเองประสานกับทุกสิ่ง  ที่มีช่องทางเพื่อการเชื่อมต่อกัน ท้ายสุดมนุษย์ก็คือตัวเล็กๆคนหนึ่งที่อยู่ภายใต้ธรรมชาติและเราเองก็ใช้มันอย่างบ้าคลั่ง ขณะที่ผมบ่นนี่ผมก็ยังคิดว่าผมเองก็ใช้พลังงานพอสมควรเลยแหละ  และที่กระตุกแนวคิดผมที่อาจารย์พูดคือ ต้นไม้มันเยอะไปหมด แต่เดี๋ยวนี้หละบ้านเรายังเยอะแบบนั้นหรือเป่า เป็นเรื่องที่น่าหาคำตอบพอสมควร" และเราเองก็คงต้องหาคำตอบต่อไป...      และตอนนี้ตอนที่ผมเขียนตอนนี้ก็ปาเข้าไปตั้ง เที่ยงคืนกับอีกนิดๆ แล้ว ผมว่าผมเองก็ควรเข้าไปนอนสักตื่น ลองหลับให้ลึกๆเพื่อฝันไปหาเมืองในหนังเรื่องอวตารได้แล้ว เมืองที่มนุษย์มีหางสามารถสื่อสารกับธรรมชาติได้ เมืองที่เข้าใจธรรมชาติและเคารพมันเพราะคือแหล่งพลังชีวิตของเขา ภาพจาก www.anomalousmaterial.com             tinyMCE.init({ mode: "none", plugins: "paste", theme: "advanced", theme_advanced_buttons1: "bold,italic,underline,strikethrough,|,bullist,numlist,blockquote,|,forecolor,backcolor,|,link,unlink,image,|,pastetext,pasteword,code", theme_advanced_buttons2: "", theme_advanced_buttons3: "", extended_valid_elements: "font[size|color|style]", relative_urls: false, remove_script_host: false, auto_cleanup_word: false, theme_advanced_toolbar_location: "top", theme_advanced_toolbar_align: "left", theme_advanced_path_location: "bottom", content_css: "/stylesheets/editor.css" }); tinyMCE.baseURL = "/javascripts/tinymce/jscripts/tiny_mce"; function loadTinyMCE(objName) { tinyMCE.execCommand('mceAddControl', false, objName); if ($('load-tinymce') != null) $('load-tinymce').hide(); if ($('unload-tinymce') != null) $('unload-tinymce').show(); if ($('image-injection-wrapper') != null) $('image-injection-wrapper').show(); } function unloadTinyMCE(objName) { tinyMCE.execCommand('mceRemoveControl', false, objName); if ($('unload-tinymce') != null) $('unload-tinymce').hide(); if ($('load-tinymce') != null) $('load-tinymce').show(); if ($('image-injection-wrapper') != null) $('image-injection-wrapper').hide(); } (AVATAR ) เมื่อธรรมชาติอยู่ไกลเรายิ่งขึ้น และขณะเดียวกันเรายิ่งหนีธรรมชาติไปอีก