x

บล็อกของ โชเนน

ความสุข ๒ ชั้น ( ธรรมะเดลิเวอรี่)

โชเนน
โลกสอนมนุษย์ว่าทุกสิ่งต้องมีการเปลี่ยนแปลง แต่โลกก็กลับสอนให้มนุษย์ผูกพัน  โดยพระมหาสมปอง ตาลปุตฺโต อาตมาอ่านเจอกลอนในหนังสือพิมพ์ฉบับหนึ่งที่ผู้เขียนระบายไว้ได้สาแก่ใจมากเลย เร็ว ก็หาว่าล้ำหน้า ช้า ก็หาว่าอืดอาด โง่ ก็ถูกตวาด พอฉลาด ก็ถูกระแวง ทำก่อน บอกไม่ได้สั่ง ทำทีหลัง บอกไม่มีหัวคิด เฮ้อ นี่แหละชีวิตคนทำงาน ข้างต้น น่าจะเป็นกลอนที่โดนใจบรรดาคนทำงานหลายๆ คน เพราะสะท้อนความรู้สึกกดดันอย่างชัดเจน ซึ่งจากการได้พูดคุยกับโยมที่เข้ามาปรึกษาหารือถึงสาเหตุที่ทำงานกันอย่างไม่มีความสุขก็มีปัจจัยมากมาย เช่น ทำงานที่ตัวเองไม่ถนัด ทำงานที่ไม่ชอบ โดนหัวหน้างานกดขี่…

การดูแลหัวใจคนอื่น....

โชเนน
"ข้าวที่เต็มรวง จะโน้มลงพื้นดิน... เป็นรวงข้าวที่สมบูรณ์ เป็นที่ต้องการ... แต่ถ้าข้าวรวงไหนมีเมล็ดลีบมากๆ... มันจะตั้งตรง... ไม่มีใครอยากเกี่ยวให้ เปลืองแรงหรอก คนเราก็เช่นกัน" คนเราทุกคนมีค่าเท่ากัน.... การถ่อมตนอย่างถูกกาลเทศะ จะสร้างความรู้สึกดีให้กับคนอื่น... แปลว่าคนคนนั้นเติมเต็ม... เหมือนข้าวที่เต็มรวง จะยิ่งโน้มลงดิน เป็นรวงข้าวที่มีค่า... คนที่อ่อนน้อม ถ่อมตน ไม่ทับถมใคร... จะดูน่ารักในสายตาคนอื่น... คุยด้วยก็รู้สึกดี... คนเรายิ่งอยู่สูง ยิ่งต้องมองต่ำ... ส่วนคนที่อยู่ต่ำกว่า ต้องมองสูง... และทั้งคู่จะมองเห็นความสวยงามของกันและกัน... อย่างไม่ยาก...…

โอกาสของคนไปสาย....ที่ดิโอลด์ไรซ์มิลด์...

โชเนน
อยากเอ่ยคำขอบคุณให้กับพี่ๆเพือนๆและทีมงานทุกๆคนที่อยู่ด้วยกันใน 4 วัน... ที่ยอมให้ผมไปสายทั้ง 4 วันเลย ห่ะๆ ผมได้รับแจ้งให้ไปร่วมประชุมอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว ก่อนจะหลบเข้ามุมคิดในใจ " เฮยจะไปดีป่าวว่ะ "  แต่นั่นเป็นเพียงแค่ความคิดในใจคนเดียว เพราะในทางปฏิบัติคือ " ต้องไป "    และตัดสินใจเดินทางไปด้วยความโล่งของสมองที่ไม่รู้เลยว่าต้องไปทำอะไรมั่ง รู้แต่ว่าไปแคมป์อบรมเขียนข่าว!!  ซึ่งวันแรกก็ไปสายซะแล้วววว!! ไปถึงวันแรกวันศุกร์ก็สายซะแล้ว ยังงงๆว่ามาทำอะไร เจอคนมากหน้าหลายตาไปหมด มีทั้งคนที่รู้จักและไม่รู้จัก ด้วยความไปช้าเลยได้นั่งหน้าสุด…

ตถตา : เป็นเช่นนั้นเอง

โชเนน
ท่านปัญญานันทภิกขุ.....เป็นเช่นนั้นเอง                                 ชาวพุทธเราควรจะอยู่ด้วยความไม่เป็นทุกข์ในอะไรๆที่เกิดขึ้น ให้ทำใจให้เป็นสุขอยู่ตลอดเวลา ไม่ว่าสิ่งใดจะเกิดขึ้น ฝนจะตก ฟ้าจะร้อง หรือว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นในชีวิตของเราเราก็จะไม่เป็นทุกข์ในเรื่องนั้น เราจะใช่สติปัญญา เป็นเครื่องพิจารณาแล้วรู้จะปลง รู้จักวางในสิ่งนั้นๆ ไม่เข้าไปยึดถือ ด้วยความโง่ ความเขลา เพราะถ้าเราเข้าไปยึดไปถือด้วยความโง่ความเขลา เราก็เป็นทุกข์…
↑