การพเนจรของกรรมกรพลัดถิ่น
ยาจกเร่ร่อน
เราขายแรงงานและบริการ แต่ไม่ใช่ทาสรองรับการข่มเหง!
สังคมทุนนิยมได้กำหนดชีวิตของคนให้ เดินไปตามเส้นทางแห่งการผลิต และบริโภค โดยอาจหลงลืมไปแล้วว่า เป้าหมายอะไร และวิธีการใช้ชีวิตแบบไหน ที่มนุษย์สามารถกำหนดอนาคตได้เอง
แรงงานพลัดถิ่น คือ ตัวอย่างที่ชัดเจนที่สุดของสิ่งมีชีวิตในโลกทุนนิยมโลกาภิวัฒน์ เพราะผลิตของมีมูลค่า และชีวิตตนไร้ความหมาย ในสายตาสังคม
ขอทาน คนเร่ร่อน และนักบวชธุดงค์ คือ คนที่น่าสนใจว่าอยู่รอดได้อย่างไรในสังคมทุนนิยม