เรายังคงต่อสู้กันด้วยอาวุธโบราณ
ซึ่งสร้างความเหนือกว่าให้กับผู้ที่กล้าใช้
และสร้างความย่อยยับแก่ผู้เป็นเหยื่อ
...มากว่าสามสิบสองปีแล้ว
...ปีแล้วปีเล่า
ที่เราคุกเข่าลง...
ไว้อาลัยเหล่าผู้พลีชีพ
ประณามปวงผู้สังหาร
เมื่อสามสิบสองปีก่อน......ปีแล้วปีเล่า
ที่เราเฝ้าปฏิญาณ...
ต่อพวงหรีด ดอกไม้ และป้ายศิลา
ด้วยคมวาทะ บทกวี คีตการ
และหยาดน้ำตาว่า - ในฐานะผู้ยังมีชีวิตอยู่
เราจะสร้างสังคมที่ดีกว่าแต่เมื่อวานนี้
วันนี้
ซึ่งคงจะยืดยาวไปถึงพรุ่งนี้
เราก็ยังคงต่อสู้กันด้วยอาวุธโบราณ
ที่ยังคงอานุภาพ
ทั้งในการสร้างความเหนือกว่าให้กับผู้ที่กล้าใช้
และสร้างความย่อยยับแก่ผู้เป็นเหยื่อ
...เช่นเดียวกับเมื่อสามสิบสองปีที่แล้ว
ยิ่งไปกว่านั้น
ขณะที่มือขวาของเราชูอาวุธโบราณ
(โดยซุกมือซ้ายเก่าๆ ของเราไว้ในกระเป๋ากางเกงตัวใหม่)
...นั้น
ปากของเราก็ยังไม่ลืมที่จะเอ่ยอ้างถึงผู้พลีชีพ
เมื่อสามสิบสองปีก่อน
...อยู่เป็นระยะเราไม่กล้าถามตัวเองเช่นกัน
ว่าเรากำลังเอ่ยนามผู้ที่เราเรียกว่า ‘วีรชน'
เพื่อคารวะ
หรือเพื่อขอขมา
หรือเพียงแค่ต้องการเล่าซ้ำ
เพื่อยืนยันอานุภาพของอาวุธโบราณ
ที่เรากวัดแกว่งไว้เหนือหัว
ให้บรรดาผู้ที่บังอาจเป็นปฏิปักษ์ต่อเราได้สำเหนียก
...กันแน่เราไม่กล้านึกถึงความละอาย
เช่นเดียวกับที่เราไม่สนใจเสียงทักท้วง
เพราะการทักท้วงนั้นเท่ากับดูหมิ่นต่อจิตวิญญาณสู้รบของเรา
และเป็นเพียงเสียงจากนกกาผู้อ่อนด้อยทางปัญญาและสำนึก
จนไม่อาจเข้าใจสิ่งที่เราเพียรอธิบายซ้ำแล้วซ้ำเล่าว่า
‘...อาวุธใดก็ตามหากสามารถประหัตประหารศัตรูได้
วิญญูชนพึงใช้
และชนใดรบชนะศึก
พึงเรียกชนนั้นว่าวิญญูชน
(และในห้วงยามอันเหมาะสม เราก็จะเรียกพวกเขาว่า ‘วีรชน') ...'ฝนเดือนพฤษภาฯผ่านไปแล้ว...
บนสนามรบกลางเมืองใหญ่
เราและมิตรร่วมรบซึ่งคอยสบตาให้กำลังใจซึ่งกันและกัน
ต่างก็นัดหมายผ่านแววตาอันคมกล้าเยี่ยงนักสู้ของประชาชน
ว่า...
เมื่อลมหนาวของเดือนตุลาฯเดินทางมาถึงอีกครั้ง
เราจะไปคุกเข่าอยู่ตรงหน้าป้ายศิลาแผ่นเดิม
เพื่อร่วม ‘รำลึก' ถึง ‘วีรชน'
...เหมือนทุกปี
เรายังคงต่อสู้กันด้วยอาวุธโบราณ...
ปิดตาดูความมืด - เห็นความมืด
(ภาพ theme คือภาพขาของคุณ "ส
ก้าวฝ่า “ความเงียบงัน” - A Walk Through "the Silence"
กานต์ ทัศนภักดิ์: ศิลปะโฟโต้โมเสคเพื่อเหยื่อ112 ท่ามกลาง “ความเงียบงัน” ที่เราทุกคนในสังคมต่างต้องเผชิญอยู่นี้ (โดยรู้ตัวหรือไม่ก็ตาม) ไม่ได้มีแต่ความว่างเปล่า และยิ่งไม่ใช่ความ “นิ่งงัน” อย่างที่บางคนอาจหมิ่นแคลน ลำพอง หรือแม้แต่ลอบทอดถอนใจ -- หากแต่ยังมีความเคลื่อนไหว และมีคนจำนวนมากที่ยังคงพยายามจะ “ก้าวฝ่า” มันไป
"10 เมษายน 2553" ในความทรงจำของผม
หมายเหตุ: บันทึกนี้เป็นเพียงความทรงจำของคนคนหนึ่งที่เข้าไปอยู่ในเหตุการณ์วันนั้น-คืนนั้น ในบางจุดและบางช่วงเวลา - ในแง่หนึ่งจึงอาจไม่มีเนื้อหาที่สำคัญ และไม่มี "ข้อมูลใหม่" เป็นเพียงการบันทึกเอาไว้เตือนความจำตัวเองว่า เคยอยู่ "ที่นั่น"
ความเห็น
ขอบคุณสำ
ขอบคุณสำหรับบทความค่ะ คุณกานต์
เป็นข้อเ
เป็นข้อเขียนที่อ่านแล้วรู้สึกถึงความไพเราะของภาษาค่ะ
และมีคำถามนิดหน่อย แหะแหะ สนใจทำความเข้าใจเนื้อหาด้วยล่ะค่ะ
"อาวุธโบราณคืออะไรคะ"
เมื่อมี "อาวุธโบราณ" แล้ว "อาวุธสมัยใหม่" ของคุณกานต์ คือ อะไร และสองอย่างนี้ต่างกันอย่างไรล่ะคะ
ยังงัยก็สนใจติดตามอ่านงานคุณค่ะ
่่้เป็นก
่่้เป็นกวีไร้สัมผัสที่เศร้าอย่างร้ายกาจ....
เศร้าด้วยภาษาและเศร้าด้วยความจริงที่ว่า.... "อาวุธโบราณ" ชนิดนี้ิ ยังใช้ได้ผล มีคนขยันใช้ มีคนขานรับ จริงๆนั่นแหละ
เศร้าเมื่อ "รำลึก" ได้ว่าเคยเกิดอะไรขึ้นบ้าง
เศร้าเมื่อเผลอคิดว่าอะไรบ้างที่อาจเกิดขึ้นอีก....เพราะ..... "อาวุธโบราณ" นี้
ที่ว่าร้ายกาจ คือมุกตลกแทรกไว้คอยช่วยพยุงอารมณ์คนอ่านไม่ให้เจ็บปวดจนเกินไป
แม้จะเป็นมุกแบบ "ขำขื่น" และเจ็บปวดเหลือเกิน....
Ki Ki ที่รัก
Ki Ki ที่รักครับ ใครจะไปกล้าบอก
แต่ก็ไม่น่าเดายากนะครับ หึหึ...
(เจ๊ ki ki นี่เป็นสาย... มาทำแผนล่อซื้อเหมือนยาบ้ารึเปล่าเนี่ย)
คุณกานต์
คุณกานต์สบายดีนะคะ
จากท่อนน
จากท่อนนี้...
เพื่อยืนยันอานุภาพของอาวุธโบราณ
ที่เรากวัดแกว่งไว้เหนือหัว
ให้บรรดาผู้ที่บังอาจเป็นปฏิปักษ์ต่อเราได้สำเหนียก
...กันแน่
................................
พี่กานต์คับ...ถ้าใครบางคนได้มาอ่าน ตรงบรรทัดที่ 2 ที่ยกมา
พี่จะโดนอาวุธโบราณแบบเต็มๆ เนื้อๆ เน้นๆ มั๊ยเนี่ย ...
VO : ใช่...ไม่ใช่...พี่น้อง.....ใช่...ไม่ใช่
SFX (หมู่): ช่ายยย ยยยย ยยยยย......
(เหตุการณ์เกิด ณ เชิงสะพานแห่งหนึ่ง).....เฮ้อออออ.....
ว้า...ขอโท
ว้า...ขอโทษค่ะที่อ่านไม่ดีเอง และคิดก่อนpostน้อยไป
ขอบคุณคุณold dogค่ะ ที่เข้ามาช่วยguideให้เข้าใจว่าอาวุธโบราณเป็นสิ่งที่ มีอานุภาพสั่นผวาสังคมขนาดไหน ดังนั้นไม่รบกวนคุณกานต์ตอบถึง"อาวุธโบราณ"แล้วล่ะค่ะ :-)
แต่ก็มีข้อสงสัยอยู่ประการหนึ่ง
ในเมื่อสังคมมีความขัดแย้งยิ่งบาดลึก มีปัญหาปากท้องคุกรุ่น รอวันปะทุขึ้นเรื่อยๆ
ควรมีข้อเสนอถึง"อาวุธสมัยใหม่" หรืออย่างไรคะ
ถ้ายังคงบังเอิญไปกระทบถึงเรื่องสั่นผวาอื่นใดโดยไม่ตั้งใจอีก
ไม่จำเป็นต้องตอบนะคะ ไม่รบกวนขนาดนั้นค่ะ
:-)
แจ่มมากๆ
แจ่มมากๆ ครับ
คุณกานต์เขียนได้ดี และไม่โบราณ
ควรเผยแพร่อย่างกว้างขวาง...
เดาเอา ว่
เดาเอา ว่า อาวุธโบราณ คือ ปากนี่แหละ คนเราใช้ปากทำร้ายกันมานักต่อนักแล้ว พูด ตอแหล โกหก ใส่ร้าย พูดบิดเบือน พูดเพ้อเจ้อ พูดให้คนทะเลาะกัน
ในยุคนี้ อาวุธ ที่เหนือกว่า อาวุธโบราณ ก็คงเป็นเงินนี่แหละ จะให้คนพูดเรื่องจริงเป็นเท็จก็ได้ จะแก้ให้ผิดเป็นถูก ทำให้คนขัดแย้งกันมารวมกันได้
ขอให้ จิตสำนึกดี เป็นเกราะกันภัยทุกท่านจากอาวุธทุกชนิดด้วยเถิด
โธ่...คุณก
โธ่...คุณกรรม ไม่ใช่ปากหรอกจ้า แต่สิ่งเป็นที่ปากผู้พูดเอามาอ้างว่าตัวเอง เป็นฝ่ายจงรักภักดีต่อ...และจะปกป้องค้วยชีวิต นี่แหละอาวุธโบราณ ในความหมายของบทความนี้และเป็นที่อาวุธที่ศักดิ์สิทธิ์จริงๆ ดูคุณจ้กรภพ เพ็ญแข สิ โดนเข้าไปดาบเดียว เหลือแต่ตัวล่อนจ้อน
ขออภัย ปร
ขออภัย ประโยคข้างบนที่ว่า " แต่สิ่งเป็นที่ปากผู้พูด..." ทื่ถูกคือ "แต่เป็นสิ่งที่ปากผู้พูด..."
ขอบคุณคุ
ขอบคุณคุณนิรนามเช่นกันที่ติดตามอ่านเสมอมา
ขอบคุณมากครับคุณ old dog
ขอไม่ตอบนะครับคุณ Ki Ki ;-)
แต่ขอขอบคุณมากๆ ที่ติดตามอ่านครับผม
คุณผาสาม
คุณผาสามเส้า
โคว้ดมาให้จนน่าหวาดเสียวขนาดนี้นี่เป็นห่วงผมจริงๆ เหรอครับ (ฮา) :-)
ขอบคุณคุ
ขอบคุณคุณเทพฤทธิ์ครับ
ขอบคุณคุณกรรมครับ
เพียงแต่ว่าตามความเห็นผม เงินหรืออามิส นี่โบราณไม่น้อยกว่าการใช้ปากเป็นอาวุธเลยนะครับ และอย่างไรก็ตาม ตามบริบทที่ให้ไว้ในบทกวีนี้ ไม่ได้ชี้ไปที่ปากหรือเงินเลยครับผม
คุณฟ.เขีย
คุณฟ.เขียนซะผมเสียวสันหลังวาบเลยนะครับ :-)
ขอเชิญร่
ขอเชิญร่วมลงชื่อในจดหมายเปิดผนึก "ความอยุติธรรมต่อคนคนหนึ่ง คือความอยุติธรรมต่อคนทั้งสังคม"
รายละเอียดตาม link ด้านล่างนี้ครับ
http://www.sameskybooks.org/board/index.php?showtopic=9784
ปล. ท่านที่มีความประสงค์จะร่วมลงชื่อ กรุณาส่ง E-mail แจ้งชื่อ-นามสกุลจริง และสังกัด (ถ้ามี) ส่งไปที่สำนักพิมพ์ฟ้าเดียวกัน (sameskybooks@gmail.com) โดยอาจระบุหัวเรื่อง (subject) E-mail ว่า "ร่วมลงชื่อจดหมายเปิดผนึกขอให้ประกันตัวคุณดารณี ชาญเชิงศิลปกุล"
สรุปรายชื่อภายในบ่ายโมง (ตามเวลาประเทศไทย) ของวันอังคารที่ 4 สิงหาคม 2551 ครับ
ขอบคุณครับ
ขออภัยคร
ขออภัยครับ ผมสับสนวันที่ไปนิดหนึ่ง ขอแก้ไขเป็นดังนี้นะครับ
สรุปรายชื่อภายในบ่ายโมง (ตามเวลาประเทศไทย) ของวันอังคารที่ 5 สิงหาคม 2551 ครับ
คุณกานต์
คุณกานต์หายไปไหนหว่า รึว่าอาวุธโบราณไปแย้ว
อิอิ
คุณกานต์
คุณกานต์หายไปไหนหว่า รึว่าโดนอาวุธโบราณไปแย้ว
อิอิ
ก็เขียนบ
ก็เขียนบทความลงประชาไทอยู่นะ แต่ว่าใช้ชื่อจริง(มั้ง)
กลับมาเขียนบล็อกนี้ต่อก็ดี หายไปแล้วบล็อกกาซีนดูเหงาๆ