อัฟกานิสถาน # 6 วันสุดท้ายในคาบูล์ ความสวยงามแห่งศรัทธา

หลังวันเลือกตั้งเป็นเดือนแห่งการถือศีลอดของชาวมุสลิม

,ยาดาและทีมสังเกตุการณ์การเลือกตั้งกลับมายังกรุงคาบูล์ เมืองทั้งเมืองสงบนิ่งด้วยบรรยากาศแห่งความศรัทธาและเป็นครั้งแรกที่อัลเฟรลอนุญาตให้ทีมงานออกไปเดินเล่นได้โดยไม่ต้องมีล่ามและทีมการ์ด

 

บนถนนเต็มไปด้วยผู้คนที่เคร่งขรึม ไม่ดื่ม ไม่กิน จนกว่าพระอาทิตย์จะตกดิน

ไร้ข่าวของความรุนแรง ถึงแม้ว่า กลุ่มตาลีบันจะพยายามล้มการเลือกตั้งครั้งนี้ แต่วันนี้ ถือเป็นวันอันศักดิ์สิทธิ์ของพวกเขาเช่นเดียวกับชาวมุสลิมทั่วโลก

ทุกคนกลายเป็นหนึ่ง ไม่ว่า พ่อค้า ข้าราชการหรือกรรมกร

ชิกเก้น สตรีท เป็นถนนสายใหญ่ที่เต็มไปด้วยร้านขายของที่ระลึกสำหรับนักท่องเที่ยว

รวมถึงราคา ในแบบนักท่องเที่ยวด้วย

 

ร้านอาหารมีน้อย หาของกินยาก” ยาดาเล่า ,เพื่อนในทีมสังเกตุการณ์ฯยกน้ำดื่มบนถนน ชาวอัฟกันคนหนึ่งเห็นและเดินเข้ามาสะกิด ,หมายความถึง การเป็นหนึ่งในช่วงเวลาอันศักดิ์สิทธิ์ที่ทุกคนต้องเคารพ

 

ยาดาเอ่ยกับเพื่อนซึ่งเป็นมุสลิม

กรรมกรแบกหามใช้แรงงาน คนกลุ่มนี้ผ่านช่วงเวลาเหล่านี้ไปได้อย่างไร”

คำเดียวที่เธอได้รับ เรียกว่า ,ความศรัทธา

....

 

สำหรับยาดา คาบูล์ในช่วงเวลานี้ น่าอยู่ บนหลักการที่เข้มแข็งทางศาสนา

ไม่มีความขัดแย้ง

ไร้ความรุนแรง

ผืนผ้าปูลงบนพื้นถนน ทุกคนคุกเข่าสวดมนต์

,เมื่อถึงเวลา

พระอัลเลาะห์จะเอื้อมหัตถ์ลงมา’

 


ลาต่าง ยังเป็นภาพที่เห็นง่ายๆ ในกรุงคาบูล์

 


มุมหนึ่งของคาบูล์

 


ย่านขายหนังสือมือสอง มองดีดี ชื่อร้านในภาพเขียนผิด ,KABUL BOOK STORE CENER

 


คุณลุงเสนอของเล่นสำหรับเด็กๆ เมื่อยาดาตั้งท่าถ่ายรูป แกหยิบหวีจากกระเป๋ามาหวีเครา

 


การจราจรและความสงบในคาบูล์ ในช่วงถือศีลอด

 


อดีตวังสไตล์ยุโรปในยุคสุลต่านครองประเทศ หลงเหลือสภาพจากสงคราม

 


เด็กเลี้ยงแกะกำลังทำงานของเขา

 


ถนนสายชานเมืองคาบูล์

 


เจ้าของร้านแห่งหนึ่ง สงบนิ่งในวันถือศีล

 

 

ความเห็น

Submitted by koi on

ขอบคุณมาก ที่นำเรื่องราวพร้อมรูปภาพสวยๆ จากอีกมุมหนึ่งของโลกมาให้ได้รับรู้

JUST DO iT 'ลูกผู้ชายสายน้ำ' #2

ทิศทางการเติบโตของธุรกิจการท่องเที่ยวที่สะเปะสะปะทำให้ชาวบ้านหลายคนทิ้งชีวิตเรือกสวนไร่นา หันมาเป็นผู้ประกอบการอย่างไร้ทิศทาง ไร้การจัดการ ไร้ความคิด ในสังคมมือใครยาวสาวได้สาวเอาที่ต้องการแต่ประโยชน์ส่วนตน

JUST DO iT 'ลูกผู้ชายสายน้ำ' #1

แดดยามบ่ายกระทบสายน้ำเป็นริ้วเต้นระริกรินไหลไปตามแก่งหินน้อยใหญ่ ทิวไม้สองฝั่งแน่นขนัดทอดกายยึดผืนดินไม่ให้น้ำกัดเซาะ ราวกับมืออันอบอุ่นของแม่ที่โอบอุ้มทารกแนบอก