จึงใฝ่ฝันถึงวันที่สวยงาม หลังโมงยามทะเลคลั่งฟ้าสดใส
ชุบชีวิตฟื้นตื่นจากเดียวดาย ปลุกดวงดาวพร่างพรายกลับคืนมา
คืนมาคืนมาเถอะมวลดอกไม้ ให้กลิ่นเจ้าคลี่คลายคนสิ้นหวัง
จากหลับใหลจงหลุดพ้นในภวังค์ กระซิบสั่งเสียงเพลงจากดวงดาว
คืนมาคืนมาเถอะผีเสื้อสวย ปีกจรวยบินร่าเริงไปหนไหน
กลับคืนสู่สวนพฤษาผกาไพร มวลดอกไม้ยังคอยเจ้ากลับมา
คืนมาคืนมาเถอะแดดแรงกล้า โหมไหม้เผาวันเวลาอันโหดร้าย
กระพือพัดทะลุทะลวงหวังทลาย สิ่งชั่วร้ายในใจคนให้หมดไป
คืนมาคืนมาเถอะคนพ่ายแพ้ เก็บน้ำตาวันอ่อนแอให้กลืนหาย
สร้างสำนึกเร่งวันใหม่จากแรงกาย ที่พ่ายแพ้อย่างไรเป็นบทเรียน
อีกไม่นานหรอกหนาวันสวยงาม อีกไม่กี่โมงยามคงได้เห็น
ไม่กี่เช้าผ่านวันผ่านลำเข็ญ โลกจะเห็นคนหยัดยืนปักธงชัย
ปราโมทย์ แสนสวาสดิ์
ความเห็น
ชีวิตของ
ชีวิตของคนต้องอยู่กับความเป็นจริงไม่ใช่อยู่ในโลกของความเพ้อฝันความจริงของสังคมไทยตอนนี้คือนักการเมืองเสวยสุขแต่ประชาชนส่วนมากมีแต่ความทุกข์ไม่ว่าประเทศจะปกครองด้วยระบอบอะไรผู้ที่ได้รับผลประโยชน์คือชนชั้นผู้ปกครอง