คนขายโชค

 

 

ชอบคำนี้ “คนขายโชค” เป็นภาษาลาวใช้เรียกคนขายลอตเตอรี สังเกตว่าคนขายโชคในเมืองไทยมักถามคนซื้อมา เอาโชคไหม เอารางวัลสักใบไหม แต่ฉันไม่ซื้อสักทีเพราะไม่เคยมีโชค ไม่ว่าจะทางซื้อหรือทางขาย ป้าที่เห็นในรูปนี้ขายโชคอยู่ที่หน้าศาลเจ้าหลังตลาดวโรรส ดูรอยยิ้มของเธอแล้วรู้สึกว่าเธอเป็นคนมีโชค

 

มนุษย์ที่เกิดมาแล้วสามารถยิ้มได้เต็มหน้าไม่ว่าจะอยู่ในสถานะใด ฉันถือว่าเขาเหล่านั้นมีโชคอย่างแท้จริงโดยไม่ต้องซื้อ หรือขวนขวายหา หลายคนมีเงินล้นฟ้าแต่ไม่มีบ้านอยู่ มีเงินมากมายแต่ยังคิดถึงเงินมากขึ้น และคิดว่ามีเงินแล้วจึงมีความสุข ขณะที่เวลาปัจจุบันพวกเขาใช้ไปกับการหาเงินทองทรัพย์สิน ใบหน้าปรากฏริ้วรอยความตึงเครียด รอยยิ้มเริ่มหายไปเหลือแต่คิ้วที่ขมวดจนกลายเป็นร่องรอยถาวร

 

กว่าจะถึงวันที่มีเงินแล้วมีความสุข ต้องใช้เวลาอีกเท่าไรจะถึงจุดที่เรียกว่า “มีเงินแล้ว” เพราะในที่สุดมนุษย์มักไปไม่ถึงจุดนั้นเสียที กว่าจะรู้ตัวเส้นเลือดในสมอง เส้นเลือดหัวใจอาจอุดตัน แตก และตายไปก่อนพบกับความสุข บางคนไม่ได้ใช้เงินที่หามาด้วยซ้ำไป

 

ไม่รู้เป็นโชคหรือเป็นกรรมของฉันที่ไม่เคยคิดแบบมีเงินแล้วจึงมีความสุข บางวันเหลือเงินยี่สิบบาทยังหัวเราะ ทำสวน คุยกับแมว ซื้อข้าวเหนียวห้าบาท กับข้าวสิบบาท เหลืออีกห้าบาทติดกระเป๋า กินข้าวเหนียวอิ่มหลับเป็นตาย ฉันไม่เคยคิดว่าแก่มาจะทำอย่างไรกับคนโสดที่คาดว่าจะโสดต่อไป ใครจะดูแล ผัวก็ไม่มี (อันนี้แม่ชอบพูด ทั้งที่ถ้ามีผัวแล้วฉันต่างหากที่อาจต้องดูแลคนเพิ่มอีกหนึ่งคน)

 

ไม่เคยคิดเลยจริง ๆ ฉันคิดทีละวัน ทีละสัปดาห์ อย่างมากก็ทีละเดือน เพราะรู้สึกชีวิตไม่แน่นอน ปีที่แล้วของวันนี้ยังคุยกันดี ๆ ปีนี้ไม่มองหน้ากันแล้วก็มี เคยมีคนถามว่าปีหน้าฉันอยากมีรายได้เดือนละเท่าไร ฉันอึ้งเหมือนเจอคำถามที่ลำบากใจที่สุดในชีวิต และคิดคำตอบไม่ออก ตอบมั่ว ๆ ไปแบบคิดว่ามากแล้ว ว่าห้าหมื่นก็หรูแล้ว ขณะที่พวกเขาคิดกันเดือนและแสน และเดือนละล้าน

 

ฉันแอบมาคิดคนเดียวว่าโอว๊ ถ้ากรูทำงานให้ได้เงินเดือนละล้านนี่กรูต้องทำอะไรบ้างเนี่ย เขียนหนังสือกี่เรื่อย ถ่ายรูปกี่งาน

 

คิดไม่ออก!!

 

เออแฮะ มันคงเป็นชะตาชีวิตที่สร้างมาให้ฉันโดยเฉพาะกระมัง คำถามสามบรรทัดข้างบนนั้นคิดไม่ออกก็สมควรแล้วล่ะ อยู่ไปแบบนี้เหอะ เพราะก็ไม่รู้สึกว่าเดือดร้อน อยากทำอะไรได้ทำ อยากไปไหนได้ไป มีบ้านอยู่ มองเห็นความงามของดวงดาว สายหมอกยามเช้า ได้กลิ่นหอมข้าวหุงของเพื่อนบ้าน และข้าวใหม่ในนา งานที่ทำก็มีความสุขทุกครั้งที่ทำ

 

ที่สำคัญ ฉันไม่เคยซื้อโชคเลยแฮะ

 

 

 

ความเห็น

Submitted by น้ำลัด on

"โชค" จากล็อตเตอรี่มันมีโอกาสค่อนข้างแน่นอน
อย่างรางวัลที่ ๑ เรามีโอกาสตั้ง ๑ ครั้ง ถ้าเราซื้อ ๑ ล้านครั้ง
ยังไง ยังไง เราก็มีโอกาส ๑ ในล้าน

นักถ่ายภาพก็น่าจะมี "โชค" จากการถ่ายภาพ
นักเขียนก็ย่อมจะมีโอกาสรับ "โชค" จากงานเขียน

มันขึ้นอยู่กับว่าเราจะ "สร้างโอกาส" แก่ตนเองมากน้อยแค่ไหน ?

Submitted by อ้ายแสงดาวฯ on

ไอ่หนูโอฯ บอกกรงๆหว่ะ ว่าอ้ายซื้อหวยเกือบทุกงวด แต่ไม่มาก ใบสองใบ อยากเอาไปปลดหนี้ ใครจักว่าอ้ายฯงมงายก้อบ่เป๋นอิหยัง ดื่มน้ำมังสะวิรัติยังมากกว่านี้ อ้ายไปนั้งในร้านต่างๆ มีคนเอาหวยมาขาย ส่วนมากมาจากร้อยเอ็ดอิสาน ที่ครู ประเวียน บุญหนัก ถูกฆ่าตาย เพราะครูต่อต้านการระเบิดภูเขาหินเกาะกกของพวกนายทุน ก้อจะเป็นครายถ้าไม่ช่ายตระกูล"ชิดชอบ" แม่มมมม มาลุยถึงล้านนาอิสระของเฮาตวย เน้อ อ้ายไปร่วมพิธีฌาปณกิจคุณครูประเวียนด้วย... เวลาอ้ายไปนั่งร้านกินก๊วยเต๋ยว พี่น้องอิสานก็มักจะมาขายหวย อ้ายก้อซื้ออุดหนุนเขา คับ ... the end of the world , เจ้่า

Submitted by พี่ยาย on

ฉันก็ไม่เคยชื่อโชคเหมือนกัน แต่ชอบชะโงกดู เมื่อคนรุมกันซื้อช่วงวันสุดท้าย

บางครั้งก็เห็นเขาขายโชคแบบลดราคา บางคนเดินถามหาตัวเลข มองเห็นพวกเขาช่างมีความสุขแท้ในช่วงเดินซื้อโชค

เดินทางหน้าร้อน : ลาว

 

แผนการเดินทางครั้งนี้เริ่มจากการคุยเรื่องทำหนังสือไกด์บุ๊คของฉันกับน้องแอน น้องแอนเธอเพิ่งกลับจากหลวงพระบางมา เธอไปอยู่ 15 วัน และรู้สึกประทับใจประกอบกับเธอมีสต๊อครูปในมือ และข้อมูลจำนวนหนึ่ง ความที่ฉันชอบจับแพะชนแกะอยู่แล้ว นึกขึ้นมาได้ว่า มีเพื่อนอีกคนเคยบอกให้ทำไกด์บุ๊คหลวงพระบาง อิฉันเลยจับเพื่อนชนน้อง แต่น้องแอนบอกว่าทำคนเดียวว้าเหว่เกินไป จึงชวนอิฉันทำด้วยกัน ช่วยกัน ทั้งเรื่องข้อมูลและภาพถ่าย โดยน้องแอนจะเน้นทำภาษาอังกฤษ

น้องแก้ม เดอะ สตาร์ เธอชนะ แต่พิธีกรติดลบ

 

เมื่อคืนดูรายการเดอะ สตาร์ ปีหก หลังจากที่เป็นแฟนติดตามดูการแข่งขันมาตั้งแต่ปีที่สอง ชอบลุ้นเหมือนพนันกับตัวเองว่าใครจะได้และใครจะดัง ปีนี้เป็นปีที่หก นักร้องแต่ละคนหน้าตาดีเป็นส่วนใหญ่ เมื่อคืนมีแขกรับเชิญคือน้องแก้ม นักร้องที่ได้รับรางวัลชนะเลิศปีที่แล้ว เป็นผู้หญิงคนเดียวที่ได้รับรางวัลนี้

ภาษาเป็นเครื่องมือของการสื่อสาร

 

ประโยคชื่อเรื่องนั้นเป็นคำพูดคำแรก ๆ ที่ใช้สอนหนังสือ เวลาสี่เดือน ทุกวันจันทร์ พุธ และศุกร์ วันละชั่วโมง เนื้อหาทั้งหมดทั้งมวลสรุปได้ประโยคเดียวคือ ภาษาเป็นเครื่องมือของการสื่อสาร คนส่งสารจะใช้ภาษาอย่างไรนั้น มีหลายอย่างเป็นปัจจัย

งามในความเศร้า

 

ผู้หญิงเศร้ามักจะสวย ลองสังเกตดูสิ เป็นความสวยแบบลึกซึ้งหรืออาจเรียกได้ว่างาม  เป็นความงามที่ฉายออกมาทางความรู้สึก  ผู้หญิงที่กำลังมีความรักในระยะเริ่มต้น ก็มักจะสวยเช่นกัน ความสุขจะฉายออกมาทางแววตาวิบ ๆ  ละอองของความสุขดูจะเป็นสีสันที่มองไม่เห็น เปล่งออกมาจากทุกอณูความรู้สึก