ดอกไม้มีพิษ

 

หญิงสาวก็อย่างหนึ่ง, ดอกไม้ก็อย่างหนึ่ง
ดูเหมือนแตกต่างกลับคล้ายคลึง
ด้านหนึ่ง
.. งดงาม  เย้ายวน น่าหลงใหล
กระทั่งไขว่คว้าครอบครอง
ด้านหนึ่ง
..  กลับมีพิษอย่างร้ายกาจ
เหมือนดอกไม้บางชนิด
เหมือนหญิงสาวบางคน


                       
ปราโมทย์  แสนสวาสดิ์

 

 

 

ความเห็น

Submitted by รุ่งวิทย์ มาศงา... on

*คือสัญญะที่มนุษย์ให้ความหมาย
คือสิ่งที่หลากหลายความคิดเห็น
อาจจะมากคุณค่าหรือไม่เป็น
สิ่งที่เห็นแล้วแต่จะตีความ
*มวลดอกไม้บางครั้งคือดอกไม้
ลมพัดปลิวกระจายไปทุกถิ่น
จากฟากฟ้าแล้วถลาลงสู่ดิน
สูงสุดแล้วคืนถิ่นสามัญชน
*ผู้หญิงแท้ที่จริงคือผู้หญิง
คุณค่าที่แท้จริงมีหลากหลาย
มิใชแค่ดอกไม้ยั่วยวนชาย
เป็นคนเช่นเพศชายได้เช่นกัน

Submitted by ลมหนาวดาวเหนือ on

แดงดอกไม้...........ในดงดอย........สุดสอยสาว
ต้านเหน็บหนาว.......ห้าวหาญ..........ผสานห่าม
ชูช่อแดง...............แทงใจ............ในนิยาม
ทิ่มคมหนาม........ .หยามเผด็จการ...คืองานตรง ฯ

อาจงามสม...........คมขำ ............ฤาดำด่าง
ค่ามิต่าง .............ทางลิขิต .........คือพิษสง
งามทุกเธอ .........เสมอหน้า ........คุณค่าอนงค์
แดงสูงส่ง ...........ตรงไล่เฉด ......เผด็จการฯ

Submitted by น้ำลัด on

"ดอกไม้มีพิษ" มันจะไม่เกิดพิษกับใคร ถ้าดอกไม้นั้นอยู่ในที่ๆควรอยู่

แต่หากผู้คนเมามัวยกยอ "ดอกไม้มีพิษ" ว่ามีคุณเอนกอนันต์
"พิษร้าย" อาจกระจายทำร้ายคนทั่วทั้งแผ่นดิน

Submitted by เจน on

ดอกไม้สมควรจะมีแต่ความนุ่มนวล ?
ดุจสตรีควรมีแต่เย้ายวน เพียงอย่างเดียวหรือ
พิษของดอกไม้ เปรียบเหมือนผู้หญิงบางคน
พิษ หากนำไปปรุงยา อาจเป็นยา เช่นดอกฝิ่นเป็นต้น
ดอกไม้มีพิษมาก ค่าก็ยิ่งสูง หรือจะเป็นแค่ดอกแพงพวย
ไร้พิษ อ่อนแอ เหี่ยวเฉาง่าย
เพียงปลิดออกจากก้าน ไม่นานก็ถูกลืมเลือน

หมู่บ้านในฝัน

 
 
ท้องทุ่งระบัดเขียวขึ้นในบัดดล
หลังเม็ดฝนทะลุรอยเมฆรั่วลงมาได้
เด็กน้อยติดปีกถลาลิ่วออกสู่ลาน
สวนทางกับฝูงนก
ที่ร่อนคว้างสู่ชายคาดั่งนักรบแตกพ่าย
ไม่ใช่สายฝนทำร้ายเจ้าใช่ไหม?
เปล่าเลย..สายฝนฉ่ำเย็นอยู่เช่นนั้น
กระสุนสังหารต่างหากซุ่มยิงเราหมายครองฟ้า
 

*หัวใจแม่ แหลกสลาย

 

*หัวใจแม่ แหลกสลาย ในวันนั้น
วันลูกฉัน ถูกเข่นฆ่า ล่าสังหาร
ภาพที่เห็น เป็นที่รู้ กู่ประจาน
เมื่อมีการ ยิงสลาย ฝ่ายชุมนุม

บ่ายแล้ง ฯ

ลมผ่าวพัดบ่ายแล้ง            เคลื่อนไหว
ไม้พุ่มดอกบางใบ              ร่วงแล้ว

ลมแล้งเคลื่อนรอยไหน      เผยผ่าน

ไม้มิ่งฝุ่นเมืองแก้ว             ไม่รู้อยู่ไหน  ฯลฯ