ประชาชน สัตว์เลี้ยงของแวมไพร์
ในทีวีมีคนพูดปด ใครบางคนเล่นบทก่อการร้าย
ในทีวีมีคนพูดปด ใครบางคนยอมเป็นสัตว์เลี้ยงของแวมไพร์
ความรุนแรงถูกทำให้เอนเตอร์เทน
สัตว์เลี้ยงของแวมไพร์
สัตว์เลี้ยงของแวมไพร์
สัตว์เลี้ยงของแวมไพร์
หลีกทางให้ฉันหน่อย หลีกทางให้ฉันเดิน
ฉันกำลังจะรีบไป
หลีกทางให้ฉันหน่อย หลีกทางให้ฉันไป
นั่น ตากำลังจะฆ่ายาย
ตากำลังจะฆ่ายาย
ตากำลังจะฆ่ายาย
ความรุนแรงถูกทำให้เอนเตอร์เทน
สัตว์เลี้ยงของแวมไพร์
สัตว์เลี้ยงของแวมไพร์
สัตว์เลี้ยงของแวมไพร์
คุณชื่ออะไร คุณชื่ออะไร
คุณชื่ออะไร คุณชื่ออะไร
ไม่แตกต่าง
ถูกทำให้เป็นสัตว์เลี้ยงของแวมไพร์
ฉันกำลังจะรีบไป
ถูกทำให้เป็นสัตว์เลี้ยงของแวมไพร์
ตากำลังจะฆ่ายาย
ถูกทำให้เป็นสัตว์เลี้ยงของแวมไพร์
นั่น ตากำลังจะฆ่ายาย
ตากำลังจะฆ่ายาย
ตากำลังจะฆ่ายาย
พ่อครับ ผมจะไม่เป็นสัตว์เลี้ยงของแวมไพร์
แม่ครับ ผมจะไม่เป็นสัตว์เลี้ยงของแวมไพร์
ประชาชน สัตว์เลี้ยงของแวมไพร์
ประชาชน สัตว์เลี้ยงของแวมไพร์
ประชาชน สัตว์เลี้ยงของแวมไพร์
เขามาถึงพร้อมกับกีตาร์โปร่งคู่มือคู่ใจ guild รุ่น True American กีตาร์สัญชาติอเมริกันตัวนี้ เดินทางกับเขาตลอด
เขาเปิดกล่องและเริ่มต้นส่งเสียง สัตว์เลี้ยงของแวมไพร์ คิวห้องอัดกำลังว่าง เขาเตรียมเข้าห้องอัด เขาเดินทางมาจากหนองบัวลำพู จากสวนยางที่เขาฝันว่า พ่อปลดเกษียนเมื่อไหร่ จะมาอยู่ดูแลสวนด้วยกัน
“เพลงใหม่เสร็จแล้ว!!” …
ไม่พูดใดๆอีกแล้ว เอาเนื้อเสียง guild ออกมา เปล่งเสียงร้องดังลั่นบ้าน ทางคอร์ดหนักแน่น อัดก๊อปปี้เข้าไปเต็มแรง เต็มพลังของความรู้สึก
แรกได้ยินหนักอัดแน่นหัวอกจริงๆ กับบางประโยค ตากำลังจะฆ่ายาย
เขาได้ประโยคนี้ ระหว่างตกรถรอเวลารถที่อุดรธานี เด็กคนหนึ่งมานั่งฟังเพลงเขา เขาถามว่าทำไมยังไม่กลับบ้าน
ตากำลังจะฆ่ายาย เด็กพูดตอบ
ฆ่าในความหมายภาษาของแดนดินอีสานคือทุบตี
เขาบอก คำนี้จะเอาไปทำเป็นเพลงนะ
ในช่วงเวลาคนแบ่งฝ่ายแบ่งสีลุกลามมาถึงในบ้าน เขาได้ฟังมาว่า ความร้าวลึกในบ้านมาจากทัศนะคติจากการเมือง สัมพันธ์ในบ้านร้าวแตกแยก ดูทีวีกันคนละเครื่อง ตีความเข้าใจไปคนละทาง
“ในทีวีมีคนพูดปด ใครบางคนเล่นบทก่อการร้าย”
เขาแต่งเพลงนี้ระหว่างเดินทางจากกรุงเทพไปหนองบัวลำพู ในช่วงเวลาฝ่ายเหลืองบุกยึดสนามบิน เครื่องบินไม่บิน คนนั่งเครื่องบินมานั่งรถปรับอากาศชั้นหนึ่ง คนนั่งรถปรับอากาศชั้นหนึ่งไปนั่งรถปรับอากาศชั้นสอง คนนั่งรถปรับอากาศชั้นสองไปนั่งรถพัดลมธรรมดา
คนนั่งรถพัดลมธรรมดา ตกรถ
เขาอยู่ในกลุ่มคนตกรถ และรอรถธรรมดาว่างที่นั่ง
เขายืนไปตลอดคืน เขาเห็นถึงความยากลำบากของชีวิต ในช่วงเวลาความขัดแย้งเผชิญหน้าแบ่งสี ไม่อาจละลายเนื้อสีให้จางลงง่ายๆ
เขาเขียนไว้ในใจ ฮัมถ้อยคำทำนองเพลงไว้ในใจ เขียนอยู่ในใจ ท่องในใจ
เขียนท่ามกลางมวลอากาศอุดอู้บนรถโดยสารประจำทางไปจังหวัดหนองบัวลำพู
ไหลเป็นคำที่หนองบัวลำพู แต่ยังเขียนไม่จบ
ผมชวนเขาไปเล่นด้วยกันที่อำเภอปาย ในงานหนึ่งที่ข้องเกี่ยวกับวิถีชีวิตชุมชน เราไปพักกันใน guest house ที่เจ้าภาพจัดให้ ระหว่างเวลารอขึ้นเล่น เขากับกีตาร์ของเขา เดินงุ่นง่านไปมา ซ้อมทำนองเดิมซ้ำๆ แก้เนื้อเติมเนื้อเข้าไป ร้องประโยคเดิมซ้ำๆ
เขาบอก เขียนเพลงไม่จบก็เหมือนคนติดสาว ต้องเดินตามตื้อ ตื้ออยู่นั่น ไม่แล้วใจเสียที
“เขียนเสร็จที่ปาย”
งานนั้นเราเล่นกันในทุ่งนา เพลงของเราแรงขนาดไหน!!??
ถึงขนาดชาวนาคนหนึ่งเดินมาถึงตัว บอกผ่านลมอากาศชิดติดหูจนแทบแย่งไมโครโฟน พูดอย่างมีอารมณ์ ว่าเมื่อไหร่จะเล่นจบเสียที คนเขารอเต้น
เราเล่นกันอย่างเกรงอกเกรงใจ ใครชอบบ้าง ไม่ชอบบ้างไม่รู้แล้ว
ได้เวลาทำงานในห้องอัดเสียง เขาตั้งใจจะเล่นกีตาร์โปร่งนำ สุดท้ายได้รังสรรค์ ราศีดิบ มาช่วยเติมสีกีตาร์ไฟฟ้าเข้าไปด้วย ด้วยน้ำเสียงที่ดูราวคมเขี้ยวตามไล่บดกลืนกินซากอาหารดิบๆให้เรียบราบเป็นหน้ากลอง
เขาพูดถึง guild รุ่น True American ของเขาให้ฟัง อยู่กับเขาตั้งแต่ทำงานเพลงชุดแรกกับ มาโนช พุฒตาล ด้วยราคาเกือบ 3 หมื่นบาทราคาจากร้านขายเครื่องดนตรีในกรุงเทพ
แต่โรงจำนำรับได้สูงสุดราคา 1,800 บาท
เขากำลังจะบวชอย่างไม่อาจรู้วันสึกได้ สิ่งเดียวที่ค้างคาใจ คือ guild กีตาร์ แต่อยู่ในโรงรับจำนำในเมืองหลวง
แม่หิ้วกีตาร์กลับบ้าน ใส่กล่องเก็บไว้บนตู้เก็บเสื้อผ้า
Guild นอนอยู่ในกล่องอย่างนั้นเป็นเวลา 8 ปี
เท่าเวลาที่เขาบวช
ประชาชน สัตว์เลี้ยงของแวมไพร์ เขาสะเทือนใจกับข่าวสารที่นำเสนอเรื่องราวต่างๆ นับวันจะกลายเป็นหนังดรามา ไม่ใช่ข่าวคือข่าว ข่าวถูกขยับเสริมเติมอารมณ์ความรู้สึก สร้างให้มีลักษณะของหนังดรามาขึ้นมา
เขาบอกว่าเหตุการณ์ไหนๆ หรือเหตุการณ์ในจังหวัดชายแดนภาคใต้ก็เช่นกัน คนเห็นภาพจนเคยชิน เหมือนดูละคร กลายเป็นเรื่องจริงที่เคยชิน เหมือนดูหนัง
**** สัตว์เลี้ยงของแวมไพร์ บันทึกเสียงที่ ดื่มดนตรีเร็คคอร์ด ซอยอุโมงค์ เชียงใหม่
ความเห็น
พี่ก็ชอบ
พี่ก็ชอบเพลงลูกชายของจ่าเพียร
ชอบมากค่
ชอบมากค่ะ ตั้งแต่เพลงชุดแรก ยังประทับใจไม่คลาย
ยังอึ้งอ
ยังอึ้งอยู่เรื่องข่าวร้ายของพล...
แต่พี่นนท์...น้ำเสียงราวคมเขี้ยวไล่บดซากอาหารดิบจนราบเรียบเป็นหน้ากลอง โอย เข็ดฟัน แล้วก็ใจเต้นแรงเลยพีี่่ ความเปรียบนี้
คิดถึงค่ะ ทั้งสามคนเลย
ภาพบนสุด
ภาพบนสุด ฝีมือ ชวด สุดสะแนน นะครับ รูปถัดมา เป็นฝีมือเจ้าชายน้อย
ขอบคุณครับพี่ยาย และการะเกต์ครับ ดีใจกับเจ้าของงานด้วย
และฝนครับ คำว่า เข็ดฟัน สำเนียงบ้านพี่เป็นอย่างไร ค่อยออกเสียงให้ฟังครับ
คิดถึงสามคนในบ้านหลังนั้น จะแวะไปร่ำกาแฟสักเช้าครับ
น่ากลัว
น่ากลัวอำนาจเวทย์มนต์ของแวมไพร์อาจจะเสื่อมลง
ลูกชายจ่าเพียรถึงจะไม่เป็นสัตว์เลี้ยงของแวมไพร์
แวมไพร์ชอบอยู่ในที่มืดและปกป้องตัวเองสูง
อันตรายอันใหญ่หลวงต่อแวมไพร์คือความสว่าง
เราจะทำอย่างไรให้ฟ้าเปิดสว่าง
วันนั้นประชาชนไม่ต้องเป็นสัตว์เลี้ยงของแวมไพร์ต่อไป
โอะ มึ โช
โอะ มึ โช เปอ แฟนๆ พี่นนท์ครับ
28 มีนา ที่ผ่านมา ลูกชายจ่าเพียรฯ ได้บอกเล่าเื่องราว บันนาสตัง ที่งานคอนเสริตพันแสงรุ้ง ตอนดนตรีชาติพันธุ์ ร่วมกับ ชิ เรียกน้ำตาจากผู้ฟังจนเงียบกริบทั้งโรงละครในม.มหิดล
ต่าบลื๊อครับ