ท้องทุ่งระบัดเขียวขึ้นในบัดดล
หลังเม็ดฝนทะลุรอยเมฆรั่วลงมาได้
เด็กน้อยติดปีกถลาลิ่วออกสู่ลาน
สวนทางกับฝูงนก…
ที่ร่อนคว้างสู่ชายคาดั่งนักรบแตกพ่าย
ไม่ใช่สายฝนทำร้ายเจ้าใช่ไหม?
เปล่าเลย..สายฝนฉ่ำเย็นอยู่เช่นนั้น
กระสุนสังหารต่างหากซุ่มยิงเราหมายครองฟ้า
ดึกนั้นดอกหางนกยูงปลิดกลีบร่วง
มือใดหนอจักปิดดวงตาที่เบิกกว้าง
เธอโอบลูกน้อยเข้าแนบอกกลั้นข่มเสียงสะอื้นไว้ด้วยความแค้น
เสียงกบเขียดร้องเซ็งแซ่ข่าวความตาย…
ส่วนความหมายของการดำรงชีวิตอยู่
กลับต้องกระซิบกระซาบเพียงแผ่วเบา
รุ่งเช้าทิวหญ้ารกพรืดขึ้นท่วมทุ่งนาและหมู่บ้าน
เหล่าคนแปลกหน้าต่างผวาตื่น
เจ้าของถิ่นยิ้มเคร่งขรึม
สายลมพัดพลิ้วบอกสัญญาณ
ทิวหญ้าไหวกรูกราวราวหมู่บ้านในความฝัน.
สังคม ศรีมหันต์
ความเห็น
เมื่อไหร่ฝันร้ายจะสิ้นสุด
เมื่อไหร่ฝันร้ายจะสิ้นสุด ?
เขาว่าฝันร้ายมักจะกลายเป็นดี
ถ้างั้นเราฝันร้ายมากๆตื่นขึ้นมามันจะคงดีแน่นอน
นครอำมหิต ----------- ทุกถนนห
นครอำมหิต
-----------
ทุกถนนหนทางเป็นสีแดง
หลังอยุติธรรมกดขี่กีดกันกลั่นแกล้ง
พวกเขาละครอบครัว
ทุกตำบลหมู่บ้าน
โห่ร้องออกจากถิ่นกรูผึ้งงาน
สวนทางกับรถถัง ปืน
และฝูงสไนเปอร์ของผู้กดขี่
พวกมันยะโสโอหัง
เสพติดอำนาจรำรวยฟุ้งเฟ้อระเริงหลง
ดวงใจของพวกเขาทำด้วยหิน
เขาเห็นแก่ตัว
และ
สิ้นแล้วซึ่งคุณธรรม
การเจรจาใดก็ไร้ผล
สงครามคนราย เต็มไปด้วยอำนาจ และความตาย
หยิบยื่นเลือกสอยชีวิตคนเล็กน้อยอย่างผู้ได้เปรียบ
ต่อตามหาชนทั้งโลก กล้องนับพัน
พวกเขาฆ่าประชาชน ผู้อสื่อข่าว
เลือดแดงนองฉาน คือ *ราชประสงค์*
แล้วออกกฏหมาล่าผู้เหลือเข้าตรุ
ฤาหาใช่ปกครอง *
แต่คือ ฆาตกรสังหารหมู่ชน