"รัก" สั้นๆ ของขวัญวันปีใหม่ให้แก่กัน

19 December, 2008 - 00:00 -- korkaew

    สิ่งที่ดีที่สุดของปีนี้สำหรับผู้เขียนคือ "การได้รักใครบางคน" ช่วงเวลามหัศจรรย์ที่เกิดเมื่อไม่นานนัก แต่สัมผัสได้ว่า การได้รัก (อีกครั้ง) มันเกิดพลังสร้างสรรค์ อยากทำในสิ่งที่เป็นบวกแก่คนรอบข้าง และเมื่อความอ่อนโยนอบอุ่นส่งตอบกลับมา ยิ่งก่อความอิ่มเอิบในใจและอิ่มเอมในอารมณ์ยิ่งนัก จากซึมๆ เศร้าๆ ก็กระฉับกระเฉงอย่างบอกไม่ถูก ความต้องการสรรหาแต่สิ่งดีให้แก่ความรัก ตื่นตัวตลอดเวลา...ถือว่าการได้รักใครบางคน เป็นของสิ่งที่ดีที่สุดและเป็นของขวัญวันปีใหม่ให้กับตัวเอง

   "รัก" คือสิ่งที่ควรจะเป็นของขวัญปีใหม่แก่สังคม การสร้างความรักดีกว่าการสร้างความเกลียดชังต่อกัน มีใครบ้างที่มีความสุขจากชัยชนะที่มาจากความเกลียดชังต่อกัน มันจะเป็นแผลในใจของทั้งคนชนะและคนแพ้เสียมากกว่า ภาวะสงครามเย็นในอดีต ปัจจุบันคู่กรณีในสงครามยังคงเรียกร้องให้ผู้ชนะหรือผู้รุกรานขอโทษต่อสิ่งที่กระทำต่อกันในอดีต มิใช่หรือ...

 

   "Peace is more than simply the absence of war; it's the presence of justice" คำพูดของนักต่อสู้เพื่อสิทธิมนุษยชน นักต่อสู้เพื่อสันติภาพและนักต่อสู้การเหยีดสีผิว Martin Luther King แม้จะสะเทือนเตือนโลกมาหลายทศวรรษ แต่ในโลกปัจจุบันก็ยังคงเต็มไปด้วยปัญหาเดิมที่เขาพยายามต่อสู้ แม้จะมีคนบอกว่า โลกมีพัฒนาการที่ดีขึ้น แต่ผลของการดำรงรักษาอำนาจของกลุ่มอำนาจ ปฏิเสธไม่ได้ถึงการผลที่สะเทือนต่อกลุ่มคนที่ไม่มีอำนาจทางโครงสร้างสังคม และสิ่งที่เป็นอยู่คือ การมีเส้นบางๆ แบ่งความเป็นเขาเป็นเราในหัวใจของผู้คน ย่อมเกิดภาวะสงครามในใจ เกิดผลกระทบต่อการแตกแยกและก่อความรุนแรงแก่กันได้ง่ายและรุนแรงยิ่งกว่า

 

   "รัก" ในแบบภาคประชาชนยิ่งต้องมีสติอย่างเข้มแข็งและเข้มข้น สังคมยังคงร่ำร้องหาสันติภาพอีกยาวไกล ความรักอันยิ่งใหญ่ จึงควรมีไว้มอบให้แก่กันและกัน

 

 

   ขอให้ผู้อ่านมีความสุข และเต็มไปด้วยความรักทุกวัน และในปีใหม่ที่ใกล้จะถึงเร็วๆ นี้....

ความเห็น

Submitted by ทอง on

ผมขอฝากเว็บของผมด้วยนะคับ http://www.m4-u.com

ผลิตและจำหน่ายของขวัญ โมเดล ตุ๊กตา ของแต่งบ้าน ของประดับบ้าน งานเรซิ่น และลายเล็บสำเร็จรูป ผลิตภัณฑ์เกี่ยวกับเล็บ พร้อมบริการห่อของขวัญ ส่งของขวัญถึงบ้านคุณ และคนที่คุณรัก.

ขอบคุณมากๆคับ...

The girl from the coast นวนิยายต่อต้านอาณานิคม และกระแสชาตินิยมในอินโดนีเซีย

 

ได้หนังสือเล่มนี้มาเกือบสี่ปีจากร้านขายหนังสือ a different bookstore ในแหล่งช้อปปิ้งชื่ออิสต์วูด เมืองลิบิส ฟิลิปปินส์ ซึ่งเป็นที่รู้จักว่าหากอยากได้หนังสือแปลของนักเขียนเอเชียก็มาที่นี่ได้ เพราะเป็นแหล่งรวมงานเขียนชาวเอเชีย ประเภทประวัติศาสตร์ การเมือง วัฒนธรรมหาได้ง่ายที่สุดแห่งหนึ่งในมนิลา (หวังว่าร้านหนังสือยังไม่เจ๊งไปเสียก่อน)

ความยินดีในการเซนเซอร์ตัวเองของสื่อไทย

ผู้เขียนเคยเข้าพบสัมภาษณ์ผู้บริหารของหนังสือพิมพ์เดอะจาการ์ตาโพสต์ เกี่ยวกับการบริหารงานหนังสือพิมพ์ภาษาอังกฤษหนึ่งเดียวในประเทศอินโดนีเซีย ความยากลำบากต่อการอยู่รอด การบริหารงานข่าว ฯลฯ เมื่อห้าปีที่แล้ว จึงขอนำตอนหนึ่งที่น่าสนใจในการพูดคุยกันมาเล่า ผู้ก่อตั้งหนังสือพิมพ์จาการ์ตา โพสต์ต้องการให้โครงสร้างของบริษัทหรือธุรกิจหนังสือพิมพ์ไม่เป็นที่ผูกขาด หากเป็นของตระกูลใดตระกูลหนึ่ง แน่นอนว่า หนังสือพิมพ์อาจเอนเอียงไปทางใดทางหนึ่งได้ ด้วยวิธีการหลากหลายตั้งแต่การล้อบบี้ การซื้อตัว (เจ้าของสื่อ) การขู่เข็ญ คุกคาม จากบรรดาอำนาจมืดทั้งหลายทั้งปวง

ความรักของนักข่าว


หลบเรื่องร้อนทางการเมือง ที่ทำให้หัวใจรุ่มร้อน สับสนอลหม่าน วันนี้เลยเปลือยหัวใจ แบบไร้สี เขียนเรื่องความรักของเพื่อนนักข่าวดีกว่า เป็นความรักข้ามพรมแดนและข้ามศาสนาในดินแดนสวรรค์ "บาหลี" อินโดนีเซีย 

การเซนเซอร์ตัวเองและวัฒนธรรมความกลัว

เด็กสาวแนะนำตนเองว่าเป็นนักศึกษาฝึกงานกำลังเรียนอยู่คณะนิเทศศาสตร์วิชาเอกหนังสือพิมพ์ จากมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในกรุงเทพฯ เธอมักจะหาโอกาสฝึกงานทุกครั้งที่มหาวิทยาลัยปิดภาคเรียน เพื่อทดลองสนามจริงแทนที่จะเรียนแต่ในห้องเรียนเท่านั้น ผู้เขียนเห็นวิญญาณของความเป็นสื่อของเธอแล้ว เธอน่าจะเป็นสื่อมวลชนคุณภาพดาวเด่นดวงหนึ่งในแวดวงสื่อสารมวลชน หากเธอไม่ติดกรอบและถูกครอบงำจากความกลัวบางอย่างที่เธอเองก็มองไม่เห็นในโครงสร้างของสังคมไทย

การลงทุนในงานข่าวของหนังสือพิมพ์ท้องถิ่นในอินโดนีเซีย

ในบ้านเราเรียกหนังสือพิมพ์ออกเป็น 2 ชนิด หนึ่ง คือหนังสือพิมพ์กระแสหลัก สอง หนังสือพิมพ์ท้องถิ่น หนังสือพิมพ์กระแสหลักก็หมายถึงหนังสือพิมพ์ยักษ์ใหญ่เช่น เดลินิวส์ ไทยรัฐ มติชน ฯลฯ ซึ่งจัดพิมพ์อยู่ในกรุงเทพฯ และส่งออกไปยังจังหวัดต่างๆ ทั่วประเทศไทย นำเสนอข่าวในประเทศและข่าวรอบโลก พิมพ์จำหน่ายเป็นรายวัน ส่วนหนังสือพิมพ์ท้องถิ่นคือ หนังสือพิมพ์ทิ่ผลิตขึ้นในต่างจังหวัด ขายในจังหวัดนั้นๆ ส่วนใหญ่เป็นหนังสือพิมพ์แทปลอยด์ ข่าวส่วนใหญ่นำเสนอข่าวในท้องถิ่น พิมพ์ไม่กี่ฉบับและไม่เป็นหนังสือพิมพ์รายวัน อย่างมากก็รายสัปดาห์ หรือรายเดือน ฉะนั้นสื่อประเภทสิ่งพิมพ์ในไทย ผู้บริโภคจึงจำกัดการรับรู้อยู่ที่หนังสือพิมพ์กระแสหลักไม่กี่ฉบับ