Skip to main content

ยื่นดอกไม้จันทร์ส่งผ่านคำยืนยัน

 

 

-1-
แต่ละฝั่งสนามพบ เรารบกัน
ฝั่งละฝัน สะบั้นดาว ละฝันใฝ่
ท่านเติมฟืน เชื้อเชิญ เธอเติมไฟ
กัปกัลป์ของบรรลัยอเวจี

นรกรอ พร้อมรับสนองพร้อม
กลั่นเลือดจากหวานหอมสวรรค์ที่
ดอกไม้ใบต้นโคนรากชิงนาที
หักโค่นปลิดวิถี พรรณชีวิต...

หลุมละศพ กลบกอง ผองกระดูก
ใต้เนื้อดินถิ่นปลูกสถานสถิตย์
ขยายแดนต่างทางวางละทิศ
อุบัติกรรมมวลญาติมิตรกันและกัน

โศกหรือเศร้า ช่วงชิง เศร้าและโศก
โชคชะตาวิปโยคจากสรวงสวรรค์
ยื่นดอกไม้ส่งผ่านการยืนยัน
จันทร์หอมถึงท่านและฉัน ส่งต่อมา

ริเริ่ม-แต่เดิม ชนวนเชื้อ
อำนวยเอื้อบรรยากาศปรารถนา
สมสั่งพลังจากสามัญธรรมดา
ลุห้วงยามกาลนาฬิกาวันและวัย

แต่ละฝั่งสนามรบ เราพบเพิ่ม
สลับฉากแต่งเติมความฝันใฝ่
กองเพลิงเริงรื่นของปืนไฟ
ผลาญเผาเราและใคร ท่านและเธอ

 

ปราชญ์  อันดามัน

บล็อกของ ปราชญ์ อันดามัน

ปราชญ์ อันดามัน
พูดให้ชัด
ปราชญ์ อันดามัน
ย่ำไปเถอะท่าน ย่ำไปเถอะท่านบนซากศพของกันและกันดื่มเลือดกันคนละจอก
ปราชญ์ อันดามัน
คนดีในร่าง ผี ตาย โหง การเมืองที่กลายบ้า
ปราชญ์ อันดามัน
กูไม่ใช่ประชาชนของใครใครเพื่อผู้ใดไต่เต้าเข้าสวรรค์กูเป็นชาวบ้านธรรมดาสามัญไม่ต้องจบจากที่ไหนมายันความนึกคิดกูคิดเป็น ทำเป็น กูเป็นกูไม่ต้องหลบในหลืบรูดัดจริตไม่ต้องห่มธงใดในประเทศทิศ
ปราชญ์ อันดามัน
ปราชญ์ อันดามัน
จะไปเป็นสภาเทวดาหรือกระไร?   จริงหรือสภาผัวสภาเมีย ไอ้ที่นัวเนียสภาไหน สภาประชาธิปไตยไทย หรือสภาอะไรในประเทศนี้ อย่าหลงลืมเจตน์จำนงค์ตรงที่มา อำนาจเหล่าประชาทั้งหลายที่ เลือกตั้งแต่ละครั้งแต่ละที เขาบอกหนแห่งที่มีเจตนา เขาอาจรักบุคคลอาจรักพรรค อาจชอบนโยบายหลักที่ปรารถนา
ปราชญ์ อันดามัน
  เราเห็นด้วยใช่ไหม?ที่เขา"ฆ่า"    ถึงไทยมีสีหรือไม่มี บรรดานักเขียนกวีเห็นกันไหม?
ปราชญ์ อันดามัน
"ทหารเข้าแทรกแซงการเมือง"  
ปราชญ์ อันดามัน
เกิดมาประเทศนี้แสนสาหัส กรรมซ้ำอุบาทว์ซัดไม่หนีหาย วกวนโกลาหลความวุ่นวาย ความตายไร้ค่ามากพลเมือง เกิดมาประเทศนี้ต้องคนดี เป็นตามที่เขาให้เป็นไม่เป็นเรื่อง
ปราชญ์ อันดามัน
ยังอยู่ดีกินดีกันใช่ไหม? "สมยศ"ยังอยู่ใน เราไม่อยู่ รู้เหมือน แต่ทำเป็นไม่รู้ บอดใบ้เสียหูไม่รู้ยิน "สมยศ" ไปงานหนังสือ หรือไม่? วัฒธรรมการอ่านชนิดใดในถิ่น
ปราชญ์ อันดามัน
คุณธรรม แกป่าวร้องอยู่ใช่ไหม? น่าสงสารที่แกสิ้นไร้ไม้ตอก ไม่มีที่ไป คุณธรรม แกอาศัยในหัวใจพวกเขามานานแค่ไหนกัน แล้วเป็นไง
ปราชญ์ อันดามัน
โจทย์ความร้ายชั่วยังไม่ตอบ ถามไปกี่ล้านรอบไม่ตอบถาม พร่ำแต่เนื้อคำนำนิยาม เสรีภาพต้องห้ามประเทศนี้ อยู่ริมริมความเหว่ว้า นั่นประชาชน ทุกข์ก็ทุกข์เถิดทนบนวิถี เกิดมาในประเทศนี้ต้องชาติพลี สังเวยวาทกรรมความดีบางประการ ต้องเป็นคนดีให้ได้เหมือนที่ว่า ปรารถนาใดในหล้าจะก่อสาน ถอดดวงจิตปลิดดวงวิญญาณ อ่านอาขยานตามตามกัน โจทย์ใหญ่ยิ่งมีให้คนไว้ยิ่งใหญ่