ไม่ว่าอะไรก็ตาม วันนี้มันรุ้สึกเหมือนไม่มั่นใจ
น่าเบื่อหน่ายทุกอย่างไม่เป็นไปอย่างที่คิด
ถ้าคนๆนั้นไม่ทำให้รู้สึกว่าเจ็บปวดอย่างนี้
เหมือนกับว่าความเชื่อใจกันมันได้หายไป
เรื่องทั้งหมดมันไม่ได้มีอะไรมากเลย
ถ้ามันไม่เกรียนแบบนี้ อยากจะพูดแรงๆ
ก้อทำไม่ได้ ไม่รู้จะพูดกับใคร ถึงแม้พูดไปแล้ว
ก้อไม่สามารถขจัดความกังวลใจนี้ได้
สุดท้ายมันก้อกลายเป็นสิ่งที่ขุ่นข้องหมองใจ
ไปอีกนาน
ไม่เคยอยากเกลียดใคร และก้อไม่อยากให้ใครมาว่าตัวเอง
ทำไมถึงได้เป็นแบบนี้
งานก้อทำมาด้วยกัน แต่กลับดูเหมือนเธอทำเพียงคนเดียว
ราวกับว่าชั้นไม่ได้มีส่วนร่วมม เหอะๆ
ช่างน่าขัน พอถึงเวลาแก้งาน ตัวเองก้อโยนมาให้
แต่พอทำไม่ถูกใจก้อกลับไม่พอใจกลายเป็นคนเห็นแก่ตัว
ให้ตายเหอะ
หนังสือพิมพ์ประชาไทดอทคอมร่วมกับหนังสือพิมพ์ประชาธรรม มูลนิธิเพื่อการศึกษาของชุมชนและสำนักบัณฑิตอาสาสมัคร มหาวิทยาลัยธรรมสาสตร์จัดฝึกอบรมเชิงปฎิบัติการ นักข่าวพลเมือง(ด้านพลังงาน)ณอุทยานการเรียนรู้ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ พัทยา๒๓-๒๖ มิถุนายน ๒๕๕๑
คำถามที่ท้าทายคือ ความจริงกับความเห็นเมื่อไหร่เราจะเเสวงหาความจริง เมื่อไหร่จะแสวงหาความเห็น ในบางสำนักคิดความเห็นก็คือความจริงชนิดหนึ่ง ความจริงและความเห็นเป็นหลักฐานสำคัญที่ทำให้เราอยู่กับความจริง (ความจริงในฐานะความหมาย) ทำให้เราอยู่ร่วมกันได้ ประเด็นไม่ได้อยู่กับความจริงเสมอไป เพราะความจริงอาจไม่เข้าถึง แต่การเผื่อใจและเผชิญกับความจริงและความไม่แน่นอนและเข้าถึงจุดยืนที่ทำให้เราอยู่กับความจริงที่อาจเข้าไม่ถึง…
ทราบหรือไม่ว่าเมืองไทยไม่จำเป็นต้องใช้พลังงานนิวเคลียร์ ยังมีพลังงานทางเลือกที่สะอาด ปลอดภัย ราคาถูกที่เราสามารถผลิตได้เองในประเทศของเรา แต่เป็นเรื่องน่าเศร้า ที่รัฐบาลกลับไม่เห็นค่า มุ่งหน้าพัฒนาพลังงานนิวเคลียร์อย่างเต็มที่ สงสารชาวบ้านที่ต้องได้รับผลกระทบที่จะเกิดขึ้นจากแผนพัฒนาพลังงานของรัฐ