คนสร้างบ้านให้ฉันเป็นเพื่อนของเพื่อนที่สร้างบ้านอยู่ในบริเวณเดียวกัน การเลือกคนสร้างบ้าน หรือผู้รับเหมา เป็นเรื่องชวนปวดหัว เนื่องจากร้อยเกือบทั้งร้อยของการสร้างบ้านล้วนมีปัญหากับผู้รับเหมา ไม่ว่าจะเรื่องรายละเอียด ความคิดเกี่ยวกับการใช้สอย ความงาม รวมไปถึงค่าใช้จ่าย หลายคนมีค่าใช้จ่ายบานปลายจากเหตุต่าง ๆ มีเสียงเตือนมากมายมาถึงฉันว่าผู้รับเหมามีเล่ห์กลในการทำให้เจ้าของบ้านต้องจ่ายเงินมากเกินความจำเป็น บางคนลดสเปควัสดุที่ใช้ ทำให้บ้านในฝัน กลายเป็นความจริงอันโหดร้ายในอนาคตได้
เราตัดสินใจลงเรือลำเดียวกับผู้สร้างบ้านผู้เป็นเพื่อนของเราคนนี้ เป็นความเชื่อใจแบบพนันหมดหน้าตัก ขณะที่ญาติพี่น้องของฉันมองด้วยความเป็นห่วง เหมือนฉันเป็นเด็กหญิงตัวเล็ก เดินเข้าบ่อนคาสิโน ไปเล่นการพนันด้วยทรัพย์สินที่มีทั้งชีวิต ขนาดญาติกันยังเบี้ยว เธอเชื่อคนง่ายไปหรือเปล่า
สิ่งสำคัญไม่อาจมองเห็นได้ด้วยตา ฉันเชื่อในมิตร
บ้านเริ่มสร้างไปเรื่อย ๆ ฉันวิ่งวุ่นหาเงินมาให้ทันจ่ายงวดงานได้อย่างหวุดหวิด บางครั้งมีเพื่อนมิตรโยนเงินก้อนใหญ่มาให้ใช้ก่อนที่เงินกู้จากธนาคารจะมา บางครั้งกำลังหวุดหวิดเงินจะหมด ก็มีบุญเก่าจากแม่โยนเงินมาให้อีก นอกจากสงครามระหว่างสร้างบ้านที่ต้องต่อสู้ทั้งกับคน การเงิน ระบบราชการ ระบบเงินใต้โต๊ะ ฯลฯ แล้ว การประคองความสัมพันธ์กับผู้สร้างบ้านซึ่งมีความคิดทางการเมืองแตกต่างกันสุดขั้วก็เป็นการฝึกจิต ประคองตนให้นิ่งไปด้วย
ผู้สร้างบ้านของฉันเป็นนักธุรกิจผู้ศรัทธาในนโยบายของพรรคไทยรักไทย จนถึงพรรคพลังประชาชน ขณะที่ฉันทำงานใกล้ชิดกับผู้มีบทบาทในการต่อต้านนโยบายของพรรคไทยรักไทย ลากยาวไปจนถึงการร่วมกิจกรรมของพันธมิตรฯ และยังอยู่ในภาคีคนฮักเชียงใหม่ บ้านที่อยู่ปัจจุบันก็อยู่ในชายคาเดียวกับสำนักงานภาคีคนฮักเชียงใหม่ ซึ่งถือเป็นศัตรูทางการเมืองอย่างเปิดเผย
ท่ามกลางกองหิน กองทราย การปูฐานรากของบ้าน การขึ้นเสา ก่อผนัง ขึ้นโครงหลังคา เราสื่อสารกันในภาษาช่างก่อสร้าง การเมืองวางไว้ข้างกาย มีบ้างบางครั้งที่หยิบมาพูดคุยกันบ้าง
การฉาบปูนกลางแดดต้องเลี้ยงน้ำกันปูนแตก ในความสัมพันธ์ของเราก็มีน้ำมิตรก่อเกิดขึ้นมาพร้อม ๆ กับบ้านที่เริ่มเป็นรูปเป็นร่าง
ระหว่างพักกลางวันวันหนึ่ง เขารับข่าวจาก sms และมีสีหน้าวิตกกังวล โทรศัพท์เช็คอัตราแลกเปลี่ยนเงิน และบอกคู่ชีวิตของเขาว่า ถ้าต้องสั่งของอะไรควรรีบสั่ง ถ้านพดลลาออก หรือมีการยุบพรรคอีกครั้ง เศรษฐกิจจะดิ่งลงอีก เขาหันกลับมากินข้าวต่อ และคุยถึงการบริหารงานระหว่างพรรคทักษิณกับประชาธิปัตย์ เขาเล่าว่าแม่ของเขาเป็นประชาธิปัตย์จ๋า แต่พ่อรักทักษิณสุดชีวิต ทุกวันนี้ทั้งสองคนไม่คุยกัน
ฉันบอกเขาตรง ๆ ว่าฉันอายุ 40 เกิดมาไม่เคยเลือกพรรคไหนเลย ไปเลือกตั้งทุกครั้งแต่ใช้สิทธิ์ไม่เลือกพรรคไหน ฉันไม่ชอบประชาธิปัตย์ และฉันก็ไม่ชอบไทยรักไทย ไม่เคยเชื่อว่าคนรวยอย่างทักษิณจะรู้จักความหิวโหย และจะแก้ปัญหาให้คนจนได้
เป็นครั้งแรกที่ฉันเปิดปากความคิดทางการเมืองกับเขา ด้วยความเชื่อมั่นว่ามิตรภาพของเราก็เหมือนกับปูนที่ฉาบอย่างตั้งใจและมีการเลี้ยงน้ำกันปูนแตกไว้อย่างดี
เขาก้มลงตักไข่เจียวที่ฉันทำมาจากบ้านมาเผื่อเขาเป็นอาหารกลางวัน
“พี่ไม่น่าลำบากทอดไข่มาให้เลย วันหลังไม่ต้องก็ได้”
“ไม่เป็นไร เธอสร้างบ้านให้เรา เราแค่ทอดไข่เอง”
ลงเสาเอก
เครื่องเซ่นไหว้ บอกกล่าวผืนแผ่นดิน
มีไม้มงคลเก้าอย่าง หัวใจเซรามิคที่เพื่อนทำ เหรียญเก้าเหรียญ และความรู้สึกดี ๆ 
มิตรภาพเหมือนฉาบปูนกลางแดดต้องเลี้ยงน้ำไว้ หาไม่ปูนจะแตก