Skip to main content

 

ไปกินปลาสะแงะมาแล้ว รสชาติและเนื้อคล้าย ๆ กับปลาคังน่ะ ร้านที่ไปกินเป็นร้านอาหารอร่อยด้วยรสมือคนปรุง ชื่อร้านน้องเบส ขอแนะนำ เป็นห้องแถวสองคูหา นอกจากปลาสะแงะที่น่าลิ้มรสแล้ว สิ่งที่พลาดไม่ได้อีกเมนูหนึ่งของร้านนี้คือ เห็ดหอมทอดซีอิ้ว ที่มีน้ำจิ้มสีเขียวสูตรของร้านนี้โดยเฉพาะ อร่อยจริง ๆ


 

ไปปายคราวนี้เป็นทัวร์กิน สิ่งที่เห็นอย่างหนึ่งคือ คนปายมีเวลามากกว่าคนเมืองอื่น อาจด้วยสภาพแวดล้อม อากาศ และขนาดของเมืองเล็ก ๆ ธุระปะปังต่าง ๆ ทำเสร็จได้อย่างรวดเร็ว ร้านอาหาร ร้านกาแฟหลาย ๆ ร้านในปาย มักจะทำขนมปังด้วยตัวเอง 
 

 


สำหรับผู้มีความสุขกับการทำอาหาร และความสงบ ปายดูจะเป็นที่ที่คนเลือกมาใช้ชีวิตอยู่ และทำในสิ่งที่ตัวเองรัก ไม่ว่าจะเป็นร้าน
All about Coffee ร้านนี้เจ้าของร้านทำขนมปังด้วยตัวเองเช่นกัน มีเมนูอาหารเช้าของที่นี่อร่อยไม่แพ้กาแฟ




สำหรับผู้มีพิซซาในหัวใจ ขอแนะนำร้านบ้านพิซซา ทำพิซซ่าแป้งบาง ๆ

Fuid Swimming Pool อาหารเช้าอร่อย ทำขนมปังโฮมเมดเอง
ปายราไดซ์ อาหารเช้าอร่อยมาก ขนมปังทำเอง ขนมปังประมาณ 4 อย่างในหนึ่งตะกร้า แค่กินขนมปังก็เพลินแล้ว
Mama Falatel ร้านอาหารเมดิเตอเรเนี่ยน และอาหารอิสราเอล ฟังชื่อแล้วเหมือนเจ้าของต้องเป็นคนทางโน้น แต่เปล่าเลย เธอเป็นคนไทยที่เปิดร้านอาหารง่าย ๆ มาก่อน แล้วคนเดินทางผ่านไปมาที่ปาย สอนสูตรอาหารให้เธอ ๆ ก็ทดลองทำ จนกระทั่งรสชาติลงตัวสำหรับเจ้าของอาหาร ต้องลองไปกินดู
Social Café ร้านกาแฟเล็ก ๆ ของโจ้ โจ้เป็นอดีตแอร์โฮสเตส แลนดิ้งชีวิตมาลงที่ปายเมื่อยี่สิบกว่าปีก่อน คาเฟ่ของโจ้เปิดไว้พบปะผู้คน โจ้ยินดีให้ข้อมูลปายในเวอร์ชั่นปายสไตล์โจ้ นอกจากชา กาแฟ แล้ว แนะนำให้ลองชิมคุ้กกี้ฝีมือโจ้ดู

 


ร้านเค้กโกโอ
อยู่ที่ตลาดเก่าของปาย ขายขนมเบเกอรี่มากมาย
ร้านมุสลิม โฮมเมด ร้านอาหาร กาแฟ มีเมนูแนะนำคือฮุมมุสและพิตตา  เป็นถั่วอบกินกับขนมปัง มีรสเปรี้ยว ๆ มัน ๆ นอกจากนี้ก็มีโรตีสำหรับกินกับแกงไก่สไตล์มุสลิม ครัวซองต์ร้อน ๆ เนื้อแป้งนุ่มนวล
ร้านอโบดายา อโบดายา เป็นภาษามูเซอ แปลว่าสวัสดี เป็นเกสเฮาส์ที่มีร้านอาหาร ที่นี่ทำขนมปังโฮมเมดอบกันสด ๆ ให้เลือกกินเป็นอาหารเช้า 
 

 


กลิ่นยามเช้าที่ปายในฤดูฝน กับกลิ่นขนมปังหอมกรุ่น ช่างเข้ากันได้ดีจริง ๆ เราว่าไม่ต้องรอฤดูหนาวหรอก ปายหน้าฝนนี่แหละเป็นความสงบอีกมุมหนึ่งที่น่ามาสัมผัส ไม่ต้องแย่งกันกินแย่งกันใช้ โรงแรมราคาถูกมีให้เลือกได้มากมาย

นี่แหละปายอีกมุมหนึ่ง

 

 

บล็อกของ โอ ไม้จัตวา

โอ ไม้จัตวา
เริ่มต้นฤดูกาลใหม่รับลมหนาวด้วยความรู้สึกถึงวันอันล่วงเลยผ่านไปโดยไม่ได้ทำอะไรกับร่างกาย  หนึ่งปีที่หมกมุ่นอยู่กับงาน ห่างหายกับการยืดเส้นยืดสายออกกำลังกาย  มีโยคะบ้างบางครั้งแล้วก็มาเจออุบัติเหตุทำให้ต้องหยุดอยู่กับที่ ลากยาวมาจึงถึงวันนี้กับอาการปวดหลัง ปวดไหล่ ปวดคอ โรคประจำตัวของคนนั่งหน้าคอม และขับรถจี๊บแคริบเบียนที่เกียร์แข็งจนเส้นเอ็นที่แขนเคล็ดไปหมดกลิ่นดอกปีบหอมอบอวลไปทั้งเมือง  ลมหนาวไม่มากเริ่มพัดมาเยือน ได้เวลาออกไปดูโลกยามเช้าเสียที  วันนี้ตื่นแต่ตีห้า เตรียมตัวออกจากบ้าน บอกเพื่อนร่วมบ้านว่าจะไปด้วยรถมอเตอร์ไซด์  จุดมุ่งหมายคือห้วยตึงเฒ่า ที่เก่าเวลาเดิม…
โอ ไม้จัตวา
วันนี้พาไปเดินเล่นในดอยกับพญาช้างสารอันแสนน่ารัก ด้วยการทำตัวเป็นนักท่องเที่ยวไปกับแพ็คเก็จทัวร์ของปางช้างแม่ตะมาน สนนราคา 1000 บาทสำหรับคนไทย และ 1500 บาทสำหรับชาวต่างชาติ ออกจากเมืองเชียงใหม่แปดโมงครึ่ง ไปถึงที่นั่นราวเก้าโมงกว่า ๆ ไปเล่นกับช้างน้อยใหญ่ พาช้างไปอาบน้ำ ช้างเป็นสัตว์ขี้ร้อน แต่ช้างที่นี่ดูมีความสุข เพราะมีลำน้ำแม่ตะมานที่กว้างพอสมควรให้ช้างอาบน้ำทุกวัน ดูเหล่าช้างเล่นน้ำกันสนุกสนาน มีพ่นน้ำใส่คนที่ยืนเชียร์อยู่บนฝั่งด้วย ก่อนจะพากันขึ้นจากน้ำมาตีระฆัง เชิญธงชาติ ทำกิจกรรมต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็นเป่าเม้าท์ออแกน เตะฟุตบอล นวดให้ควาญ และเดินสวนสนามดูไปดูมาฉันเห็นช้างยิ้ม…
โอ ไม้จัตวา
พาไปเดินเล่นข้างเครือกล้วยดีกว่า ที่ร้านจะมีกล้วยน้ำว้าเป็นเครือแขวนไว้หน้าร้านตรงประตูทางเข้า เดินเข้ามาจะเห็นกล้วยก่อนอื่น เจ้าของร้านเธอเห็นกล้วยลูกอวบอ้วนเป็นเครือดูงามนัก เธอก็เลยซื้อมาแขวนไว้ เผื่อให้แขกที่มา หรือเด็ก ๆ ในร้านได้กินกันกล้วยน้ำว้าเป็นผลไม้บ้าน ๆ ให้ความรู้สึกเป็นบ้าน เป็นความธรรมดา แต่เมื่อนำมาแขวนไว้หน้าร้านอาหารก็ไม่ค่อยจะธรรมดา คำถามเกิดขึ้นจนเบื่อจะตอบ และจนตอบเป็นความเคยชิน ว่ากล้วยมีไว้ให้กิน ไม่ได้ขาย พอมีไว้ให้กิน เราก็เว้นวรรคไว้โดยไม่บอกว่ากินแต่พออิ่ม พอคนเท่านั้น กินข้าวเสร็จเดินออกมาเจอกล้วยน้ำว้าล้างปากช่วยท้องเป็นสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ…
โอ ไม้จัตวา
กลับมาเดินเล่นในเรื่องคนต่อค่ะ กำลังสนุกกับการเล่าเรื่องคนรอบข้าง มีอีกคนหนึ่งที่อยู่กันมานาน ตั้งแต่เขายังเด็ก พ่อเขาทำงานในบาร์น้ำ เมื่อพ่อลากลับบ้านที่ท่าสองยาง และจะไม่กลับมาอีก จึงส่งสันติมาทำงานต่อ  เหมือนเป็นวัฒนธรรมของคนทำงานในร้าน ถ้าใครคนใดคนหนึ่งลาพัก หรือลากลับบ้าน พวกเขาจะหาคนมาทำงานแทนในหน้าที่ของเขา เพราะการลาของพวกเขานั้นต้องใช้เวลาเดินทางนาน ๆ อย่างสันตินั้น เป็นปกากญอ บ้านอยู่ในเขต อ.ท่าสองยาง จ.ตาก การเดินทางจากเชียงใหม่ไปท่าสองยางนั้น ต้องนั่งรถไปลงที่อ.แม่สะเรียง แล้วต่อมอเตอร์ไซด์ แล้วเดินอีกครึ่งวัน เมื่อกลับบ้านทีจึงต้องไปเป็นเดือน หรืออย่างน้อยก็ครึ่งเดือน…
โอ ไม้จัตวา
เริ่มคอลัมน์ใหม่หัวใจดวงเดิม ขอประเดิมด้วยการพาไปเดินเล่นตามประสาคนถ่ายภาพ เมื่อวันที่ 16 กันยายน 2550 ที่ผ่านมามีโอกาสนั่งเครื่องบินไปเกาะสมุย และช่วงเวลาที่อยู่บนเครื่องนั้น เป็นเวลาที่ข่าวเครื่องบินวันทูโกตกกำลังสร้างความตื่นตระหนกให้กับคนไทย เครื่องลงปุ๊บเปิดโทรศัพท์ได้ก็มีสายเข้าและ miss call เต็มไปหมด กว่าจะไปถึงสมุยได้ในวันนั้นก็ทุลักทุเล เพราะน้องสาวเป็นคนจองตั๋วคืนก่อนที่จะมาหนึ่งวัน นัยว่าเป็นงานด่วนของเธอ ขอให้ฉันมาเป็นเพื่อน ตอนจองตั๋วฉันถามว่าขึ้นเครื่องที่ไหน ดอนเมืองหรือสุวรรณภูมิ เธอตอบว่ากำลังหาอยู่ น่าจะดอนเมือง พรุ่งนี้เธอจะโทรถามอีกครั้ง เราบินจากเชียงใหม่ไปลงดอนเมือง…