กำปั้นทุบกล้อง 15 : ดอกไม้บาน

ได้เวลาออกเดินทางอีกแล้ว ช่วงนี้ดอกพญาเสือโคร่งกำลังจะบาน ต้องตามข่าวกันทุกวันว่าบานถึงไหนแล้ว เพราะจะบานเพียง 7 วันเท่านั้น ภาพชุดนี้ถ่ายเมื่อปีที่แล้ว ตื่นสายไปนิด ไปถึงแปดโมงกว่า ๆ รู้สึกว่าแดดแรงไป ปีนี้คงต้องออกจากบ้านหกโมงเช้า

แดดแรงไปนิดนึงจริง ๆ แต่เก้าอี้ที่ไร้คนนั่ง คงไม่หนาวเหน็บเหมือนอากาศตอนนี้

ข้อดีของแดดจ้า ๆ ก็ทำให้ฟ้าเป็นสีฟ้า ดอกไม้สีชมพูเต็มต้น ตัดกับฟ้าสีฟ้าโดยไม่ต้องทำอะไรเลย ความทุกข์ทรมานอย่างหนึ่งของช่างภาพ คือต้องวิ่งตามแสง โดยเฉพาะแสงเช้า

ดอกบ๊วย ขึ้นอยู่ในบริเวณเดียวกัน ภาพนี้ใช้เลนส์ซูม ดึงเข้ามาใกล้ ๆ เพราะดอกที่สมบูรณ์ดันอยู่สูง แต่การใช้ซูมมือต้องนิ่งมาก ๆ ไม่งั้นภาพจะไหวได้ง่าย หรือแก้ได้โดยใช้ความเร็วสูง ๆ

ให้อีกดอกนึง

ที่เห็นลาง ๆ อยู่ด้านหลังนั่นคือ ร้านกาแฟ เราจอดรถไว้ตรงนั้นแล้วเดินลงมาที่หุบเขาด้านล่าง รู้สึกว่าที่นี่เป็นอีกที่หนึ่งที่เมื่อถึงช่วงเวลาปีใหม่ ต้องหาเวลา (เงียบ ๆ ) ไปเยือนแสงแดด เงา สีขาว สีเขียว และสีชมพู ของที่นั่น

สวัสดีปีใหม่ ขอให้มีความสุขทุกคนค่า อย่าดื่มหนักเกินไปเดี๋ยวแฮ้งค์ สำหรับท่านที่มาเชียงใหม่ช่วงหยุดปีใหม่ ขอแนะนำสถานที่นี้ค่ะ ขึ้นไปทางดอยสุเทพ ผ่านพระตำหนักภูพิงค์ พอถึงทางแยกลงไปดอยปุย ให้ไปทางขวา แยกไปบ้านแม้วขุนช่างเคี่ยน ขับไปเรื่อย ๆ ตามถนน ก็จะเจอโลกสีชมพูเช่นนี้

หมายเหตุ ถนนแคบ แต่ไม่ชัน ถ้าคนเยอะ รถเยอะ ก็จะหาที่กลับรถยากสักนิดค่ะ