หลายวันก่อนเขียนตอบเพื่อนในเฟซบุ๊คแล้วก็เปลี่ยนใจกลางอากาศไม่เอาลง เบื่อเรื่องสี ๆ เหมือนกัน คราวก่อนก็เรื่องสีผิวทีแล้ว วันนี้เห็นอารมณ์ของเพื่อนหลาย ๆ คนในเฟซบุ๊คก็บอกตัวเองว่า โพสเรื่องกิน ๆ นอน ๆ ไปวัน ๆ ดีกว่า ประชดชีวิต
เราคิดว่าการต่อสู้ในสังคมไทยครั้งนี้มีความซับซ้อน เหมือนการต่อสู้ของเด็ก ๆ กับลอร์ดโวลเดอร์มอร์ ในแฮรี่พอตเตอร์ ที่มีความน่ากลัว แม้แต่ชื่อยังไม่กล้าเอ่ยนาม ต้องเรียกว่า "คนที่คุณก็รู้ว่าใคร" แต่เด็ก ๆ ก็ยังมีวิชา มีอาวุธ
เมื่อมันอยู่ในสังคมซ้บซ้อนแบบไทย ๆ ก็เลยมีการต่อสู้แบบไทย ๆ มีการเลี่ยงบาลี เลี่ยงกฎหมาย ด้วยการนำคำเก่ามาใช้อย่างคำว่า "ไพร่" คำว่า "อำมาตย์" ที่แฝงนัยยะเปรียบเทียบ และประชดประชันอยู่ในที ที่น่าขำคือวันหนึ่งท่านนายกบอกว่า เกรงว่าลัทธิคอมมิวนิสต์จะกลับมา เพราะเห็นได้จากคำว่า ไพร่ หรือ อำมาตย์ ที่คนเสื้อแดงใช้กัน ตลกคือสหายคอมมิวนิสต์เขาไม่ใช้พวกนี้กันสักหน่อย เขาใช้คำว่า กระดุมพี คำว่าชนชั้น คำว่าไพร่และอำมาตย์เป็นคำเก่าที่มีและใช้กันมาก่อนมีลัทธิคอมมิวนิสต์เสียอีก ท่านนายกคงอยู่เมืองนอกนานไปหน่อย
เรื่องภาษาในการต่อสู้ครั้งนี้มีพัฒนาการน่าศึกษายิ่งนัก ยังไม่นับการใช้สีเป็นสัญลักษณ์ในการต่อสู้ของคนสองสี การดูดเลือดคนละ 10 cc ซึ่งน้อยมากสำหรับคนหนึ่งคน แล้วนำมารวมกัน และเลือดที่นำมารวมกันก็เอาไปใช้ประโยชน์ในทางการแพทย์ไม่ได้เพราะต่างกรุ๊บกัน แต่กลับนำไปใช้ประโยชน์ในทางการเมือง จิตวิทยา เห็นเลือดแดง ๆ นองพื้นแล้วเปิดตำราแทบไม่ทัน
บางทีก็เบื่อเหมือนกันนะ สภาพการณ์แบบนี้ เหมือนจะมีเสรีภาพ แต่ก็ไม่มี ท่ามกลางการต่อสู้ที่ดูเหมือนชัดเจนเหลืองแดง ทักษินสนธิ แต่ในความเป็นจริงอาจไม่ใช่อย่างที่เราเห็น พูดไปก็เหมือนเรื่องซับซ้อน แต่ในความซับซ้อนก็กลับเห็นเป้าหมายในการต่อสู้ที่ชัดเจนระหว่างคนสองกลุ่ม และยังมีภาพที่น่ารำคาญของคนอีกกลุ่มที่ไร้เดียงสาคิดว่าชาวบ้านไม่รู้อะไร ทักษินจ้างมา รับเงินเขามา
เรื่องแจกเงิน มันก็แจกกันทั้งนั้น ตอนพี่เหลืองปิดทำเนียบ แถวบ้านแม่เราช่วงแรก ๆ ก็สองพัน ชมรมผู้สูงอายุเพื่อน ๆ แม่ชวนกันนั่งรถตู้ไปแอ่วกรุงเทพ มีอาหารดี ดนตรีไพเราะ ได้เงินเที่ยวอีกต่างหาก ต่อมาเหลือ 500 แล้วรถที่เต็มออก เต็มออกนั้นใครจ่าย
แต่ขณะเดียวกันก็มีพวกที่เชื่อ ศรัทธา และเกลียดทักษิณ ด้วยใจบริสุทธิ์ ไปกันเอง บริจาคเงินให้หลาย ๆ แสน พวกนี้ก็มีเหมือนกัน และพวกนี้นี่แหละที่ไม่ยอมรับว่า เหลืองก็ซื้อ
มาถึงวันนี้เรื่องการใช้เงินกลับเป็นเรื่องรองไปเสียแล้ว ก็จะทำยังไง ไม่ว่ามาเหลืองหรือมาแดง จะให้คนเดินมาหรือไง ในม็อบถ้าไม่มีเงินจะขับเคลื่อนได้อย่างไร มาอยู่ต่างบ้านต่างเมืองอย่างนั้น
สิ่งที่วาดหวังตอนนี้คือ ทำยังไงให้เราได้เห็นภาพของสงครามที่แท้จริง บ่อยครั้งที่ต้องถามตัวเองว่าเราเป็นอย่างคนที่เรามองเห็นอยู่หรือเปล่า ต่างฝ่ายต่างว่าอีกฝ่ายหนึ่งไม่รู้ คนเสื้อแดงก็บอกว่าคนเสื้อเหลืองไม่รู้อย่างที่พวกเขารู้ คนเสื้อเหลืองก็บอกว่าคนเสื้อแดงไม่รู้ว่าทักษิณเลวยังไง และเป็นมาด้วยเงินของทักษิณ เป็นขี้ข้าของทักษิณ
กว่าจะรู้ตัวว่าเป็นถั่วเหลืองถั่วแดงที่ถูกคั่วอยู่ในกระทะ ก็ถูกคนคั่วหัวเราะคิกคัก ตักใส่จานกินแกล้มเหล้าฉลองชัย เมื่อสายเสียแล้ว