ไม่มี ความเข้าใจ ไม่มีรักไม่มี พัก ไม่มีแรงจักแข็งขัน
ไม่มี หวัง ไม่มีที่ฝ่าฟัน
ไม่มี ฝัน ไม่มีวันอันเลิศลอย
ไม่มี กาม ไม่มีการก่อเกิด ไม่มี เปิด ไม่มีเข้าออกเคลื่อนคล้อย
ไม่มี ปิด ไม่มีเก็บรูปรอย ไม่มี หวานหยดย้อย ไม่มีมด
ไม่มี ทรัพย์ ไม่มีบริวาร ไม่มี มาร ไม่มีบารมี - ปรากฏ
ไม่มี เกียรติศักดิ์ศรี ไม่มียศ ไม่มี ปลดเปลื้อง ไม่มีการคลี่คลาย
ไม่มี ดุล ไม่มีความงดงาม ไม่มี คำ ไม่มีความสื่อความหมาย
ไม่มี ร้อน ไม่มีคนทุรนทุราย ไม่มี กาย ไม่มีรูปลักขณา
ไม่มี ใจ ไม่มีนามความรู้สึก ไม่มี ผนึก ไม่มีมวลอันแน่นหนา
ไม่มี ทาง ไม่มีที่ไปมา ไม่มี กล้าขบถ ไม่มีชีวิตใหม่
ชีวิตใหม่ มี...เพราะมี - ผู้ที่กล้าขบถ ต่อ เกณฑ์ กฎ อันเลวร้ายและเหลวไหล
แห่งอำนาจ อยุติธรรม ค้ำขืนใจ จึงจักได้ - ชีวิตใหม่ที่ดีงาม
ขบถ..คือผู้กล้า - ยิ่งกว่ากล้า ในการท้าอำนาจอันน่าครั่นคร้าม
เพราะขบถ...แล้วพ่ายแพ้สังคมทราม มีแต่ความตายกับคุก - เป็นโทษทัณฑ์.
กระท่อมทุ่งเสี้ยว เชียงใหม่
ชีวิตของผมเป็นชีวิตที่ประสบกับภาวะขึ้น ๆ ลง ๆ เหมือนเส้นกราฟมานับครั้งไม่ถ้วน หรือถ้าจะพูดให้ชัดเจนและเข้าใจกันได้ง่าย ๆ แบบภาษาชาวบ้านก็คือ เป็นชีวิตที่ประสบกับความรุ่งเรืองและตกต่ำตามวิถีทางและอัตภาพของตัวเองสลับกันไปมา...นับครั้งไม่ถ้วน นั่นเองแต่ก็แปลก...จนป่านนี้ ผมก็ยังไม่อาจทำใจยอมรับและรู้สึกว่า มันเป็นเรื่องธรรมดาของชีวิตที่ต้องมีขึ้นมีลง นั่นคือเวลาที่ชีวิตผมขึ้นหรือรุ่งเรือง ผมก็จะรู้สึกว่าตัวเองฟูฟ่องพองโต และมองดูโลกนี้สวยงามสดชื่นรื่นรมย์ น่าอยู่น่าอาศัย...ราวกับสวรรค์บนพื้นพิภพแต่พอถึงเวลาที่ชีวิตเริ่มลงหรือตกต่ำ ผมก็จะรู้สึกว่าตัวเองเริ่มห่อเหี่ยวฟุบแฟบ…