Skip to main content


ดื่มเถิดเพื่อน...ถ้าหากเพื่อนต้องการดื่ม
เพื่อให้ลืมแผลพิษชีวิตขม
เพื่อให้ลืมอดีตดั่งมีดคม
ซึ่งสั่งสมอยู่ภายในหัวใจเพื่อน


เมาเถิดเพื่อน...ถ้าหากเพื่อนต้องการเมา
เหล้า เหล้า เหล้า...ในร้านยังมีอยู่กลาดเกลื่อน
พร้อมจะให้เพื่อนดื่มเพื่อลืมเลือน
วัน ปี เดือน เหมือนฝันนั้นเสียที

เพื่อให้ลืมความขมขื่นของชีวิต
เพื่อให้ลืมมิ่งมิตรผู้หน่ายหนี
เพื่อให้ลืมความชอกช้ำคนย่ำยี
เพื่อชีวิตเพื่อชีวี...ที่ย่อยยับ

นอนเถิดเพื่อน...ถ้าหากเพื่อนต้องการนอน
ซบโต๊ะเหล้าต่างหมอนก็นอนหลับ
อีกขวดไหม...หากไม่พอจะเพียบพับ
เพื่อโถมทับชีวิตนี้ ซึ่งมีทุกข์

ดื่มเถิดเพื่อน...ถ้าหากเพื่อนต้องการดื่ม
เพื่อให้ลืมความหลังหวังความสุข
หากไม่พอจะล้ม...จนไม่ลุก
มาเปิดจุกกันอีกขวดดวดให้ล้ม

โว้ย ! ดื่มเข้าไป ดื่มเข้าไป เหล้าคือเหล้า
ดื่ม ดื่ม ดื่ม... ให้เมาจนกว่าจะสาสม
ดื่ม ดื่ม ดื่ม... ให้ลืมอดีตดั่งมีดคม
ลืม ลืม ลืม...ความขมขื่นเกินคนจะทนไหว.



หมายเหตุ
; ผมเขียนกวีบทนี้ไว้นานแล้ว เจตนา - มิได้เขียนเพื่อส่งเสริมให้คนดื่มเหล้า แต่เขียนด้วยความประทับใจในภาษิตคำสอน ของ กษัตริย์โซโลมอน บุตรแห่งเดวิดในตำนานพระคริสต์ ผู้ชื่นชมและศรัทธาในคำสอนของพระคริสต์ ที่พูดถึงโทษแห่งการดื่มไว้มากมาย แต่ก็ยังทรงเล็งเห็นคุณงามความดีของเหล้า...สำหรับคนที่มีความทุกข์หนักในชีวิต "เกินคนจะทนไหว "

ด้วยความเข้าใจมนุษย์เอาไว้ว่า "จงให้สุราแก่คนที่กำลังมีความทุกข์หนักดื่ม ถ้าหากการดื่มจะทำให้เขาลืมความทุกข์นั้นเสียได้ " โดยส่วนตัวผม ผมเคยให้เหล้าดื่มแก่คนที่ทุกข์หนัก ( อย่างที่ผมเขียน ) ถึงขนาดคิด...จะฆ่าตัวตาย รอดตาย...มาแล้วหลายคน ( หลอกให้กินเหล้า เมาแล้วเปลี่ยนใจ เพราะกินเหล้าเมาแล้วสนุก จนลืมคิดจะฆ่าตาย  และเลิกคิดในเวลาต่อมา เพื่อกินเหล้าสนุกๆดีกว่า คิดฆ่าตัวตายให้โง่ ฮา! )

แต่โอ้เอย...ตั้งแต่นี้ต่อไป ผมคงไม่มีโอกาสได้ทำเท่ๆอย่างนี้อีกแล้ว  เพราะภาษีขูดรีดของรัฐบาลอภิสิทธิ์ ทำให้เหล้าราคาแพงบัดซบ !

เดี๋ยวนี้ อย่าว่าแต่เลี้ยงใครสักคนเลยครับ แม้แต่จะสั่งให้ตัวเองกิน ยังคิดแล้วคิดอีก...จนบางครั้ง...ต้องตัดสินใจกลับบ้านไปดื่มน้ำผสม แอลกอฮอล์ แก้ขัด ( เออ รสชาติไม่เลวเลยนะ สูตรนี้อยากให้คุณรวิวาร กับคุณเจี๊ยบ ลองคูจังเลย )

และเป็นไปได้ว่า ต่อไปนี้ ถ้าใครคิดจะฆ่าตัวตาย ซวนเซ...มาหาผม ผมก็คงจำใจ ต้องปล่อยให้เขาไปฆ่าตัวตาย...ตามบุญตามกรรมแหละครับท่าน เพราะเหล้าได้กลายเป็นจิตแพทย์ราคาแพง จนเราไม่สามารถเข้าไปถึงบริการที่ซื่อสัตย์ที่สุดในโลกนี้เสียแล้ว เศร้า !. 

20 พฤษภาคม 2552
กระท่อมทุ่งเสี้ยว เชียงใหม่  

 

บล็อกของ ถนอม ไชยวงษ์แก้ว

ถนอม ไชยวงษ์แก้ว
น้องชายอย่าสิ้นคิดสิ้นหวังให้มากนักไปเลยโลกนี้ยังมีคนดีและความดีอยู่โลกนี้ทั้งโลก...ไม่ได้มีแต่คนเลวและความชั่วร้ายอย่างที่น้องชายประณามและสิ้นหวังหรอกโลกนี้ยังมีคนดีและความดีอยู่มากมายมองดูสิเห็นไหมตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบันทุกครั้งที่มีวิกฤตการณ์ร้ายแรงเกิดขึ้นในโลกถึงขั้นทำลายล้างชีวิตมนุษย์อย่างมโหฬารไม่ว่าจะเป็นภัยที่เกิดจากน้ำมือมนุษย์ด้วยกันหรือภัยที่เกิดจากธรรมชาติไม่ว่าจะเป็น ณ ซีกใดในโลกนี้เราจะเห็นคนดีและความดีของพวกเขาที่ทำให้โลกนี้...…
ถนอม ไชยวงษ์แก้ว
  ชีวิต ชีวิตเป็นเรื่องยาก เพราะชีวิตเป็นอย่างที่มันเป็น ไม่ได้เป็นอย่างที่เราอยากให้มันเป็น อย่างนั้น-อย่างนี้ ไม่ว่าเราจะชอบหรือไม่ชอบ
ถนอม ไชยวงษ์แก้ว
ถนอม ไชยวงษ์แก้ว
  จริงหรือที่เขาพูดกันว่าเราหว่านเมล็ดใดลงไปในท้องทุ่งถ้าหากเมล็ดนั้นมิได้เน่าเปื่อยตายด้วยสาเหตุใดสาเหตุหนึ่งมันย่อมจะงอกงามเติบโตให้พืชผลแก่เราตามชนิดของเมล็ดพืชพันธุ์นั้นดังเช่นชาวนาหว่านเมล็ดข้าวลงไปในท้องทุ่งเขาก็ย่อมได้ต้นข้าวและเมล็ดข้าวเป็นผลของการหว่านเมล็ดลงไปในท้องทุ่งเมื่อถึงวาระแห่งการงอกงามเติบโตและแตกดอกออกผลจริงหรือที่เขาพูดกันว่าการกระทำทุกอย่างทางกาย วาจา และ ใจของคนเราที่เราได้กระทำต่อสิ่งต่างๆ ในชีวิตประจำวันที่ต้องเกี่ยวข้องกับผู้คน โลก…
ถนอม ไชยวงษ์แก้ว
                     ลมแล้งโชย…ปลิดโปรยใบไม้แห้ง                     สีส้มแดง เหลือง น้ำตาล หวานอมเศร้า                     ร่วงหล่นลอยเคว้งคว้างมาบางเบา                     ซบลานดินเงียบเหงา……
ถนอม ไชยวงษ์แก้ว
                    เป็นอย่างที่เธอเป็นเช่นนั้นแหละ                    ไม่ต้องแตะแต้มแต่งแสร้งเสกสรรค์                    เป็นอย่างที่เธอเป็นเช่นทุกวัน                   …
ถนอม ไชยวงษ์แก้ว
ยิ่งชูก้านกิ่งใบไปสู่ฟ้าราวจักคว้าดวงตะวันอันสุกใสลงจากฟ้ามาเล่นเป็นโคมไฟส่องดวงใจตกอับคนคับแค้นและยิ่งสูงขึ้นไปจนไกลลิบราวจักหยิบดวงดาวพร่างพราวแสนมาเรียงร้อยสร้อยดาววับวาวแทนสร้อยใส่แขนเจ้าสาวผู้หนาวรักยิ่งต้องหยั่งรากลึกลงสู่ดินดูดดื่มกินโลกธาตุอย่างหน่วงหนักทุกเส้นสายชอนไชลงไกลนักเพื่อที่จักเติบใหญ่ให้ร่มเงาเพื่อผลิดอกออกผลจนสุกงอมเพื่อโน้มน้อมกิ่งลงดำรงเผ่าเพื่อสืบเนื่องชีวิตนี้แนบเนาเพื่อกล่อมเกลาโลกขมขื่นให้ชื่นบานเพื่อที่จักตายไปในวันหนึ่งเมื่อยามถึงกาลเวลามาเรียกขานทอดกายลงพักผ่อนนอนนิ่งนานอยู่ในกาลนิรันดร์สงบเงียบ.27 มีนาคม 2551กระท่อมทุ่งเสี้ยว เชียงใหม่
ถนอม ไชยวงษ์แก้ว
วิถีในทางโลกและทางธรรมมันเป็นเรื่องที่ตรงกันข้ามและสวนทางกันแทบทุกกรณี เช่น ในขณะที่ทางโลกสอนให้เรายึดมั่นถือมั่นเอาโน่นเอานี่ แต่ทางธรรมกลับสอนให้เราลดละปล่อยวางทั้งสิ่งที่เป็นวัตถุธรรมและนามธรรม เพื่อจะนำชีวิตไปสู่การหลุดพ้นจากความทุกข์ จากมุมมองของผม ซึ่งเป็นคนที่ยังมีกิเลสค่อนข้างหนาหนัก ผมว่ามันเป็นเรื่องที่ยากแสนยากที่ปุถุชนคนธรรมดาอย่างเราๆท่านๆที่ยังติดข้องอยู่ในโลก จะเดินเข้าไปสู่ทางธรรมได้ ถ้าหากไม่มีเหตุปัจจัยอะไรสักอย่าง ทำให้เกิดความศรัทธาและแรงบันดาลใจอันใหญ่หลวง ดึงดูดให้เข้าไปโดยเฉพาะการเดินเข้าไปสู่ทางธรรมในฐานะนักปฏิบัติ…
ถนอม ไชยวงษ์แก้ว
น้องชายน้องชายที่รักของข้าจงฟังคำของข้าและจำใส่ใจเอาไว้ให้ดีอาวุธที่น่ากลัวที่สุดของมนุษย์ คือ ภาษาของมนุษย์ไม่ว่าเจ้าจะเกิดมาเป็นมนุษย์ที่มีภาษาที่ดีหรือว่าเลวจงจำใส่ใจเอาไว้ให้ดีภาษาที่เจ้ามีอยู่และกำลังใช้สื่อสารมันสามารถที่จะเป็นได้ทั้งข้าทาสผู้รับใช้และเป็นนายของตัวเจ้า
ถนอม ไชยวงษ์แก้ว
แล้วในที่สุดก็ถึงวันนี้วันที่อดีตท่านนายกรัฐมนตรีและอดีตหัวหน้าพรรคไทยรักไทย พ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตร ได้เดินทางกลับเมืองไทยโดยสายการบินไทยเที่ยวที่ ที จี 603 ที่ร่อนลงบนรันเวย์ของสนามบินสุวรรณภูมิ เมื่อเวลา 09.40น.ของวันที่ 28 ก.พ. เพื่อกลับมาต่อสู้คดีทุจริตจัดซื้อที่ดินถนนรัชดา ที่ท่านตกเป็นจำเลยที่หนึ่ง รวมทั้งข้อกล่าวหาอื่นๆในช่วงดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรี  ท่ามกลางความดีอกดีใจของฝ่ายที่สนับสนุนที่พากันไปต้อนรับอย่างเอิกเกริก และท่ามกลางความตึงเครียดของฝ่ายคัดค้าน ที่เริ่มส่งเสียงคำรามฮึ่มๆ ออกมาประปรายถึงแม้การยอมรับกลับมาต่อสู้ตามกระบวนการยุติธรรมในสังคมของอดีตท่านนายกฯ…
ถนอม ไชยวงษ์แก้ว
เมื่อไม่นานมานี้ผมได้ค้นพบหนังสือธรรมะเล่มเล็กๆขนาดฝ่ามือ หนาร้อยกว่าหน้าเล่มหนึ่ง ชื่อว่า “หลวงปู่ฝากไว้” ที่ร้านหนังสือเก่าหลังตลาดมะจำโรงในตัวอำเภอ ซึ่งอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลจากบ้านผมเท่าใดนัก หนังสือเล่มนี้ เป็นหนังสือเผยแพร่การแสดงธรรมะของหลวงปู่ดูลย์ อตุโล แห่งวัดบูรพาราม อ.เมือง จ.สุรินทร์ ซึ่งรวบรวมและบันทึกเอาไว้โดย พระโพธินันทมุนีหลวงปู่ดูลย์ อตุโล เป็นลูกศิษย์อาวุโสรุ่นแรกสุดของหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต พระอาจารย์ฝ่ายอรัญญวาสีในยุคปัจจุบัน ท่านเป็นพระที่มีลักษณะพิเศษเฉพาะตัว ดังที่ พระโพธินันทมุนี ได้กล่าวเอาไว้ในคำนำหนังสือว่า “หลวงปู่เป็นผู้ไม่พูดหรือพูดน้อยที่สุด…
ถนอม ไชยวงษ์แก้ว
หญิงสาวผู้มีฐานะดีคนหนึ่ง เป็นคนที่ชอบตื่นขึ้นมาใส่บาตรพระแต่เช้ามืดทุกวัน จนเป็นกิจวัตร เช้าวันหนึ่ง หลังจากตื่นขึ้นมาใส่บาตรพระเรียบร้อยแล้ว ขณะเดินกลับเข้าประตูรั้วบ้าน เธอก็ได้ยินเสียงร้องครางหงิงๆดังมาจากรั้วข้างประตูด้านใน เมื่อเหลือบตาไปมองดูที่มาของเสียง เธอก็พบกล่องกระดาษแข็งขนาดย่อมใบหนึ่งที่เปิดฝาด้านบนเอาไว้ ซึ่งคงจะมีใครสักคนหนึ่ง เอาลอดรั้วบ้านมาวางไว้ที่นั่น ก่อนที่เธอจะลงจากบ้านออกมาใส่บาตรพระเมื่อเดินเข้าไปดู เธอก็พบลูกหมาตัวเล็กๆ หน้าตาน่ารักน่าสงสารตัวหนึ่ง นอนตัวสั่นอยู่ในกล่องกระดาษที่รองไว้ด้วยเศษผ้าเก่าๆ เธอจึงรีบทรุดลงอุ้มมันเอาไว้แนบอก…