Skip to main content

 

ที่นี่
ยังอยู่ที่นี่
ที่ที่เปิดโอกาสให้คุณได้เยียวยารักษาปีกแห่งถ้อยคำของคุณ
ที่หักร่องแร่งจากการโบยบินต่อสู้เพื่อการอยู่รอดของชีวิต
ในสังคมการแก่งแย่งแข่งขันที่เต็มไปด้วยความรุนแรงและโหดร้าย
จนกระทั่งหายสนิทและกลับมาโบยบินได้ดั่งเดิม
พร้อมกับการพัฒนาความคิดทางสังคมและการเมืองจากที่นี่
ที่เสนอข่าวสารความรู้ทางสังคมและการเมืองอย่างรอบด้านและลึกซึ้ง
ซึ่งคุณมิอาจหาได้จากสื่อมวลชนกระแสหลักที่เต็มด้วยพันธะและเงื่อนไข
ที่ต้องประนีประนอมกับการตลาดและแหล่งทุนต่างๆในสังคม
ซึ่งเป็นฐานทางเศรษฐกิจอันเข้มแข็งและมั่งคั่ง
ที่ทำให้สื่อมวลชนกระแสหลักมากมายหลายสื่อ
ไม่สามารถ สื่อปรากฏการณ์ต่างๆที่เกิดขึ้นในสังคม
ออกมาสู่สาธารณชนได้หมดทุกเรื่องราวและลงลึกจนถึงต้นตอ
แต่คุณสามารถรับรู้ได้จากที่นี่

วันนี้ ใครต่อใครที่เคยเข้ามาอยู่ด้วยกันที่นี่ร่วมกับคุณ
ต่างพากันแยกย้ายจากกันที่นี่ไปจนเกือบจะหมดสิ้น
ด้วยเหตุผลของแต่ละบุคคลที่เราต้องเคารพสิทธิส่วนบุคคลของเขา
แต่คุณยังยืนหยัดอยู่ที่นี่กับคนรุ่นใหม่ที่เข้ามาแทนที่คนรุ่นก่อนที่จากไป
เพราะที่นี่มีสิ่งที่คนธรรมดาสามัญในโลกนี้หาได้ยากแสนยาก
และมีผู้คนดังกล่าวมากมายในโลกนี้
ต้องแลกเอาด้วยคุกตะรางหรือไม่ก็ด้วยชีวิต - อยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน
นั่นคือ เสรีภาพในการแสดงความคิดเห็น

ขอบคุณที่นี่ ที่ช่วยปลุกจิตสำนึกคนมากมายหลายคน
ให้รู้จักคำว่า เสรีภาพ ซึ่งเป็นสิ่งที่มีค่าสูงสุดของมนุษย์
ในสังคม...ที่ผู้คนถูกกระทำให้มีแต่เรื่องที่ต้องหวาดกลัว
...แม้แต่การพูดสิ่งที่ถูกต้องและชอบธรรม
ซึ่งเป็นความกล้าหาญทางจริยธรรมอันสูงส่งที่สุดของมนุษย์...
ก็ยังหาได้ยากแสนยากยิ่งกว่างมเข็มในมหาสมุทร
เพราะสังคมเรามีแต่สิ่งที่น่ากลัว
ที่ผู้กุมอำนาจในสังคมสร้างขึ้นมาให้ผู้คนต้องหวาดกลัว
พร้อมกับบทลงโทษผู้ที่อยู่ใต้อำนาจที่ไม่ยอมกลัวและบังอาจไปแตะต้อง
ผู้คนในสังคมเราจึงมีแต่เรื่องที่ต้องกลัว...และคอยคิดแต่จะวิ่งหนี

แม้แต่ผี ที่เราถูกกระทำให้กลัว
โดยไม่มีบทลงโทษใดๆในสังคมมาบังคับลงโทษคนที่ไม่กลัวผี
นอกจากความน่ากลัวและความดุร้ายของผีซึ่งเป็นเพียงคำบอกเล่า
และจินตภาพของผีจากบรรพชนที่สืบทอดกันมาตั้งแต่ดึกดำบรรพ์
แต่เราก็ยังกลัวผี...และวิ่งหนีผี - มาตั้งแต่ดึกดำบรรพ์มาจนถึงทุกวันนี้
ทั้งๆที่ต่างก็ไม่แน่ใจว่าผีมีจริงหรือเปล่า
เพราะเราต่างคอยกลัว คอยคิด...แต่จะวิ่งหนีผี
แต่ไม่เคยคิด...จะหยุดหันหน้าไปมองดูผีให้เห็นตัวตนจริงๆของผี
เพื่อทำความรู้จักและทำความเข้าใจ
“การมีอยู่” และ “เป็นอยู่” ของผี กันเลยสักครั้ง
ผีอาจจะมีจริงหรืออาจไม่มีจริงก็ได้
แต่ผู้ที่ทำให้เรากลัวผีนั่นแหละ...มีจริงอย่างแน่นอนมาทุกยุคทุกสมัย
และนี่คือต้นตอของสาเหตุ - ที่เราจะต้องหันหน้าเข้าไปเผชิญ
ทั้งผู้สร้าง สิ่งที่น่ากลัว และ สิ่งที่เขาทำให้เรากลัว และ ความกลัวของเรา
เพื่อทำความรู้จักและเข้าใจให้จงได้ว่าทั้งหมดคืออะไร
และด้วยความรู้ความเข้าใจที่สามารถอธิบายออกมาอย่างเป็นเหตุเป็นผล
บนพื้นที่ของเสรีภาพในสังคมเท่านั้น - ที่จะทำให้มันสั่นคลอน
หรือถูกลิดรอนออกไปโดยมติของสังคมส่วนใหญ่ที่ไม่ยอมรับ
และทำให้เราก้าวพ้นออกมาจากความกลัว
และ “ที่นี่” คือพื้นที่แห่งแรกของความกล้าหาญในการใช้เสรีภาพในสังคมไทย
ที่ใครต่อใครยังอาจต้องแลกมาด้วยคุกตะราง - สวัสดี.
.
23 ตุลาคม 2554 - 21 พฤษภาคม 2555 กระท่อมทุ่งเสี้ยว เชียงใหม่

บล็อกของ ถนอม ไชยวงษ์แก้ว

ถนอม ไชยวงษ์แก้ว
ชีวิตของผมเป็นชีวิตที่ประสบกับภาวะขึ้น ๆ ลง ๆ เหมือนเส้นกราฟมานับครั้งไม่ถ้วน หรือถ้าจะพูดให้ชัดเจนและเข้าใจกันได้ง่าย ๆ แบบภาษาชาวบ้านก็คือ เป็นชีวิตที่ประสบกับความรุ่งเรืองและตกต่ำตามวิถีทางและอัตภาพของตัวเองสลับกันไปมา...นับครั้งไม่ถ้วน นั่นเองแต่ก็แปลก...จนป่านนี้ ผมก็ยังไม่อาจทำใจยอมรับและรู้สึกว่า มันเป็นเรื่องธรรมดาของชีวิตที่ต้องมีขึ้นมีลง นั่นคือเวลาที่ชีวิตผมขึ้นหรือรุ่งเรือง ผมก็จะรู้สึกว่าตัวเองฟูฟ่องพองโต และมองดูโลกนี้สวยงามสดชื่นรื่นรมย์ น่าอยู่น่าอาศัย...ราวกับสวรรค์บนพื้นพิภพแต่พอถึงเวลาที่ชีวิตเริ่มลงหรือตกต่ำ ผมก็จะรู้สึกว่าตัวเองเริ่มห่อเหี่ยวฟุบแฟบ…
ถนอม ไชยวงษ์แก้ว
ผมเคยรู้จักคนบางจำพวกที่มีลักษณะต่างจากคนธรรมดาทั่วไปอย่างเรา ๆ ท่าน อยู่ประการหนึ่ง นั่นคือคน-คนพวกนี้ไม่ว่าจะประสบกับปัญหาชีวิตมากน้อยหรือหนักหนาสาหัสเพียงใด เมื่อถึงเวลานอนหลับ…เขาสามารถที่จะปล่อยวางปัญหานั้น ๆ ออกไปจากความคิดจิตใจ และนอนหลับได้สนิท ราวกับว่าไม่มีปัญหาใด ๆ มาแผ้วพาน ครั้นเมื่อตื่นขึ้นมาในยามเช้าวันใหม่ เขาก็จะหยิบยกปัญหาต่าง ๆ มาครุ่นคิดพิจารณาหาทางแก้ไข ปัญหาใดที่แก้ไขได้…ก็จัดการแก้ไขให้เรียบร้อย ส่วนปัญหาที่ยังแก้ไขไม่ได้เขาก็สามารถจะปล่อยวางปัญหานั้นเอาไว้ก่อน และหันไปทำธุระอื่น ๆ แทนที่จะเก็บมาหมกมุ่นครุ่นคิด เป็นทุกข์กังวลอยู่กับปัญหาที่ยังแก้ไม่ได้…