ภรรยาบอกว่า
ควรใช้แผนสอง หาผู้มาปราบมัน ก็ต้องหาแมวมาปราบหนู ศัตรูคู่อาฆาตแห่งเผ่าพันธุ์ ผมไม่ตอบรับแผนนี้ เพราะไม่ชอบแมว ไม่ชอบมากเสียด้วย แต่เจ้าหนูที่แสดงการคุกคามรบกวนทุกๆคืน ทำให้ผมต้องเงียบไม่คัดค้าน เมื่อภรรยานำลูกแมวสีดำอกขาว เท้าขาวทั้งสี่เท้า เหมือนสวมถุงเท้าขาวไม่เท่ากัน เธอนำมาเลี้ยงข้างห้องครัว ขังมันไว้ในบ้าน เธอหากะละมังสีดำมาใบหนึ่ง รองก้นกะละมังด้วยทราย ทำไว้ให้แมวถ่าย อาหารวางไว้ใกล้ แมวโตวันโตคืน กลิ่นฉุนจากปัสสาวะอุจจาจาระแมวรุนแรงขึ้นทุกวัน รบกวนผมเล็กน้อยจนผมบ่น ภรรยาจัดการย้ายกะละมังไปไว้ในห้องครัว เกิดปัญหากับการประกอบอาหาร ผมจึงยอมให้ย้ายมาอยู่ที่เดิม
แมวโตขึ้นอีก
คงราวเด็กวัยรุ่น มันคงเล็กเกินจะจับหนู เสียงหนูกุกกักเริ่มเบาบาง ผมคิดใคร่ควาญ หรือมันได้กลิ่นแมว หรือมันเห็นแมวจึงหลบลี้หนีหายเพราะกลัว ผมเริ่มมองมันด้วยสายตาเป็นมิตรมากขึ้น เจ้าเหมียวเริ่มแสดงผลงาน จากงานเล็กๆไต่ขึ้นสู่งานใหญ่ตามลำดับ เริ่มจากจับแมลงสาบตัวเล็กๆก่อน เลื่อนขั้นไปจับจิ้งจกตามฝาผนัง พื้นห้อง ฝาห้อง เพดาน ผมบันทึกผลงานของมันในใจอย่างสม่ำเสมอ และรอคอยผลงานชิ้นสำคัญที่จะมีให้ได้ยิ้ม
อีกนั่นแหล่ะ
เจ้าเหมียวก็มีเส้นทางชีวิตของมัน มันเริ่มเป็นหนุ่ม มักออกเที่ยวกลางคืนไกลบ้าน ไปในที่มีตัวเมียอยู่ หายตัวไปแทบทุกคืน เริ่มแรกไปไม่นานก็กลับ ต่อมาหายไป 2 วัน 2 คืน ภรรยามีความผูกพันกับมันมากขึ้น เพราะเลี้ยงมันตั้งแต่เล็กๆ เธอจะบ่นหามัน มีอาการเหงาเมื่อเจ้าเหมียวหายไปนาน เธอตามหามันไปทั่วหมู่บ้าน ผมพลอยช่วยตามหาไปด้วย ยามมันอยู่ผมก็เฉยๆ พอไม่เห็นมันก็คิดถึง เป็นห่วง เกรงมันจะได้รับอันตราย อาจถูกทำร้าย ถูกฟันหรือถูกวางยา บอกภรรยาว่า หากมันไม่กลับมาในเย็นวันที่ 2 ให้ตัดใจได้ว่ามันถูกฆ่าแน่นอน หาลูกแมวตัวใหม่มาเลี้ยงได้...ที่สุดมันก็กลับมาท่าทางอ่อนเพลียหิวโซ ภรรยารีบเข้าอุ้มดีอกดีใจ หาอาหารให้มันกิน เช่น ปลาหมึก ปลากระป๋อง อาหารเม็ด พูดลูกๆแม่ๆเสียงสั่นกับมัน
อีกไม่นาน
มันหายไปอีก คราวนี้หายไป 3 วัน 3 คืน แต่มันก็กลับมา ผมกับภรรยาหารือกันว่า ต้องแก้ไขเรื่องนี้ โดยป้องกันก่อนมันจะหายไปนานกว่านี้ หรือหายจ้อยไม่กลับมาเลย...จับมันใส่ถุงแล้วรูดเชือกปิดปาก หิ้วไปหาสัตวแพทย์ที่คลินิกสันป่าตอง ถ้าอุ้มไปมันตื่นคนตื่นรถ มันอาจอาจจะข่วนเราได้ เป็นการทำตามกูรูเกี่ยวกับแมวแนะนำ บอกหมอให้ตอนมันซะเลย ค่าตอน 500 บาท ผมอุ้มมันนอนตะแคงบนเตียง หมอฉีดยาสลบเข้าตรงสีข้าง มันร้องเหมียวดิ้นแสดงอาการเจ็บ ผมกับภรรยาไม่กล้าดูต่อ มานั่งม้ายาวรอนอกห้องผ่าตัด.
บล็อกของ ถนอมรัก เดือนเต็มดวง
ถนอมรัก เดือนเต็มดวง
ระยะนี้ผมเป็นทุกข์กังวล เกี่ยวกับการเรียนต่อระดับปริญญาตรีของลูกชาย สถานที่เข้าเรียนเป็นมหาวิทยาลัยเอกชน ค่าเล่าเรียนภาคเรียนละสี่หมื่นบาท ผมจะหาเงินจากที่ไหน ปีหนึ่งเกือบแสนบาท จะกู้เงินเพื่อการศึกษาได้นั้น ผู้ปกครองต้องมีเงินได้ไม่เกิน 150,000 บาทต่อปี รายได้ผมเกินไปเล็กน้อย กลางคืนผมนอนหลับๆ ตื่นๆ ลูกชายมีอาการหงุดหงิดกลัวไม่ได้เรียน ตัวผมผู้เป็นพ่อยิ่งกังวลใจมากกว่าลูก สุขและทุกข์ของลูก เป็นสุขทุกข์ของพ่อแม่อย่างแท้จริง...
ถนอมรัก เดือนเต็มดวง
อายุมากขึ้น ร่างกายเริ่มโรยรา โรคต่างๆ ก็วิ่งเข้ามาหา เวียนหัว นอนไม่หลับ อ่อนเพลีย ปวดตามส่วนต่างๆ เช่น ข้อมือ ข้อนิ้ว หลัง บั้นเอว ต้นแขน ยามวัยเด็ก วัยหนุ่มสาว ทานอะไรได้หมด ไม่มีปัญหาเจ็บป่วย ทานอร่อยและทานได้มาก ลองคิดทบทวนย้อนหลัง ด้านการใช้ชีวิตและการปฏิบัติงาน ในวัยเด็กและวัยหนุ่มสาวออกกำลังโดยเล่นกีฬา สู่วัยทำงาน ไม่ได้ออกกำลังกายเลย งดเว้นการวิ่งหรือเดินเสียเฉยๆ ชอบนั่งสังสรรค์ร้องเพลงคาราโอเกะ ด้านการรักษาสุขภาพ เพียงแต่ไม่ดื่มเหล้า ไม่สูบบุหรี่ ตั้งแต่เด็กถึงปัจจุบัน ที่น่าอายมากคืออารมณ์ทางเพศลดลงแทบหมด เหมือนน้ำมันแห้งขอดถัง...