24 พฤษภาคม 2554
ให้ลูกชายคนเล็กเป็นคนขับรถ พาผมไปสถานีตรวจวัดแผ่นดินไหวเชียงใหม่ ผมยังไม่เคยไปมาก่อน หลานสาวบอกว่า เมื่อรถวิ่งถึงอนุสาวรีย์ครูบาศรีวิชัยแล้ว ให้รถเลี้ยวขวาจนถึงวัดศรีโสดา วัดนี้จะอยู่ซ้ายมือ สถานที่ผมจะไปอยู่ห่างไปเล็กน้อยด้านขวามือนะ เมื่อถึงอนุสาวรีย์
ครูบาศรีวิชัย นักบุญแห่งล้านนา ผมพาลูกไปกินข้าวเช้าให้อิ่มหนำสำราญก่อน กาแฟราคาแก้วละ 30 บาท คนละแก้ว รสชาติหวานมันเข้มข้นดี ขณะนั่งรอลูกกินข้าว ผมอดนึกถึงเรื่องครูบาศรีวิชัยไม่ได้ว่า เมื่อ 9 พฤศจิกายน 2477 ครูบาศรีวิชัยนักบุญแห่งล้านนา พร้อมด้วยประชาชนในเชียงใหม่ ลำพูน ลำปาง และจังหวัดใกล้เคียงจำนวนหลายหมื่นคน ได้ร่วมแรงร่วมใจกัน ทั้งกำลังกายและกำลังทรัพย์ ไม่ได้บังคับกะเกณฑ์ มาด้วยหัวใจจริงๆ ช่วยกันสร้างถนนขึ้นดอยสุเทพ ระยะทาง 11 กิโลเมตร 530 เมตร สร้างเสร็จภายใน 5 เดือน 22 วัน พร้อมกับนำกระแสไฟฟ้าขึ้นไปใช้บนดอยสุเทพ โดยไม่เสียงบประมาณของทางราชการเลย แรงศรัทธามีพลังมหาศาลจริงๆ ผมนึกในใจ
เมื่อลูกชายกินอาหารเช้าเสร็จ
ลูกขับรถพาไปยังสถานที่เป้าหมาย ไม่เคยไปมาก่อน ผมจึงเหลียวมองซ้ายขวาหน้าหลังตลอด พบแล้วรถเลี้ยวขวาเข้าซอย แต่ทำไมประตูปิดกุญแจ ได้จอดรถถามผู้ชายกวาดใบไม้ในรั้ว เขาบอกว่าที่นี่เป็นสถานีวัดความสั่นสะเทือน กรมอุทกศาสตร์ กองทัพเรือ ส่วนสถานที่ตรวจวัดแผ่นดินไหวนั้น อยู่ข้างวัดศรีโสดา ต้องขับรถย้อนลงไปอีกเล็กน้อย จะมีป้ายบอก ผมกล่าวขอบคุณ ลูกผมขับรถย้อนออกมา ขับรถมาช้าๆ เห็นป้ายแล้วก่อนถึงวัด บอกให้ลูกเลี้ยวขวาเข้าไป
“ เอ่อ ! ถึงเสียทีนะ.” ผมบอกตนเอง
อยากเห็นนัก เครื่องมือวัดแผ่นดินไหว รูปร่างหน้าตาจะเป็นอย่างไร มันจะมีขนาดเท่าใดนะ ถนนเป็นคอนกรีต รถคลานเข้าไปช้าๆ ตาผมมองซ้ายขวาและข้างหน้า ซ้ายมือเห็นประตูเข้าวัดศรีโสดา รถผ่านบ้านพัก 2-3 หลังที่อยู่ซ้ายมือ ถัดไปเป็นที่จอดรถ มีหลังคาด้วย บอกลูกเลี้ยวซ้ายเข้าไปจอด มีรถจอดก่อนแล้ว 1 คัน พอลงรถ ผมกวาดตามองโดยรอบ ไม่เห็นใครสักคน เจ้าหน้าที่ไปไหนกัน ถามตนเอง นี่เป็นเวลาใกล้เที่ยงวัน เขาคงออกไปหาอาหารกลางวันกิน ผมตอบเองอีก ลูกชายบอกผมว่า
“ พ่อ น้องจะเข้าไปเที่ยวในวัดศรีโสดาก่อนเน้อ ! .”
ผมบอกไปได้เลยลูก ให้ลูกมารอเราสัมภาษณ์เจ้าหน้าที่ คนรอก็เบื่อ ผมก็อึดอัด ต้องทำงานเร่งรีบ เราต่างแยกไปหามุมของตน ผมเดินลึกเข้าไปข้างใน ก้าวขึ้นบันไดสู่ห้องสี่เหลี่ยม ประตูปิดอยู่ เป็นครึ่งไม้ครึ่งกระจก พอถึงหน้าประตู ผมส่งเสียงเรียกเจ้าหน้าที่ ต้องแสดงตนก่อนว่ามาดีนะ ไม่ใช่ขโมย เกรงถูกข้อหาบุกรุก ไม่มีเสียงตอบ ตัดสินใจเคาะประตูโดยไม่คาดหวังว่าจะพบใคร ประตูเปิดออก มีศีรษะชายสวมแว่นโผล่ออกมา ความหวังผมแจ่มใสขึ้น ส่งเสียงทักทายเจ้าของสถานที่
“ สวัสดีครับ ผมมาหาข้อมูลแผ่นดินไหวครับ.”
“ เชิญข้างในครับ.” เสียงแห่งมิตรไมตรีตอบกลับมา
มือผมถือกล้อง บ่าสะพายกระเป๋าที่มีสมุดปากกาพร้อมจดบันทึก เดินตามเข้าไป ข้างซ้ายประตูด้านในมีอุปกรณ์บางอย่างตั้งอยู่ ผมนั่งเก้าอี้ข้างโต๊ะคอมพิวเตอร์ แอร์เย็นสบาย ท่านนั่งเก้าอี้หน้าจอคอมพิวเตอร์ เป็นห้องคอนกรีตขนาดกว้างราว 6 เมตร ยาวราว 6 เมตรครึ่ง แบ่งห้องเป็น 2 ส่วน ส่วนซ้ายแบ่งเป็นห้องเล็กอีก 2 ห้อง ซึ่งผมยังไม่รู้เลยว่าเป็นห้องอะไร ส่วนขวามือเป็นส่วนที่ผมกำลังนั่งคุยกับเจ้าของสถานที่ ผมแนะนำตนเอง ท่านบอกว่า ท่านคือผู้อำนวยการสถานีอุตุนิยมวิทยาเชียงใหม่.
บล็อกของ ถนอมรัก เดือนเต็มดวง
ถนอมรัก เดือนเต็มดวง
วันพุธที่ 7 กรกฎาคม 2553
ผมเดินทางโดยรถยนต์พร้อมภรรยา ไปยังศูนย์วิจัยข้าวเชียงใหม่ อำเภอสันป่าตอง เชียงใหม่ อีกครั้งหนึ่ง หลังจากตอนเย็นวันที่ 6 กรกฎาคม 2553 ได้พูดคุยนัดหมายกับคุณสกุล มูลคำ เรียบร้อยแล้ว ให้ภรรยานั่งคอยในรถยนต์ ก้าวขึ้นบันไดที่ทำงานของผู้ที่ผมไปพบ ยกมือไหว้คุณสกุลก่อนตามธรรมเนียม คุณสกุลดูยิ้มแย้ม เป็นกันเอง ไม่มากพิธี
ถนอมรัก เดือนเต็มดวง
อ่านหนังสือพิมพ์เดลินิวส์
ประจำวันเสาร์ที่ 3 กรกฎาคม 2553 มีข่าวหนึ่งสะดุดตาและสมอง หนังสือพิมพ์พาดหัวข่าวว่า
“ ทึ่ง ‘ ข้าวไม่ต้องหุง’ ศูนย์วิจัยคิดค้นรายแรกของไทย.” มันสะดุดตาตรงที่ ข้าวไม่ต้องหุง ข้าวอะไรไม่ต้องหุง ? ต้องเป็นข้าวที่มีคุณภาพพิเศษมากๆแน่นอน สะดุดยิ่งขึ้นอีก เมื่อบอกว่า ศูนย์วิจัยคิดค้นรายแรกของไทย อะไรที่มีคำว่าวิจัย ผมสนใจเสมอ เพราะมันหมายถึง การค้นหาคำตอบในเชิงวิทยาศาสตร์ …
ถนอมรัก เดือนเต็มดวง
6 กรกฎาคม 2010
รอบรองชนะเลิศ แข่งขัน เวลา 1.30 น. ทีมอุรุกวัยพบฮอลแลนด์ สู้กันดุเดือด สนุกมาก ใครเป็นโรคหัวใจ โรคความดันต้องหลีกเลี่ยง ขณะดู นิ้วมือผมกำเกร็งไปโดยไม่รู้ตัว พอรู้สึกตัวตน ต้องปรับอารมณ์ใหม่ เป็นทีมชาติของเราก็ไม่ใช่ ไฉนต้องปล่อยกายใจอยู่ใต้เกมการแข่งขัน จึงได้ดูแบบไม่เครียดต่อไป ทั้งนี้เพื่อชีวิตที่ยืนยาว รอทีมชาติไทยไปฟุตบอลโลกสักครั้ง จำได้ว่า …
ถนอมรัก เดือนเต็มดวง
ส่วนผู้เล่นฟุตบอล
ได้แสดงฝีเท้าให้คนทั้งโลกได้ชมอย่างเต็มอิ่ม เป็นประโยชน์ต่อทีมและตัวเอง หากเล่นได้ดีเด่น ค่าตัวจะสูงตาม บรรดาสโมสรดังๆของโลก อีตาลีมีสโมสร อินเตอร์มิลาน ยูเวนตุส นาโปลี ลาซิโอ ฟิออเรนติน่า สเปนมีสโมสร เรอัล มาดริด บาร์เซโน่า เยอรมันมีสโมสร บาเยิร์นมิวนิก มึนเช่นกลัดบัด โบรุสเซีย ฝรั่งเศสมีสโมสร โอลิมปิก มาร์กเซย บาเลนเซีย ปาร์ม่า …
ถนอมรัก เดือนเต็มดวง
Normal
0
false
false
false
EN-US
X-NONE
TH
MicrosoftInternetExplorer4
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Table Normal";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-…
ถนอมรัก เดือนเต็มดวง
Normal
0
false
false
false
EN-US
X-NONE
TH
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Table Normal";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin-top:0cm;
mso-para-margin-right:0cm;
mso-para-margin-bottom:10.0pt;
mso-para-margin-left:0cm;
line-…
ถนอมรัก เดือนเต็มดวง
พี่วิเศษยืนจดมวย อย่างไม่กระตือรือร้น
ยืนอยู่ด้านทิศ ตะวันออก หันหน้าเข้าหาศาล พี่ เอกสิทธิ์ยกมือจดมวยอยู่ทางทิศตะวันตก ทั้งคู่รูปร่างพอกัน ทึบตันไม่ ถึงล่ำสัน พี่เอกสิทธิ์ขาว พี่ วิเศษคล้ำ ผมยืนอยู่ข้างหลังพี่เอกสิทธิ์ เฉียงออกไปเล็กน้อย พี่วิเศษไม่ขยับตัวเลย ยืนนิ่งเฉย พี่เอกสิทธิ์ตัวแทนผม ผู้จะแก้ แค้นแทนผม ดีดเท้าซ้ายเข้าที่ท้องพี่วิเศษดังบึบ ไม่น่าเชื่อ พี่วิเศษทรุดตัวลงนั่งยองๆ …
ถนอมรัก เดือนเต็มดวง
ปี พ.ศ. 2500
ผมอายุได้ 11 ปี เรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 โรงเรียน “ครูหล้า” เรียกชื่อเป็นทางการว่า โรงเรียนสุวรรณศิลป์ โรงเรียนนี้ต้องเข้าซอยไปราว 30 เมตร โรงเรียนติดกับน้ำแม่ข่า โดยมีถนนช้างม่อยตัดใหม่ตัดผ่าน ปากซอยอยู่ตรงข้ามกับโรงหนังศรีนครพิงค์ ซึ่งอยู่อีกฟากหนึ่งของถนน ถัดจากโรงหนังนี้ไปทางทิศตะวันออก จะเป็นตลาดนวรัฐ คนทั่วไปเรียกติดปากว่า “กาดเจ๊กโอ๊ว” ต้องขออภัยเครือญาติของเถ้าแก่โอ๊ว ที่เรียกคำนำหน้าชื่อว่า “เจ๊ก” เพราะทราบว่าคนจีนไม่ชอบให้ใครเรียกเช่นนั้น …
ถนอมรัก เดือนเต็มดวง
ฉันอดนึกถึง
ครูสอนประวัติศาสตร์ชาติไทยในชั้นไม่ได้ ท่านสอนสาเหตุที่ตั้งกรุงธนบุรีเป็นเมืองหลวง บอกจุดดีจุดแข็ง พอมาถึงยุครัตนโกสินทร์ ครูสอนก็บอกถึงสาเหตุที่ย้ายเมืองหลวงจากกรุงธนบุรี มาเป็นกรุงเทพมหานคร บอกจุดอ่อนของกรุงธนบุรี บอกจุดแข็งจุดดีของกรุงเทพมหานคร ฉันนึกสงสัยในใจ ทำไมตอนแรกครูบอกว่า บริเวณที่ตั้งกรุงธนบุรีดีอย่างนั้นอย่างนี้ พอเวลาผ่านไปอีกช่วงหนึ่ง กรุงธนบุรีกลับมีจุดอ่อน กรุงเทพฯเหมาะสมกว่า หรือว่า...เมืองๆ หนึ่งย่อมเหมาะสมดีกับยุคสมัยหนึ่ง พออีกยุคอะไรๆ เปลี่ยนแปลงไป เมืองเดิมนั้นก็เริ่มไม่เหมาะสม มีปัญหา เออนะ…
ถนอมรัก เดือนเต็มดวง
เมื่อเลื่อนชั้นไปเรียน ม.6
ฉันได้รับคัดเลือกเป็นนักฟุตบอลรุ่นใหญ่ของโรงเรียน รูปร่างผอมสูง น้ำหนักแค่ 48 กิโลกรัม
เล่นไม่เก่งเท่าใด มาหัดเล่นฟุตบอลช้าไป เพื่อนได้เสื้อสามารถกันหลายคน เขาก็สอนการเล่นฟุตบอลให้ เช่น ฝึกเตะลูกฟุตบอลให้กระทบใต้คาน ลูกจะกระทบพื้นเข้าประตู เพื่อนว่าประตูเทวดาก็รับไม่ได้ ฉันฝึกแล้วมันยากเหลือเกิน อีกลูกเป็นลูกวอลเล่ย์ เพื่อนเสื้อสามารถบอกอีกว่า ต้องเหวี่ยงเท้าขนานพื้นดิน ใช้หลังเท้าเตะตรงกลางลูก ถ้าเตะใต้ลูกลูกจะลอยสูงพ้นตาข่าย ถ้าเตะลูกคอร์นเน่อร์ต้องเตะให้ลูกโด่งมาตกตรงจุดยิงลูกโทษ ฉันฝึกดูลูกนี้เตะได้ไม่ยาก ผู้สอนและคนอื่นชมว่า…
ถนอมรัก เดือนเต็มดวง
มือซ้ายกอดเธอ
ไว้กับอกตรงหัวใจอย่างทนุถนอมและแสนรัก ไปกับฉันเถอะ เราไปสนุกด้วยกัน ฉันและเพื่อนมีความสุขมากที่ได้เตะเธอ ฉันอายุ 17 ปีแล้วนะ กำลังเรียนชั้น ม.5 อดทนสักนิดได้ไหม อย่าโกรธฉันเลย ฉันอาจดิบ เถื่อน แต่ไม่ถ่อย เงยหน้าขึ้นซิ ตอบฉันได้ไหมว่า ไม่โกรธ เธอไม่ตอบได้แต่นิ่งสงบ ซบกับอกหนุ่มบริสุทธิ์ใสอย่างฉัน...ใช่ ! เธอเป็นเพียงฟุตบอลลูกเก่าๆ รุ่นเก่า แบบมียางใน เวลาเล่นต้องสูบลมให้เต็มก่อน แล้วใช้หนังยางรัดตรงหัวจุก หัวจุกนี้เป็นท่อยางเล็กๆ สำหรับสูบลมเข้าไป แล้วมัดให้แน่น พรรคพวกช่วยกันจับมันยัดเข้าตรงปากช่องยางนอก…