เสียงโทรศัพท์มือถือดังขึ้น
ผมรับสาย เพียงได้ยินเสียงผู้พูด ประสาทผมตื่นตัวขึ้นทันที พูดภาษาไทยกลางปนคำเมือง เธอเป็นอดีตศึกษานิเทศก์ อำเภอเชียงดาว จังหวัดเชียงใหม่ เธอเออลี่รีไทร์ได้ปีเศษ เธอจะไม่โทรหาผม ถ้าไม่มีเรื่องจำเป็น หรือไม่มีเรื่องสำคัญจริงๆ ส่วนผมเกษียณได้หลายปีแล้ว น้ำเสียงและถ้อยคำที่ส่งเสียงมา มันบอกเป็นนัยๆ ทำใจไว้เถอะ ต้องไม่ใช่เรื่องธรรมดา
" อาจารย์รัก จำน้องนันท์ได้ไหม น้องนันทนา แก้วจันทร์.” เธอเริ่มประโยคสำคัญ สมองผมคิดทบทวน ยังนึกไม่ออก เธอเอ่ยต่อ
“ น้องนันท์ที่มาช่วยราชการในหน่วยงานของเรา เธอย้ายมาจากปักษ์ใต้.”
“ ผิวคล้ำ จมูกโด่ง ตาคม ใช่ไหม.” ผมบอกลักษณะเด่น
“ ใช่ มีลูกสาวคนหนึ่ง ผิวขาวผิดกับแม่...ชื่อ น้องนุ่น ไง.”
“ ผมนึกออกแล้ว เธอมาช่วยราชการในหน่วยงานเรา ผมยังยกโต๊ะทำงานจากห้องพัสดุมาให้เธอ เวลาโรงเรียนปิด เธอพาลูกสาวมาด้วย หน้าตาดีมาก ตอนนั้นลูกสาวเธอคงเรียนราวชั้น ป. 4 หรือ ป.5.”
“ ไก่ทราบข่าวทางโทรทัศน์ เธอถูกยิงเสียชีวิตแล้ว เมื่อ 22 พฤศจิกายน 2555.” ผู้บอกข่าวเรียกชื่อเล่นตัวเองว่า “ไก่” ผมเริ่มชาที่หน้าอก
“ น้องนันทนาเธอเป็นผู้อำนวยการโรงเรียน บ้านท่ากำชำ อำเภอหนองจิก จังหวัดปัตตานี เธอคงสอบผู้อำนวยการโรงเรียนได้ ดูข่าวโทรทัศน์ ไก่เห็นแค่มือเธอที่ยื่นออกมาให้เขารดน้ำศพ.”
ความคิดของผมพุ่งวาบย้อนหลังไปเมื่อคราวน้องนันทนา แก้วจันทร์ มาช่วยราชการในหน่วยงานที่ผมทำงานอยู่ ณ สำนักงานการประถมศึกษาอำเภอเชียงดาว เชียงใหม่ นึกถึงลูกสาวของเธอ ผิวขาวหน้าตาดี ผมดำสนิท ถ้าโตขึ้นคงสวยมาก ขณะแม่ทำงานในห้องสำนักงาน น้องนุ่นลูกสาวของเธอคงเหงา ออกมาวิ่งเล่นที่สนามหญ้าหน้าสำนักงาน ผมยืนดู น้องนุ่นสามารถเล่นตามลำพังได้ พูดกับตนเองเหมือนล่องลอยในจิตนาการโลกของเด็ก ใครๆสงสัยกันนักว่า แม่ลูกอยู่ไกลถึงปักษ์ใต้ ทำไมย้ายมาทำงานไกลถึงเชียงใหม่ ต่อมาพวกเรารู้กันด้วยใจหดหู่ว่า ชีวิตคู่เธอไม่ราบรื่นนัก
วันนี้เธอจากไป
ถูก 2 โจรยิงปลิดชีพด้วยปืน เอ็ม 16 และ 9 ม.ม. นับเป็นครูที่ถูกยิงเสียชีวิตรายที่ 154 โดยไม่ได้ทำให้ผู้ยิงเธอเจ็บช้ำน้ำใจ ไม่เคยมีเรื่องราวบาดหมางกับผู้ใด ปฏิบัติหน้าที่บริหารการศึกษาร่วมกับครูผู้สอน สอนเด็กที่เป็นอนาคตของชาติ ให้เป็นคนดีมีความรู้ ฉลาดเฉลียว ดำรงชีวิตในสังคมยุคใหม่ได้ แต่มาถูกยิงอย่างเหี้ยมโหด มันไม่ถูกต้อง ไม่ยุติธรรม ถ้าเป็นอย่างนี้ต่อไป คนดีๆคงหมดไปจากแผ่นดินไทย...คนดีมีที่นอน นอนนิ่งไม่หายใจ ให้คนมารดน้ำศพ วันนี้ถึงเวลาแล้วหรือยังจะทำอย่างไร วิธีการใด ที่มีประสิทธิภาพสูง รักษาชีวิตคนดีๆไว้ ลดคนไม่ดีให้น้อยลงอย่างได้ผล...ล่าสุดครูฉัตรสุดา นิลสุวรรณ ครูโรงเรียนตาโง๊ะ อำเภอเจาะไอร้อง จังหวัดนราธิวาส ถูกคนร้ายนั่งจักรยานยนต์ประกบยิงเสียชีวิต เมื่อวันที่ 3 ธันวาคม พ.ศ.2555 เวลา 18.00น. นับเป็นครูที่เสียชีวิตรายที่ 155.
................................................................