Skip to main content

หลายคนอาจจะคุ้นเคยกับการรณรงค์ การกระทำที่ไม่รุนแรงต่อเพศหญิง แต่น้อยคนนักจะเข้าใจและเห็นด้วยกับการที่ได้ทราบข่าว การกระทำรุนแรงต่อเพศพิเศษนั่นคือเกย์ หรือกะเทย ที่เกี่ยวข้องกับผองเพื่อนชาวเรา ชาน่าได้อ่านจดหมายฉบับหนึ่งที่ส่งถึงเว็บเกย์โรมีโอ (เว็บไซต์สังคมเกย์ที่ขึ้นชื่อของโลก) โดยคนที่เขียนมาเล่าเป็นเกย์ ที่ออกค่ายอาสากับหมอ เกี่ยวกับโรคเอดส์ ซึ่งมีโอกาสได้ไปหลายประเทศต่าง ๆ ขอแปลจดหมายฉบับนี้เพื่อผู้อ่านค่ะ
\\/--break--\>

 


สวัสดี ผมทำงานกับหมออาสา ที่มีโอกาสได้ไปเยือนหลายประเทศ ทุกที่ที่ผมไป มันเป็นเขตที่ไม่ต้อนรับเกย์และผิดต่อกฎหมาย

ในประเทศกัวเตมาลา เขาจะไม่อนุญาตให้คนที่เป็นเกย์เข้า เพราะถือว่าสังคมเกย์เป็นกลุ่มชนที่ต่ำต้อย ทำให้มีผลกระทบต่อสังคม ส่วนเพศอื่นนั้นมีสิทธิและเสรีภาพอย่างเห็นได้ชัด

ประเทศ คาร์กิสถาน ที่ผมไปเยี่ยมคนคุก ภายในคุกเป็นเหมือนปราสาท โดยให้พวกเกย์อยู่ภายใต้ปราสาทแห่งนี้ ที่เต็มไปด้วยกองขยะ และที่แย่ไปกว่านั้น พวกเกย์จะถูกถอนฟันออกหมดเพื่อเป็นที่ระบายความใคร่ของคนในคุกที่ต้องการ (ผมเข้าใจว่า เวลาสำเร็จความใคร่ทางปากฟันจะได้ไม่ทำร้ายอวัยวะเพศชายของพวกเค้า ซึ่งการร่วมเพศถือเป็นเรื่องปกติในคุกนี้)

ส่วนประเทศเอธิโอเปีย ผมได้พบเกย์สามคน ที่ได้รับโทษเพื่อจำคุก พวกเขาได้รับโทษโดยให้อยู่ในกรงที่ตากแดด ด้วยอุณหภูมิ 55 ดีกรี เป็นเวลาหนึ่งเดือน ผมได้จ่ายเงินร้อยเหรียญเพื่อให้พวกเขาเป็นอิสระ
 

พวกเราจำเป็นต้องเฉลิมฉลองความเป็นอิสระ เสรี แม้จะเป็นเพียงกลุ่มน้อยนักที่จะช่วยกัน แต่การกระทำความรุนแรงที่เกิดขึ้นกับพวกเราก็เป็นสิ่งที่ไม่สมควรอย่างยิ่ง


คาร์ลอส

Gays in Prison – An aid worker's view (18 August 2009)

 



ชีวิตของเกย์ กะเทยในเรือนจำนั้น เกิดขึ้นกับทุกประเทศ โดยมีเรื่องจริงที่เกิดขึ้น เมื่อคุกแบ่งเขตกั้นระหว่างชายกับหญิง คุณน่าจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นหากชายอยู่กับชายในคืนวันอันหนาวเหน็บและอารมณ์ที่เปล่าเปลี่ยว ธรรมชาติและความใคร่เกิดขึ้นได้ทุกเมื่อ แม้อีกฝ่ายจะไม่อยากสนองนี๊ด แต่สุดท้ายก็ยิ่งกว่า โดนข่มขืน จนบางครั้งเกิดเป็นรักแรกพบกันก็มี หลายคนคงพอจะทราบข่าวเรื่อง “รักเธอที่เรือนจำ” (ชื่อเหมือนนิยายแต่เป็นเรื่องจริงที่ชาน่าแต่งให้) หนุ่มเกย์คนหนึ่งพบรักกับชายในคุก เค้าและเค้า ใช้ชีวิตฉันท์สามีภรรยา “คู่กรรม” กันในเรือนจำ จนวันหนึ่งอีกฝ่ายจำต้องพรากจากกัน เพราะเค้าได้อิสระ หลุดพ้นจากเรือนจำ แต่ด้วยความรักที่โหยหา อาทร อยากกลับไปใช้ชีวิตกับ “เค้า นช. คนเดิม” จึงต้องหาวิธี ด้วยการซื้อยาเสพติด เพื่อจะได้มีโอกาสให้ถูกจับและจะได้ไปกินข้าวแดงในคุก เพื่อโอกาสที่จะได้เจอชายคนที่เค้ารัก แต่สุดท้ายเรื่องราวระหว่างชายสองชายนั้นจะเป็นอย่างไร ชิวิตจริงมันก็ยิ่งกว่านิยาย ชายทั้งสองก็ไม่มีโอกาสได้อยู่ร่วมกัน เพียงแค่พบกันบางช่วงเวลา นี่ล่ะหนอความรักหรือความหลงทำให้คนเราทำทุกอย่างได้ ชื่นชมกับความตั้งใจของเค้าและเค้าจริง ๆ

อยู่ในคุกอย่าเผลอก้มเก็บสบู่เชียวนะแก ไม่งั้นเสร็จโจร โจรปล้นกายในครากำหนัดหนัก …

รายการทีวี ไลฟ์สไตล์เคยถ่ายทำ กะเทย(ชราภาพ)คนหนึ่งที่เค้าใช้ชีวิตอยู่ในคุกมานาน จนเค้าถือว่านั่นล่ะชีวิตของเค้า ด้วยพรสวรรค์และการมองโลกในแง่ดี ใช้ชีวีมีสุขทุกสถานการณ์ ทำให้ กะเทยคนนี้ เป็นที่รักของผองเพื่อนในเรือนจำ เธอเป็นเอ็นเตอร์เทนเนอร์มืออาชีพ ทั้งร้องรำ ทำเพลง เต้นรำ หนำใจคนชม ช่วยผ่อนคลายความเครียดของเพื่อน ๆ ในเรือนจำได้เป็นอย่างดี บอกแล้วว่า “ความดี” ของเค้าก็มีเพื่อสีสันจรรโลงโลก

การกระทำความรุนแรงต่อเพศพิเศษที่พบเห็นทั่วไป ประเด็นหลักใหญ่ ๆ คือการเหยียดเพศ และสังคมของกลุ่มหลากหลายทางเพศ หรือ กลุ่มรักร่วมเพศ โดยบางประเทศถือเป็นกฎหมายที่ออกมาบังคับ เพื่อสังคม ไม่ว่ากลุ่มหลากหลายทางเพศจะทำอะไรก็ถือว่า เป็นสิ่งที่ขัดต่อกฎหมายทั้งสิ้น ดังนั้นความเป็นธรรมจึงหามีไม่ในหมู่ชนชาวเรา

รายการ “ผู้หญิงถึงผู้หญิง” รณรงค์แทบทุกวันเกี่ยวกับ การต่อต้านความรุนแรงต่อสตรีเพศ แต่ด้วยความโชคร้ายและไม่มีใครช่วยเพื่อชาวเรา ที่บังเอิญ (เสียเหลือเกิน) ไม่มีรายการ ผู้หญิงถึงกะเทย หรือ ผู้ชายถึงเกย์ ให้เป็นกระบอกเสียงช่วยรณรงค์เรื่องการต่อต้านความรุนแรงต่อสังคมที่มีต่อชาวรักร่วมเพศ

ก็ได้แต่ภาวนาและอยากเห็นโลก และสังคม ทุกชนชั้นยอมรับ “ความเป็นกลุ่มหลากหลายทางเพศ” ให้มนุษย์ทุกคนมีสิทธิและเสรีภาพเท่าเทียมกัน อย่าได้กีดกันในเรื่องเพศ หรือความชอบทางเพศ แก่กันนักเลย

หรือพวกเราชาวหลากหลายทางเพศ ไม่ได้เป็นมนุษย์รึไง ?

แต่ก็ไม่เป็นไร แม้ความฝันและความจริงมันต่างกันขนาดไหน แต่ความเข้าใจและความพึงพอใจนั้นมันอยู่ที่จิตและวิญญาณ เป็นอะไรก็ได้ ขอให้เป็นคนดี มีสุขทุกวันของโลกมนุษย์ปุถุชนคนธรรมดา เกิดมาชาติหน้าฟ้าใหม่ คงได้เป็นอะไรที่ตรงกายและใจ ไม่ขัดแย้งทางกายและจิต ที่คิดจะ “เกิด” มาเป็น หากมีโอกาส

 

 

 

บล็อกของ ชาน่า

ชาน่า
ภาษาใครคิดว่าไม่สำคัญ บางคนบอกว่า แหม ... บางครั้งไม่จำเป็นต้องพูด ใช้ภาษาใบ้เอาก็ได้ แต่บังเอิญคนที่คุณใบ้ด้วยไม่เก็ตก็แย่สิฮะ.. หากพอมีเวลาว่างใช้เวลาในการศึกษาภาษาเพิ่มเติมชาน่าว่าน่าจะเป็นประโยชน์ต่อการใช้ชีวิตประจำวันได้ดีทีเดียว  อย่างเวลาชาน่าไปแต่ละเมืองแต่ละประเทศนั้น จำเป็นต้องพอรู้ว่าไปไหนมา สามวาสองศอก หรือแม้แต่ภาษาเฉพาะในหมู่ชาวเรา ทำให้  "ง่ายสำหรับคุณค่ะ"
ชาน่า
วันนี้เรือจอดอยู่ประเทศบาฮามัส พรุ่งนี้จะเข้าฟลอริด้า นั่งทำงานเป็นโอเปอเรเตอร์รับโทรศัพท์จองห้องอาหารคนเดียว  เสี้ยวหนึ่งของวันทำงาน จู่ ๆ ก็เกิดอาการเป็นสุข จนต้องระบาย หยิบปากกามาจิกเขียน ถ่ายทอดความสุข ส่งตรงสู่เมืองไทย  
เค้าบอกว่า คนเราจะสุขหรือทุกข์นั้นขึ้นอยู่ที่ใจ บางครั้งกว่าจะสุขได้ก็ต้องมีองค์ประกอบหลายอย่างไม่ว่าจะเรื่องของสิ่งแวดล้อม เศรษฐกิจ การเมือง สังคม ส่วนตัว และจิตใจ เป็นต้น
บางครั้งเจ้า “ความทุกข์”  มักจะมาเยือน  นั่นก็เป็นเรื่องธรรมดาสามัญบ้าน ๆ ทั่วไป ที่เกิดขึ้นกับมนุษย์ปุถุชนคนเดินดินอย่างเราท่านทั้งหลาย   แต่เราจะหาวิธีการดับทุกข์เช่นไร…
ชาน่า
ชีวิตที่ต้องเกี่ยวข้องของคนหลากเพศชายจริง หญิงแท้ หรือแม้แต่เกย์ กะเทย นั้นย่อมมีปะปนกับชนและคนทุกชนชั้นวงการไม่เว้นแม้แต่ชีวิตของนักศึกษา ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของอนาคตแห่งชาติ เป็นลูกเป็นหลานเราๆ ท่านๆ เนี่ยล่ะฮะวันนี้ชาน่าอ่านข่าวคราวจาก นสพ.คงชักเล็ก พิมพ์ผิดฮ่า คมชัดลึก เกี่ยวกับชีวิตของกะเทยหรือสาวประเภทสองที่ต้องแต่งตัวเป็นนักศึกษาหญิงไปมหาวิทยาลัย จึงหยิบมาฝากผู้อ่านประจำคอลัมน์ “พาเม้าท์ชีวิตชาวเกย์” ณ ประชาไทกันบ้างเชื่อหรือไม่ว่า ชีวิตของคนเป็นเกย์ อีแอบ นั้นไม่ค่อยมีปัญหาเรื่องของความขัดแย้งในการแต่งกายเลย เพราะพวกเค้าก็คือเพศชายดีๆ ที่คุณเห็นนั่นแหล่ะ…
ชาน่า
ความรักหากใครไม่เคยสัมผัสก็ยากจะอธิบายให้เข้าใจอย่างลึกซึ้งถึงแก่นและก้นบึ้งของหัวใจ “ที่ใดมีรักที่นั่นมีทุกข์”  ประโยคหนึ่งที่เคยได้ยินมาแต่ไหนแต่ไร ตอนเป็นเด็กไร้เดียงสา ก็แค่อ่าน ได้ยิน และเข้าใจ แต่ไม่ได้สัมผัส รับรสของความรักและความทุกข์โลกวันนี้ได้ผ่านเข้า และผ่านไปจากบทเรียนและประสบการณ์ของชีวิตโลกแห่งความจริงกับสิ่งที่ฝันบางครั้งมันห่างไกลกันเหลือคณานับ  ทุกคนฝันอยากมีรักที่สวยงาม รักที่ทำให้ชีวิตนี้มีความสุข แต่หากเมื่อไหร่ รักนั้นไม่เป็นดังหวัง  ไม่เหมือนในฝัน มันย่อมเกิดทุกข์กับความรักคนที่ไม่เคยอกหัก  ก็เพราะเขาไม่เคยมีความรัก…
ชาน่า
ช่วงพักร้อนสามเดือนที่ผ่านมาได้ไปงานเปิดตัวหนังสือของเพื่อนที่ เอสพลานาด ทางทีมงานและสำนักพิมพ์สร้างสรรค์บุ๊คส์ ได้มอบหนังสือเล่มนี้ ...   “ตัดทิ้ง” ชีวิตจริงของสาวประเภทสอง  ซึ่งเขียนและดัดแปลงมาจากวิทยานิพนธ์ของ คุณวารุณี แสงกาญจนวนิช   อ่านแล้วต้องขอยกนิ้วให้ ว่าเป็นอีกหนังสือคุณภาพที่อ่านแล้วโดนฮ่ะ  ได้สาระและความรู้อีกหลายเรื่องราวที่เรายังไม่เคยรู้มาก่อน ชีวิตจริงของชาน่านั้นเป็นเกย์ ไม่ได้เป็นกะเทย แต่ที่ต้องแต่งสาวเป็นพรางชมพู ก็เพราะไม่อยากให้ทางบ้านรู้ (อันที่จริงคือไม่อยากให้คุณแม่ทราบ แค่คนเดียวเท่านั้นที่แคร์ความรู้สึก…
ชาน่า
 “ฮีธ เลดเจอร์” ขวัญใจชาวเกย์, พระเอกBrokeback Mountainเกิด – แก่ – เจ็บ – ตาย นั้นเป็นเรื่องธรรมดา แต่บางครั้งก็ยากจะทำใจได้  โดยเฉพาะหากใครสักคนอันเป็นที่รัก และผูกพัน แม้กระทั่งแค่ชื่นชม ปลื้ม ๆ ของคุณจากไปก่อนวัยอันสมควร   “เค้าหลับสบายไปแล้วล่ะ คงเหลือแต่เราที่จะก้าวต่อไป สู้ต่อไปตราบเท่าที่ลมหายใจยังอยู่แม้มันจะทรมาน ปวดร้าวแค่ไหน  ขอเวลาตั้งตัว ขอทำใจหน่อยได้ไหมคนดี”วันที่ 23 ม.ค. 2008 เป็นวันที่พระเอกในดวงใจของผมจากไปอย่างไม่มีวันกลับ เขาผู้นั้นคือ  ฮีธ เลดเจอร์ หนุ่มน้อยหน้าไม่หล่อแต่เร้าใจวัยซาวแปด  ชาวออสซี่ …
ชาน่า
การแสดงความรักและความใคร่ที่ขาดไม่ได้สำหรับชาวเกย์ ส่วนหนึ่งคงหนีไม่พ้นการร่วมเพศ แต่จะเป็นเพศร่วมแบบไหนคงทายได้ไม่ยากนัก  ซึ่งอันที่จริงแล้วก็เป็นธรรมชาติของเกย์ กะเทยที่ต้องใช้ทวารยังหวานอยู่ภายในร่างกายเพื่อประกอบกามกิจ (อยู่บ้าง)  ซึ่งภาระนี้จะตกอยู่กับฝ่ายรับ จนเกย์คิงหลายคนบอกว่า “ผมไม่ชอบรับ ผมชอบรุก เพราะเป็นฝ่ายรับมันเจ๊บบบบ เจ็บ”  ขออนุญาตทำความเข้าใจกับคนที่ยังอ่อนต่อวิชาเกย์ศาสตร์ ว่า ฝ่ายรับคือ ผู้ให้ (ทวารยังหวานอยู่) ส่วนฝ่ายรุกคือผู้กระทำ
ชาน่า
คงไม่มีใครจะกล้าปฎิเสธได้ว่า ความใฝ่ฝันของเกย์กะเทย เก้าสิบเก้าจุดเก้าเก้าเปอร์เซ็นต์ อยากจะทำหน้าที่ของการประกวดความงาม คุณค่าที่เธอคู่ควร ไม่ว่าจะเป็นเวทีใด ๆ ก็ตามที่จัดขึ้น ตอนเป็นเด็กชายอยู่บ้านนอกคอกนา เคยไปงานฤดูหนาวที่ทางจังหวัดหรืออำเภอเค้าจัดประกวด “นางฟ้าจำแลง” ตอนนั้นด้วยความไร้เดียงสา ใคร่รู้เยี่ยงนัก คำว่านางฟ้าจำแลงคืออะไร พอเติบโตขึ้นจึงเริ่มเข้าใจความหมายและเข้าใจตัวเองมากขึ้น “ฉันอยากเป็นนางฟ้าจำแลงจังเลย” พร่ำบ่นพึมพำในใจคนเดียว เพราะอิชั้นมีแววตั้งแต่จำความได้แล้วล่ะฮะ “โฉมเอย โฉมงาม อร่ามแท้แลอรุณ.......” เพลงที่ใช้ประกวดเมื่อครั้งจำความได้…
ชาน่า
ส่งท้ายปลายปี  ความหนาวเข้ามาเยือนเหมือนใจหวิว ๆ  หลายคนเปรียบเปรยถึงความอ้างว้างว้าเหว่ ในช่วงฤดูหนาว  ช่างเข้ากันนัก  แต่ที่นี่ในต่างแดนเขตทะเลแคริบเบี้ยน สำหรับคนท้องถิ่นไม่รู้จักคำว่าหนาวเหน็บนอกจากอากาศเย็น ๆ  ณ วันนี้ที่เกาะท้องฟ้ามืดมน ตั้งเค้าฝนจะตก  บ่อยครั้งที่ฝนฟ้าและอากาศเป็นใจมักจะปล่อยใจฝัน แบบบิวด์อารมณ์ได้ไม่ยากนักสำหรับหัวโปกไร้นม อารมณ์เกินหญิงของเกย์อย่างเรา  ฉันนั่งอยู่บาร์เล็ก ๆ แห่งหนึ่งของเกาะ Antigua and Barbuda เขตทะเลแคริบเบี้ยน  หลังจากที่เราสามคนเกย์เพื่อนรัก พากันออกจาก รีสอร์ทหรูราคาสี่ร้อยล้านเหรียญ หรือที่รู้จักกันดี…
ชาน่า
สังคมที่เปิดกว้างและยอมรับโลกแห่งความเป็นจริงได้เกิดขึ้นอีกระดับหนึ่ง เมื่อได้เห็นหนังไทย หนังดี หนังเด่นแนวหน้าแห่งปีนี้  เรื่อง “รักแห่งสยาม” หนังที่สะท้อนให้เห็นถึงความรักหลากอารมณ์ ของสังคมเมืองไทย ในความเหมือนที่แตกต่างของสังคม(อีกแล้วครับท่าน) เป็นกระแสแรงได้จิต สั่นสะเทือนหลายริกเตอร์ เขย่าให้เห็นถึงภาพสะท้อนของสังคมไทยในยุคปัจจุบัน  เมื่อ  “รักแห่งสยาม”  ผ่านสายตามหาชน   ทั้งพลพรรคคนรักเกย์ แอนตี้เกย์ รักครอบครัว รักเพื่อน รักแฟน รักเพศไหนๆ ยังไงก็ตาม“คงเป็นหนังวัยรุ่นกุ๊กกิ๊ก ทั่ว ๆ ไป  สปอยหรือเปล่าน๊า”“แหวะ ... หนังเกย์ แน่ ๆ เลยเท้อออ !”“โอ้โห…
ชาน่า
กลับมาตามหัวใจเรียกร้องอีกครั้งหลังจากพักร้อนเมืองไทย  กลับไปอ่านหนังสือของสาวสองเภท หรือสาวประเภทสองที่บุกตลาดเมืองไทยตามแผงหนังสือชั้นนำทั่วไป  อดไม่ไหวจึงขอหยิบมาฝากแนะนำเผื่อใครสนใจอยากอ่านเรื่องราวหลากหลาย มากมายมุมมอง สามารถอ่านได้จากหนังสือที่สาว ๆ เธอเขียนถ่ายทอดเพื่อเป็นสื่อสร้างสรรค์ผ่านตัวหนังสือ มีเล่มไหน ยังไงบ้างนั่งปูเสื่ออ่านได้ค่ะเกริ่นนำส่วนตัวก่อนว่า  สมัยก่อนตอนอยู่นอกเมือง ไม่ใช่เมืองนอก (บ้านนอก) เคยอ่านนิตยสารเล่มหนึ่ง จำไม่ได้ว่าเป็นสกุลไทย หรือขวัญเรือน  มีคอลัมน์ที่เค้าเขียนถึง “กะเทยไทยในต่างแดน” ตอนนั้นยังเป็นเด็กชาย อีแอบ ไม่แสดงออก…
ชาน่า
ห่างหายไปนานหลังจาก เปิดตัวหนังสือ “เม้าท์แตก...ชาวเรา” ได้สองวันก็ลัดฟ้า กลับไปทำงานต่อที่เรือสำราญ ณ อเมริกา  กว่าจะตั้งตัวได้เหนื่อยเอาการทีเดียวค่ะหมกมุ่นกับการทำงานและการปรับตัวสักระยะ จึงเริ่มออกไปพักผ่อนหย่อนใจ ตามประสาคนทำงาน ลอยล่องท่องไป ในโลกกว้าง  วันว่างหลังการทำงานหนักเป็นนางแบกอินเตอร์ (แบกถาดอาหารคาวหวาน)วันนี้หลังจากทำงานกลางวันรับจองห้องอาหารทางโทรศัพท์เสร็จจึงรีบออกไปเที่ยวหาดเกย์ ซึ่งเป็นแหล่งชุมชนชาวเกย์อันเลื่องชื่อของพลเมืองชาวเกาะของประเทศอเมริกา ที่อยู่ทะเลแคริบเบี้ยน  นามว่า “ St.Thomas”  U.S.V.I ย่อมาจาก United State Virgin Island.…