Skip to main content

นานแล้วที่ไม่ได้เม้าท์เรื่องราวภัยรายวัน หลังจากที่คอลัมน์เตือนภัยที่มีคนเข้าอ่านเกือบหมื่น เวลาผ่านไปไวเหมือนโกหกเกือบปีเชียวฮ่ะ เพื่อนพ้องน้องพี่ชาวเกย์หลายคนร้องเรียก เม้าท์แตกกัน วันนี้จึงขอหยิบหลากหลายเรื่องราวมาเม้าท์เล่าสู่กันฟังนะฮะ บางเรื่องราวฟังไว้ไม่เสียหลาย บางราย “มีอย่างนี้ด้วยหรือ” คุณขา ยุคข้าวยาก หมากแพง เศรษฐกิจทรุด การเมืองแทรก ความมั่นคงถดถอย น่าเห็นใจชาวไทยกันถ้วนหน้าที่ต้องรับสภาพปัญหาเยี่ยงนี้

ชาน่าขอแยกเป็นเรื่อง ๆ ตามหัวข้อที่เพื่อน ๆ เม้าท์ให้ทราบละกันฮ่า

12_06_01

 

๑. ชะนีมิจฉา เปิดประตูรถเข้ามาอย่างไร้มารยาท

โต้ง (นามสมมุติ) ขับรถกระบะส่งของจากบางบัวทองไปแถวแจ้งวัฒนะ ในช่วงที่รถติดไฟแดงนั้นมีชะนีอยู่นางหนึ่ง แต่งตัวดี หน้าตาดูดีไปวัดไปวาได้ ทันทีทันใดที่ติดไฟแดง ชะนีนางนี้เปิดประตูเข้ามานั่งในรถ “หน้าตาเฉย” เธอไม่พูดเหมือนคนเป็นใบ้แต่ไม่ไร้สติ คุณขา เธอช่างกล้าหน้าทนเสียเหลือเกินฮ่า พอเข้ามานั่ง สายตาเธอบ่งบอกเห็นใจกันว่าฉันจะหลอก กวาดสายตาไปรอบ ๆ รถเพื่อหาของ โต้งเห็นท่าจะไม่ดี เพราะมั่นใจว่าหญิงคนนี้คงไม่มีเจตนาดีเป็นแน่แท้ ทั้งๆ ที่บอกให้เธอลงจากรถเธอก็ไม่ลง เข้าใจศัพท์คำว่า ด้านยิ่งกว่ายางมะตอยมั้ยฮะ

พอไฟเขียวรถแล่นไปแป๊บเดียวโต้งจึงตัดสินใจจอดรถข้างทางเพื่อ “เรียนเชิญให้เธอลงไปจากรถ ณ บัดนาว” หลายคนที่อ่านอาจจะสงสัยเหมือนชาน่า ว่า ชะนีนางนี้เธอถือวิสาสะอะไรเปิดประตูรถเข้าไปในรถของคนอื่นโดยที่ไม่รู้จักกัน โต้งเล่าต่อว่า เธอคงจะมองหาของมีค่า ไม่รู้ว่าในกระเป๋าของเธอมีอะไรหรือเปล่า เช่น ปืน หรือของมีคม หรือไม่ก็หากขับรถผ่านหน้าป้อมตำรวจ ชะนีนางนี้อาจจะร้องกรี๊ดลั่นว่า โดนผู้ชายหน้าหื่นจับมาเรียกร้องค่าเสียหาย บังเอิญโต้งเป็นเกย์ก้ามปู แต่จิตออกสาวยิ่งกว่าเธอจึงกรี๊ดใส่หล่อนเสียก่อนว่า “นี่หล่อนจะออกจากรถช้านนนดี ๆ หรือว่าจะให้ส้นเท้าสัมผัสหน้าหล่อนก่อนออกไปจากรถช้านยะ” โต้งเล่าอย่างฮาว่า ตอนนั้นสาวแตกสุดฤทธิ์ ด้วยความโมโห อารมณ์เสีย... บอกแล้วแมน ๆ ทั้งหลายจะแตกสาวอย่างสาวใส้ก็ตอนที่กริ้วนี่หละฮ่า

๒. ลานจอด(รถ)แต่ไม่ปลอดภัย

กิ๊บ(นามสมมุติ) เกย์ไฮโซ สาวกของแบรนด์ดังอย่างลุยส์ ติ๊งต๊อง ขับรถหรูจอดที่ห้างแห่งหนึ่งย่านธุรกิจในมหานคร ด้วยความชะล่าใจ เธอลืมเก็บกระเป๋าแบรนด์ดัง โดยทิ้งไว้ในรถคนงาม หลังจากทำธุระเสร็จกลับไปที่รถก็ยังไม่รู้สึกว่าเกิดอะไรขึ้น พอรถขับเคลื่อนถึงได้เข้าสู่หมู่บ้านบางอ้อ เพราะลมโกรกรถคันงาม “พริ้ว” ข้างหลังรถมีรูพรุนโบ๋ กระเป๋าเรือนหลายหมื่นโดนเคลื่อนย้ายโดยคนแปลกหน้า ทิ้งรอยรู แตกร้าวของกระจกรถที่ถูกทุบ “ไอ้โจรตาถึง กระเป๋าแสนรักของตู คิดแล้วแค้นแสนช้ำใจ ราคาเกือบแสน ”

๓. ล้วงกระเป๋า ทำเราได้โดยไม่รู้ตัว


การล้วงกระเป๋าของกลุ่มโจรมิจฉาชีพไม่ว่าจะเป็นมือสมัครเล่นหรือมืออาชีพ มักเกิดขึ้นทุกแห่งหน ทั่วโลกไม่ว่าจะเป็นกรุงเทพ กรุงไทย หรือเมืองท่องเที่ยวที่ดังระดับโลก เพราะเข้าใจว่าพวกนี้จะมีขนจมูกไวยิ่งกว่าแมว รู้ทางหนีทีไล่ และมีทักษะมากถึงมากที่สุด

เพื่อนชะนีสาวหล่อนซื้อกระเป๋า(ปลอม) ยี่ห้อดัง แต่งตัวดูดีมีชาติตระกูล(ต่ำ) ว๊ายยยย วงเล็บผิดฮ่า สูงลิบลิ่วละกันแก้ให้ละค่า ขึ้นรถเมล์แน่นยังกะปลากระป๋องอัด หรือหน่อดอง เธอโมโหเป็นที่สุดที่รู้ภายหลังว่า กระเป๋าของปลอมใบใหม่ที่เพิ่งซื้อมาโดนกรีด โจรกรีดกระเป๋าได้เครื่องสำอางราคาถูกไปน่าช้ำใจนัก

ปล้นแล้ปท้อปเหตุเกิดที่เมือง มาร์เซล ทางตอนใต้ของฝรั่งเศส ลูกเรือชาวต่างชาติ เวลาออกไปข้างนอก ชอบหิ้วกระเป๋าแลปท้อป บอกให้เค้ารู้ว่าโน๊ตบุ๊คของตัวเองยี่ห้อแพงขนาดไหน สุดท้ายก็โดน ฉันโดนแล้วหละ... ล้อมหน้า ล้อมหลังกระชากเอากันดื้อ ๆ ที่ว่าเอาหนะ เอาแต่แลปท้อปนะฮะ ไม่ได้เอาคนค่าคุณขา จึงรี่แจ้งความรายงานเจ้าหน้าที่ตำรวจ สุดท้าย ... ก็ไม่ช่วยอะไรเลย เพราะนักท่องเที่ยวมักจะมีเวลาอยู่ในเมืองนั้นไม่นานนัก

รายนี้คนไทย เศรษฐีนีมีอายุ (อันที่จริงทุกคนก็มีอายุด้วยกันทั้งสิ้นตั้งแต่แรกเกิดจนถึงตาย หุหุ) เที่ยวเรือสำราญ บินไปเที่ยวโด๊ยตรง พกเงินสดไม่มากเอาเท่าไหร่ คิดเป็นเงินไทยแค่สองแสน โดนโจรตาน้ำซาวข้าวจากเมืองปิซ่า ล้วงไปแค่นิดเดียวเอง สองแสน จ๊ากกกกกกกกกก

เดินทางรถไฟฟ้าจากกรีซนครประวัติศาสตร์สี่พันปี ไม่ว่าจะเป็นรถไฟ รถเมล์ ขึ้นรถลงเรือ ไปเหนือล่องใต้ พวกโจรล้วงกระเป๋ามักจะใช้ในช่วงเวลาคับขัน คนแน่น เพื่อนของชาน่าก็โดนไม่ใช่น้อย เงินที่พกไปเกือบพันยูโร แถมกระเป๋ารักอย่างหลุยส์ วิตตอง ต้องหายไป ส่วนอีกคนที่เมืองเนเปิ้ล ประเทศอิตาลี่ รถแท็กซี่ไม่ยอมนั่งเพราะเบื่อแท็กซี่โกงราคาชอบนั่งประจำรถไฟฟ้า ช่วงชุลมุนไม่วุ่นรักแต่วุ่นวาย โส(นามสมมุติ) โดนนักล้วงกระเป๋าล้วงผิดด้านด้วยความโมโห เธอจึงด่ากราดด้วยภาษาอังกฤษสำเนียงอีสานว่า “ห่วย กระเป๋าตูอยู่ด้านนี้โว๊ย”

12_06_02



๔. ชอบโชว์หรือหาที่วางไม่ได้

กระเป๋า มือถือ ของมีค่าทั้งหลาย เวลาคุณ ๆ ไปนั่งทานข้าวตามร้านอาหารข้างถนน ประมาณการว่าวางไม่ถูกกาละและเทศะ ถ้าเป็นห้างดังอย่างสยามพารากอน เซ็นทรัลเวิร์ล เอ็มโพเรี่ยม ก็คงจะปลอดภัยได้มากกว่า แต่คุณขา นี่ร้านข้างถนนคนเดินดิน บางทีคนไม่เดินดินฮ่า ขับมอเตอร์ไซด์ไล่ราวทรัพย์ เห็นโทรศัพท์วางอยู่ตามโต๊ะ อย่าลืมว่าความไวเป็นของปีศาจ กระชากไปคราวนี้ก็ได้ของใหม่ปวดช้ำใจเล่น ๆ ของราคาถูกส่วนมากท่านนักวิ่งราวทั้งหลายตาถึง ไม่อยากได้ แพงเท่าไหร่เร้าใจได้โล่ห์เท่านั้น นั่นหละเป้าหมาย หาที่วางให้ลับตาแมว ตามี ตามา หน่อยนะเจ้าคะ

๕. ตู้ทองเคลื่อนที่ โดนดีจนได้

บางท่านที่บ้านไม่ค่อยมีตู้เก็บ หรือมักจะบ่นเสมอว่าซื้อมาไม่ได้เอามาเก็บให้ปลวกเชยชม ต้องใส่ทอง เพชร พลอยไม่ให้ดูด้อยค่า เพราะราคาตัวเองมักจะไม่มี เกรงเหลือเกินว่าคนอื่นจะดูตัวเองด้อยค่า ขนมาใส่ให้ครบ ถ้าใส่ไปตามกาลเวลาที่เหมาะสมก็คงหลีกเลี่ยงได้ แต่บางครั้ง บางเวลาอาจจะไม่เป็นใจ อย่างเช่นบังเอิญจอดรถที่ลับตา ลืมตัวใส่ของมีค่าประดับหุ่นตัวเองก่อนออกจากรถ เดินได้สามเก้า เจ็ดเก้าก็โดนอย่างจัง ทั้งขู่ ทั้งกระชาก หรือ บางรายตบทำร้ายแล้วเผ่นหนีไป มีแต่ได้กับได้ คนที่เสียใจคือเรา บางคนโดนกระชากจนคอช้ำ ลำคอเขียว บ้างก็บอกว่าระวังแล้ว แต่บางทีก็ลืมตัวไปชั่วขณะ แต่ดันเป็นขณะนั้น พอดี เห้อ....

๖. คดีข่มแต่ไม่ขืน ข่มขืน กระทำชำเรา เอาเรื่อง

ลองวิธีนี้ดูฮ่าคุณ ชาน่าคิดสูตรขึ้นมา หากใครจักข่มขืนคุณ (แต่มั่นใจว่าชาตินี้ทั้งชาติคงไม่มีป้อจายคนไหนหน้ามืดแปดด้าน คิดจะข่มขืนชาน่าหรอกค่ะ) บอกเค้าไปเลยว่า “อย่านะฮะ อีชั้นมีเชื้อ อย่าปล่อยให้อารมณ์ชั่ววูบทำลายทั้งชีวิตของคุณ” อันที่จริงแล้วไม่ได้มีเชื้อ(เอดส์) อย่างที่คุณเข้าใจหรอกค่า หรืออาจจะมีเชื้อเป็นได้ เช่น เชื้อ(สะใภ้) จ้าว พิมพ์ผิดค่า เจ้าที่ว่าหนะคือเจ้าปัญหาสิฮะ เราไม่ผิดศีลห้าหรอกเพียงแต่เราพูดไม่ครบ เคยมีคดี ที่เพื่อนของชาน่าเป็นตำรวจ บอกว่าสงสารผู้หญิงปัญญาอ่อน โดนผู้ชายหื่นกามหลายคนรุมกระทำชำเราที่กระท่อมปลายนา แต่สุดท้ายชายสี่ห้าคนทั้งหลายหารู้ไม่ว่า หญิงคนนี้เค้ามีเชื้อเอดส์ จึงต้องท่องคาถา เอดส์คงจะไม่ยด กลุ้มใจไปตลอด รออีกสามเดือนค่อยตรวจหาเชื้อละกันฮ่า

ชาวเกย์หลายคนที่ชอบไป ร่วมรักกับคนหน้าแปลก หรือแปลกหน้า ระวังอาจจะเจอดี เจอร้ายแถมทองไม่เป็นไร แต่แถมอย่างอื่นหนะเป็นเรื่อง อย่างเช่นแถมเลือดบวก “หน้าก็สวย หุ่นก็สวย ... แต่ เลือดไม่ผ่านนน”

เพื่อนอีกคนของชาน่า หน้าตาดูดีสุด ๆ แต่เค้าชอบไปซาวน่าเพราะ อบไอน้ำ ไม่ได้ไปเพราะอยากจะร่วมรักกับคนหน้าแปลก หลายครั้งที่เจอมือผี มือยาว มือไม่ปรารถนาทั้งหลายเข้ามาลวนลาม เขามักจะบอกว่า “ไม่กลัวเอดส์เหรอ” บางคนหนีตะเลิดเปิดเปิงเลยเชียวหละ

บอกกล่าวเก้าสิบเป็นเรื่องเป็นราวเป็นข่าวขึ้นมาเพื่อจะเตือนใจ เกย์ไทย เกย์เทศ หรือทุกเพศทั้งหลายให้ระวังไว้ ภัยสมัยนี้เกิดขี้นทุกนาที ทุกมุมของโลก โดยเฉพาะช่วงยุคตกอับ (อัปปรีย์ทางความคิดของคนที่คิดจะทำร้ายผู้อื่น) ภาวะของคนเดือดร้อน หน้ามืดทำอะไรได้โดยไม่ความละอาย ส่วนคุณธรรมอย่าหวังว่าโจรพวกนี้จะสะกดถูก หรือแม้แต่สะกดถูก คงเป็นชาติหน้าตอนบ่าย ๆ ถึงจะคิดได้ บ้างคิดได้แต่ก็จะทำร้ายผู้อื่นจนเป็นกิจ รักเพื่อนพ้อง รักคนที่คุณรักเตือนกันไว้ไม่เสียหลาย ดีกว่าเสียใจในวินาทีหลังนะฮะ ทำดีเยอะ ๆ ค่า คุณงามความดีจักได้ปกป้องรักษาให้เราอยู่ในสภาวะแบบนี้ได้อย่างเอาตัวรอด ทำดีไม่พอ อย่าลืมทำสมาธิ ทำสติให้รู้เขารู้เรา และรู้ตัวเองได้ยิ่งดี เจอกันอีกไม่กี่เดือนจะกลับถึงเมืองไทย

ชาน่า เป็นห่วงจากใจ ทักทายจากเวนิส เมืองที่โรแม๊นติกมากที่สุดในโลกเจ้า..

บล็อกของ ชาน่า

ชาน่า
ภาษาใครคิดว่าไม่สำคัญ บางคนบอกว่า แหม ... บางครั้งไม่จำเป็นต้องพูด ใช้ภาษาใบ้เอาก็ได้ แต่บังเอิญคนที่คุณใบ้ด้วยไม่เก็ตก็แย่สิฮะ.. หากพอมีเวลาว่างใช้เวลาในการศึกษาภาษาเพิ่มเติมชาน่าว่าน่าจะเป็นประโยชน์ต่อการใช้ชีวิตประจำวันได้ดีทีเดียว  อย่างเวลาชาน่าไปแต่ละเมืองแต่ละประเทศนั้น จำเป็นต้องพอรู้ว่าไปไหนมา สามวาสองศอก หรือแม้แต่ภาษาเฉพาะในหมู่ชาวเรา ทำให้  "ง่ายสำหรับคุณค่ะ"
ชาน่า
วันนี้เรือจอดอยู่ประเทศบาฮามัส พรุ่งนี้จะเข้าฟลอริด้า นั่งทำงานเป็นโอเปอเรเตอร์รับโทรศัพท์จองห้องอาหารคนเดียว  เสี้ยวหนึ่งของวันทำงาน จู่ ๆ ก็เกิดอาการเป็นสุข จนต้องระบาย หยิบปากกามาจิกเขียน ถ่ายทอดความสุข ส่งตรงสู่เมืองไทย  
เค้าบอกว่า คนเราจะสุขหรือทุกข์นั้นขึ้นอยู่ที่ใจ บางครั้งกว่าจะสุขได้ก็ต้องมีองค์ประกอบหลายอย่างไม่ว่าจะเรื่องของสิ่งแวดล้อม เศรษฐกิจ การเมือง สังคม ส่วนตัว และจิตใจ เป็นต้น
บางครั้งเจ้า “ความทุกข์”  มักจะมาเยือน  นั่นก็เป็นเรื่องธรรมดาสามัญบ้าน ๆ ทั่วไป ที่เกิดขึ้นกับมนุษย์ปุถุชนคนเดินดินอย่างเราท่านทั้งหลาย   แต่เราจะหาวิธีการดับทุกข์เช่นไร…
ชาน่า
ชีวิตที่ต้องเกี่ยวข้องของคนหลากเพศชายจริง หญิงแท้ หรือแม้แต่เกย์ กะเทย นั้นย่อมมีปะปนกับชนและคนทุกชนชั้นวงการไม่เว้นแม้แต่ชีวิตของนักศึกษา ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของอนาคตแห่งชาติ เป็นลูกเป็นหลานเราๆ ท่านๆ เนี่ยล่ะฮะวันนี้ชาน่าอ่านข่าวคราวจาก นสพ.คงชักเล็ก พิมพ์ผิดฮ่า คมชัดลึก เกี่ยวกับชีวิตของกะเทยหรือสาวประเภทสองที่ต้องแต่งตัวเป็นนักศึกษาหญิงไปมหาวิทยาลัย จึงหยิบมาฝากผู้อ่านประจำคอลัมน์ “พาเม้าท์ชีวิตชาวเกย์” ณ ประชาไทกันบ้างเชื่อหรือไม่ว่า ชีวิตของคนเป็นเกย์ อีแอบ นั้นไม่ค่อยมีปัญหาเรื่องของความขัดแย้งในการแต่งกายเลย เพราะพวกเค้าก็คือเพศชายดีๆ ที่คุณเห็นนั่นแหล่ะ…
ชาน่า
ความรักหากใครไม่เคยสัมผัสก็ยากจะอธิบายให้เข้าใจอย่างลึกซึ้งถึงแก่นและก้นบึ้งของหัวใจ “ที่ใดมีรักที่นั่นมีทุกข์”  ประโยคหนึ่งที่เคยได้ยินมาแต่ไหนแต่ไร ตอนเป็นเด็กไร้เดียงสา ก็แค่อ่าน ได้ยิน และเข้าใจ แต่ไม่ได้สัมผัส รับรสของความรักและความทุกข์โลกวันนี้ได้ผ่านเข้า และผ่านไปจากบทเรียนและประสบการณ์ของชีวิตโลกแห่งความจริงกับสิ่งที่ฝันบางครั้งมันห่างไกลกันเหลือคณานับ  ทุกคนฝันอยากมีรักที่สวยงาม รักที่ทำให้ชีวิตนี้มีความสุข แต่หากเมื่อไหร่ รักนั้นไม่เป็นดังหวัง  ไม่เหมือนในฝัน มันย่อมเกิดทุกข์กับความรักคนที่ไม่เคยอกหัก  ก็เพราะเขาไม่เคยมีความรัก…
ชาน่า
ช่วงพักร้อนสามเดือนที่ผ่านมาได้ไปงานเปิดตัวหนังสือของเพื่อนที่ เอสพลานาด ทางทีมงานและสำนักพิมพ์สร้างสรรค์บุ๊คส์ ได้มอบหนังสือเล่มนี้ ...   “ตัดทิ้ง” ชีวิตจริงของสาวประเภทสอง  ซึ่งเขียนและดัดแปลงมาจากวิทยานิพนธ์ของ คุณวารุณี แสงกาญจนวนิช   อ่านแล้วต้องขอยกนิ้วให้ ว่าเป็นอีกหนังสือคุณภาพที่อ่านแล้วโดนฮ่ะ  ได้สาระและความรู้อีกหลายเรื่องราวที่เรายังไม่เคยรู้มาก่อน ชีวิตจริงของชาน่านั้นเป็นเกย์ ไม่ได้เป็นกะเทย แต่ที่ต้องแต่งสาวเป็นพรางชมพู ก็เพราะไม่อยากให้ทางบ้านรู้ (อันที่จริงคือไม่อยากให้คุณแม่ทราบ แค่คนเดียวเท่านั้นที่แคร์ความรู้สึก…
ชาน่า
 “ฮีธ เลดเจอร์” ขวัญใจชาวเกย์, พระเอกBrokeback Mountainเกิด – แก่ – เจ็บ – ตาย นั้นเป็นเรื่องธรรมดา แต่บางครั้งก็ยากจะทำใจได้  โดยเฉพาะหากใครสักคนอันเป็นที่รัก และผูกพัน แม้กระทั่งแค่ชื่นชม ปลื้ม ๆ ของคุณจากไปก่อนวัยอันสมควร   “เค้าหลับสบายไปแล้วล่ะ คงเหลือแต่เราที่จะก้าวต่อไป สู้ต่อไปตราบเท่าที่ลมหายใจยังอยู่แม้มันจะทรมาน ปวดร้าวแค่ไหน  ขอเวลาตั้งตัว ขอทำใจหน่อยได้ไหมคนดี”วันที่ 23 ม.ค. 2008 เป็นวันที่พระเอกในดวงใจของผมจากไปอย่างไม่มีวันกลับ เขาผู้นั้นคือ  ฮีธ เลดเจอร์ หนุ่มน้อยหน้าไม่หล่อแต่เร้าใจวัยซาวแปด  ชาวออสซี่ …
ชาน่า
การแสดงความรักและความใคร่ที่ขาดไม่ได้สำหรับชาวเกย์ ส่วนหนึ่งคงหนีไม่พ้นการร่วมเพศ แต่จะเป็นเพศร่วมแบบไหนคงทายได้ไม่ยากนัก  ซึ่งอันที่จริงแล้วก็เป็นธรรมชาติของเกย์ กะเทยที่ต้องใช้ทวารยังหวานอยู่ภายในร่างกายเพื่อประกอบกามกิจ (อยู่บ้าง)  ซึ่งภาระนี้จะตกอยู่กับฝ่ายรับ จนเกย์คิงหลายคนบอกว่า “ผมไม่ชอบรับ ผมชอบรุก เพราะเป็นฝ่ายรับมันเจ๊บบบบ เจ็บ”  ขออนุญาตทำความเข้าใจกับคนที่ยังอ่อนต่อวิชาเกย์ศาสตร์ ว่า ฝ่ายรับคือ ผู้ให้ (ทวารยังหวานอยู่) ส่วนฝ่ายรุกคือผู้กระทำ
ชาน่า
คงไม่มีใครจะกล้าปฎิเสธได้ว่า ความใฝ่ฝันของเกย์กะเทย เก้าสิบเก้าจุดเก้าเก้าเปอร์เซ็นต์ อยากจะทำหน้าที่ของการประกวดความงาม คุณค่าที่เธอคู่ควร ไม่ว่าจะเป็นเวทีใด ๆ ก็ตามที่จัดขึ้น ตอนเป็นเด็กชายอยู่บ้านนอกคอกนา เคยไปงานฤดูหนาวที่ทางจังหวัดหรืออำเภอเค้าจัดประกวด “นางฟ้าจำแลง” ตอนนั้นด้วยความไร้เดียงสา ใคร่รู้เยี่ยงนัก คำว่านางฟ้าจำแลงคืออะไร พอเติบโตขึ้นจึงเริ่มเข้าใจความหมายและเข้าใจตัวเองมากขึ้น “ฉันอยากเป็นนางฟ้าจำแลงจังเลย” พร่ำบ่นพึมพำในใจคนเดียว เพราะอิชั้นมีแววตั้งแต่จำความได้แล้วล่ะฮะ “โฉมเอย โฉมงาม อร่ามแท้แลอรุณ.......” เพลงที่ใช้ประกวดเมื่อครั้งจำความได้…
ชาน่า
ส่งท้ายปลายปี  ความหนาวเข้ามาเยือนเหมือนใจหวิว ๆ  หลายคนเปรียบเปรยถึงความอ้างว้างว้าเหว่ ในช่วงฤดูหนาว  ช่างเข้ากันนัก  แต่ที่นี่ในต่างแดนเขตทะเลแคริบเบี้ยน สำหรับคนท้องถิ่นไม่รู้จักคำว่าหนาวเหน็บนอกจากอากาศเย็น ๆ  ณ วันนี้ที่เกาะท้องฟ้ามืดมน ตั้งเค้าฝนจะตก  บ่อยครั้งที่ฝนฟ้าและอากาศเป็นใจมักจะปล่อยใจฝัน แบบบิวด์อารมณ์ได้ไม่ยากนักสำหรับหัวโปกไร้นม อารมณ์เกินหญิงของเกย์อย่างเรา  ฉันนั่งอยู่บาร์เล็ก ๆ แห่งหนึ่งของเกาะ Antigua and Barbuda เขตทะเลแคริบเบี้ยน  หลังจากที่เราสามคนเกย์เพื่อนรัก พากันออกจาก รีสอร์ทหรูราคาสี่ร้อยล้านเหรียญ หรือที่รู้จักกันดี…
ชาน่า
สังคมที่เปิดกว้างและยอมรับโลกแห่งความเป็นจริงได้เกิดขึ้นอีกระดับหนึ่ง เมื่อได้เห็นหนังไทย หนังดี หนังเด่นแนวหน้าแห่งปีนี้  เรื่อง “รักแห่งสยาม” หนังที่สะท้อนให้เห็นถึงความรักหลากอารมณ์ ของสังคมเมืองไทย ในความเหมือนที่แตกต่างของสังคม(อีกแล้วครับท่าน) เป็นกระแสแรงได้จิต สั่นสะเทือนหลายริกเตอร์ เขย่าให้เห็นถึงภาพสะท้อนของสังคมไทยในยุคปัจจุบัน  เมื่อ  “รักแห่งสยาม”  ผ่านสายตามหาชน   ทั้งพลพรรคคนรักเกย์ แอนตี้เกย์ รักครอบครัว รักเพื่อน รักแฟน รักเพศไหนๆ ยังไงก็ตาม“คงเป็นหนังวัยรุ่นกุ๊กกิ๊ก ทั่ว ๆ ไป  สปอยหรือเปล่าน๊า”“แหวะ ... หนังเกย์ แน่ ๆ เลยเท้อออ !”“โอ้โห…
ชาน่า
กลับมาตามหัวใจเรียกร้องอีกครั้งหลังจากพักร้อนเมืองไทย  กลับไปอ่านหนังสือของสาวสองเภท หรือสาวประเภทสองที่บุกตลาดเมืองไทยตามแผงหนังสือชั้นนำทั่วไป  อดไม่ไหวจึงขอหยิบมาฝากแนะนำเผื่อใครสนใจอยากอ่านเรื่องราวหลากหลาย มากมายมุมมอง สามารถอ่านได้จากหนังสือที่สาว ๆ เธอเขียนถ่ายทอดเพื่อเป็นสื่อสร้างสรรค์ผ่านตัวหนังสือ มีเล่มไหน ยังไงบ้างนั่งปูเสื่ออ่านได้ค่ะเกริ่นนำส่วนตัวก่อนว่า  สมัยก่อนตอนอยู่นอกเมือง ไม่ใช่เมืองนอก (บ้านนอก) เคยอ่านนิตยสารเล่มหนึ่ง จำไม่ได้ว่าเป็นสกุลไทย หรือขวัญเรือน  มีคอลัมน์ที่เค้าเขียนถึง “กะเทยไทยในต่างแดน” ตอนนั้นยังเป็นเด็กชาย อีแอบ ไม่แสดงออก…
ชาน่า
ห่างหายไปนานหลังจาก เปิดตัวหนังสือ “เม้าท์แตก...ชาวเรา” ได้สองวันก็ลัดฟ้า กลับไปทำงานต่อที่เรือสำราญ ณ อเมริกา  กว่าจะตั้งตัวได้เหนื่อยเอาการทีเดียวค่ะหมกมุ่นกับการทำงานและการปรับตัวสักระยะ จึงเริ่มออกไปพักผ่อนหย่อนใจ ตามประสาคนทำงาน ลอยล่องท่องไป ในโลกกว้าง  วันว่างหลังการทำงานหนักเป็นนางแบกอินเตอร์ (แบกถาดอาหารคาวหวาน)วันนี้หลังจากทำงานกลางวันรับจองห้องอาหารทางโทรศัพท์เสร็จจึงรีบออกไปเที่ยวหาดเกย์ ซึ่งเป็นแหล่งชุมชนชาวเกย์อันเลื่องชื่อของพลเมืองชาวเกาะของประเทศอเมริกา ที่อยู่ทะเลแคริบเบี้ยน  นามว่า “ St.Thomas”  U.S.V.I ย่อมาจาก United State Virgin Island.…