Skip to main content

ฟังดูน่ากลัวนะ อะไรมันจะขนาดนั้น ไม่ใช่อะไรค่ะ วันอาทิตย์วันหยุดอยู่กับบ้าน กิจวัตรหนึ่งก็คือนอนดูหนังในเคเบิ้ลทีวี ซึ่งเขาจะจัดหนังได้น่ากลัวมากในวันอาทิตย์  

สำหรับเราแล้ววันอาทิตย์ควรเป็นวันสบาย ๆ ชิว ๆ  แต่เปิดทีวีเจอแต่หนังผี  อย่างเมื่อคืน เปิดเรื่องมาบนเครื่องบิน โอ๊...ชอบ หนังวิกฤติบนเครื่องบิน เนื่องจากเป็นคนกลัวความสูง แต่ชอบดูหนังเกี่ยวกับเครื่องบิน จี้เครื่องบิน เครื่องบินตก ดูแล้วก็เก็บไปจินตนาการเวลาขึ้นเครื่อง ว่าถ้าเป็นเราเจอแบบนี้เราต้องทำอย่างไร  เก็บเกี่ยวประสบการณ์จากหนังว่างั้น

หนังเปิดตัวที่ตัวเอกหน้าตาเหมือนไทเกอร์ วู้ด เล่นเป็นนักกอล์ฟ มากับภรรยาที่กำลังวีนเพราะมีผู้คนเดินมาขอลายเซ็นและทักทายสามีในเวลาส่วนตัวของเธอ ตัวละครอื่น ๆ ก็มีพนักงานต้อนรับบนเครื่องบิน มีตำรวจควบคุมตัวผู้ร้ายที่พูดว่าตัวเองไม่ผิดอยู่ตลอดเวลา  มีนักวิทยาศาสตร์ มีแม่ชี มีคนแก่ ฯลฯ

แล้วเครื่องบินก็เข้าสู่พายุอย่างหนักและน่ากลัวมาก กัปตันตัดสินใจเลี่ยงไปอีกทางที่คิดว่าทำให้เสียเวลาน้อยที่สุด ขณะผ่านพายุ เครื่องบินตกหลุมอากาศ ภาพตัดไปที่ห้องเก็บของ สายรัดกล่องอะไรสักอย่างขาด กล่องตกลงมาใส่คนที่ใส่ชุดป้องกันเชื้อโรคขาขาด มีภาพเชื้ออะไรสักอย่างลอยในอากาศ

ตัดไปที่ตึกเพนตาก้อน ทหารกำลังประชุมว่ามีนักวิทยาศาสตร์ทดลองเชื้อโรคที่ทำให้คนตายแล้วฟื้นคนมาได้

ขณะนั้นข้าเจ้ากำลังอยู่ระหว่างวอร์มร่างกายและจิตใจสำหรับโยคะยามเย็น ดูได้แค่นั้นก็ไม่ไหวแล้ว ตัดสินใจปิดทีวี หันมาทำโยคะจบไปหนึ่งรอบเบา ๆ อาบน้ำอาบท่า กลับมาเปิดทีวีอีกครั้ง
หนังเรื่องเดิมยังอยู่!! บร๊า... อยู่นานจริง

คราวนี้บนเครื่องบินเต็มไปด้วยผีที่กำลังไล่กัดคนทั้งเครื่องบิน คนที่ตายแล้วก็ฟื้นคืนชีพ มาเป็นตัวกินคนอื่นให้ตายแล้วฟื้น ตายแล้วฟื้น ขณะนั้นเครื่องบินก็กำลังอยู่ในพายุฝนฟ้าคะนอง นักกอล์ฟหนุ่มกำลังพาภรรยาคลานอยู่บนช่องอะไรสักอย่างแคบ ๆ ตำรวจก็ไล่ยิงผีดิบลงไปอยู่ชั้นล่าง แล้วก็นำสเปรย์มารวมกันทำระเบิดโยนลงไป ผีกระจุยกระจาย แต่เครื่องบินไม่ยักเป็นอะไร สงสัยมีพระคุ้มครอง กว่าจะนำเครื่องลงได้ ก็เกือบโดนรัฐบาลซึ่งคงเช็คได้ว่ามีเชื้อมหาภัยอยู่บนเครื่อง และกำลังจะจัดการกับเครื่องบินลำนี้ เนื่องจากพบว่าเรียกแล้วไม่ขาน เพราะกัปตันก็โดนกัดกลายเป็นผีไปด้วย เครื่องลอยไปเรื่อย ๆ เนื่องจากออกจากสภาพอากาศเริ่มดีแล้ว

คนอื่น ๆ พยายามจัดการกับผีร้าย และพบว่าไม่มีกัปตัน เครื่องกำลังบินอัตโนมัติ ถ้าไม่มีคนควบคุมก็จะบินไปเรื่อย ๆ จนน้ำมันหมด พวกเขาหาทางเข้าไปห้องเครื่อง และพบว่าคนที่พอขับเครื่องบินเป็นคือคนร้ายที่ตำรวจควบคุมตัวมา เขาพาเครื่องลงอย่างทุลักทุเลกลางทะเลทราย คนที่รอดพากันเดินออกจากเครื่อง พนักงานต้อนรับพบรักกับตำรวจ และบอกว่าแฟนเก่าเธอเกาหลังเก่ง ด้านหลังของพวกเขา ประชากรผีต่างคืนชีพอีกครั้ง บางผีมีแค่ครึ่งตัวกระดืบ ๆ ออกมาจากเครื่อง บางผีแขนขาด ขาขาด

ปกติเป็นคนไม่ดูหนังผี แต่เรื่องนี้เห็นพล็อตแล้วขำจนไม่กลัว คิดได้ยังไงผีเต็มเครื่องบินที่กำลังที่กำลังอยู่ในพายุ มีพระเอกเป็นนักกอล์ฟมากับเมีย และผีเป็นผีที่ไม่มีวันตายอีกต่างหาก สุดท้ายคนพาเครื่องลงคือผู้ร้าย และนางเอกชอบเกาหลัง

คุ้น ๆ แฮะ ดูหนังดูละครแล้วย้อนดูตัว เหมือนเปิดทีวีดูข่าวสถานการณ์บ้านเมืองยังไงไม่รู้

บล็อกของ โอ ไม้จัตวา

โอ ไม้จัตวา
  วันนี้ตั้งใจขับรถขึ้นไปที่ขุนช่างเคี่ยน เพื่อไปดูพญาเสือโคร่งประจำปีนี้ ตื่นหกโมงเช้า ฟ้ายังมืด อากาศหนาว ออกจากบ้านหกโมงครึ่ง แต่กว่าจะไปถึงแดดก็เริ่มแรงแล้ว รูปนี้ถ่ายพระอาทิตย์ขึ้นที่จุดชมวิว ก่อนถึงโค้งขุนกันต์ ดอยสุเทพ เห็นเส้นขอบฟ้าไกล ๆ ถ่ายด้วยเลนส์มุมกว้าง จึงเก็บฟ้าและเมืองได้ทั้งเมือง เชียงใหม่ยังมีมุมสวยอยู่
โอ ไม้จัตวา
  ได้เวลาออกเดินทางอีกแล้ว ช่วงนี้ดอกพญาเสือโคร่งกำลังจะบาน ต้องตามข่าวกันทุกวันว่าบานถึงไหนแล้ว เพราะจะบานเพียง 7 วันเท่านั้น ภาพชุดนี้ถ่ายเมื่อปีที่แล้ว ตื่นสายไปนิด ไปถึงแปดโมงกว่า ๆ รู้สึกว่าแดดแรงไป ปีนี้คงต้องออกจากบ้านหกโมงเช้า     แดดแรงไปนิดนึงจริง ๆ แต่เก้าอี้ที่ไร้คนนั่ง คงไม่หนาวเหน็บเหมือนอากาศตอนนี้     ข้อดีของแดดจ้า ๆ ก็ทำให้ฟ้าเป็นสีฟ้า ดอกไม้สีชมพูเต็มต้น ตัดกับฟ้าสีฟ้าโดยไม่ต้องทำอะไรเลย ความทุกข์ทรมานอย่างหนึ่งของช่างภาพ คือต้องวิ่งตามแสง โดยเฉพาะแสงเช้า     ดอกบ๊วย ขึ้นอยู่ในบริเวณเดียวกัน ภาพนี้ใช้เลนส์ซูม ดึงเข้ามาใกล้…
โอ ไม้จัตวา
สัปดาห์นี้มีโอกาสได้ไปถ่ายรูปห้องพักและอาหารให้กับเรือนคำอิน บ้านไม้สักทองทั้งหลัง มีห้องพักขนาดหรูหราเพียง 3 ห้อง และเป็นร้านอาหาร (อาหารพื้นเมืองรสชาติแบบคนเมืองแพร่) ปีนี้เศรษฐกิจไม่ค่อยดี พี่นิดเจ้าของบ้านจึงลดราคาห้องพักลงมาแบบครึ่ง ๆ ภาพที่ยกมานี้เป็นห้อง living room ของหนึ่งในห้องนอนของบ้าน ราคาคืนละ 2500 บาท พร้อมอาหารเช้าไม่ได้โฆษณานะ แต่เผื่อใครหาที่พักในเชียงใหม่ ราคานี้ก็พอ ๆ กับโรงแรมในไนท์บาซ่า แต่สบายกว่ากันเยอะเลย ห้องสูธแพงกว่านี้พันนึง มีจากุชชี่ และห้องซาวน่าในตัวด้วยค่ะขอบอก เข้าไปหาข้อมูลในกูเกิ้ลได้ค่ะ
โอ ไม้จัตวา
  คราวที่แล้วเล่าเรื่องรีทัชสายไฟออกจากภาพ คราวนี้ลองมาเล่นที่ใบหน้า ลบรอยตีนกากันบ้างดีกว่า ไม่ต้องใช้เครื่องสำอางก็สวยได้  
โอ ไม้จัตวา
สัปดาห์นี้ขอแนะนำวิธีรีทัชรูปแบบง่าย ๆ เริ่มจากโรคจิตของอิฉันเองที่ทนเห็นสายไฟรกรุงรังไม่ได้ ไม่ว่าจะในชีวิตจริงหรือในภาพ มีใครเป็นแบบนี้มั่งไหมเนี่ย เห็นไม้แขวนเสื้อกองรวมกันยุ่ง ๆ หรือสายโทรศัพท์ สายไฟ สายอะไรก็ตาม พันกันยุ่ง ๆ แล้วจะรู้สึกใจคุกรุ่นขึ้นมาเหมือนมีคนยั่วโมโห ทนไม่ได้ต้องนั่งคลาย ๆ ๆ ๆ
โอ ไม้จัตวา
โดยส่วนตัวแล้วเราโตมากับห้องมืด ตอนเด็ก ๆ ข้างบ้านเป็นร้านถ่ายรูป ฝึกล้างอัดรูปในห้องมืดที่โรงเรียน เข้ามหาลัยก็เข้าชมรมโฟโต้ ก็ได้เล่นห้องมืดต่ออีกนิดหน่อย เมื่อไม่นานมานี้ไปเช่าบ้านอยู่กับเพื่อน บ้านที่อยู่ในรั้วเดียวกันก็ยังเป็นห้องมืดให้นักศึกษาเช่าทำงานล้างอัดรูป ชีวิตจึงวนเวียนอยู่กับห้องมืด และภาพขาวดำ (ว่าไปก็น่าทำห้องมืดไว้เล่นเองเหมือนกันนะ)  
โอ ไม้จัตวา
ภาพนี้ถ่ายด้วยความโลภ ฟ้าก็อยากได้ ก้อนเมฆก็อยากได้ ใช้เลนส์ไวด์หรือเลนส์สำหรับถ่ายภาพให้ได้มุมกว้างถ่าย เวลาขณะนั้นประมาณเที่ยง ฟ้าสีฟ้า เมฆเต็มฟ้า แดดจัดมาก ถ้าวัดแสงที่ก้อนเมฆ ข้างล่างจะมืด ถ้าวัดแสงที่ข้างล่างก้อนเมฆจะจ้ารายละเอียดหายไปเลย  
โอ ไม้จัตวา
คราวนี้ไม่ค่อยกล้าทุบกล้องเท่าไรนัก เพราะใช้ Nikon D70 ถ่ายอาหาร โดยใช้เลนส์ Macro (อ่านว่า มาโคร) คือเลนส์ที่ใช้ถ่ายวัตถุในระยะประชิดระดับ 1 เซ็นได้ พวกงาน close up ทั้งหลายมักใช้เลนส์ หรือโหมดมาโครนี้ในกล้องดิจิตอล ที่มีวิธีดูง่าย ๆ คือ ปุ่มที่เป็นเครื่องหมายรูปดอกไม้ในตัวกล้อง นั่นคือปุ่มมาโคร สำหรับถ่ายดอกไม้ใกล้ ๆ ถ่ายมด ถ่ายขี้จิ้งจก หรือถ่ายอาหารอย่างวันนี้เป็นต้น
โอ ไม้จัตวา
  คราวนี้ยกแมวที่มีสีสันตัดกันอยู่ในตัวมาให้ดู แมวที่มีสีขาว และดำ อยู่ใกล้กันแบบนี้ เวลาถ่ายภาพจะต้องระวังการวัดแสง เพราะถ้าวัดแสงที่สีดำ ส่วนที่เป็นขาวก็จะจ้าจนความละเอียดหายไป ควรวัดแสงตรงสีที่เป็นกลาง ๆ เช่นสีน้ำตาลเป็นต้น ก็จะได้ภาพที่มีสีและแสงพอดี
โอ ไม้จัตวา
ติดพันจากแมวคราวที่แล้ว ตอนทำรูปก็พบว่ามีขั้นตอนที่ไม่ยากนักในการปรับภาพในโปรแกรมโฟโต้ช็อปเอามาแนะนำกัน ภาพที่เราถ่ายนั้นบางครั้งองค์ประกอบของภาพก็ยังไม่สมบูรณ์นัก เราสามารถใช้คำสั่ง crop ในโฟโต้ช็อปได้ หรือคลิ้กที่เครื่องหมายที่เราทำลูกศรสีแดงชี้ไว้ แล้วลากที่ภาพ สร้างกรอบภาพขึ้นมาใหม่ จากตัวอย่างที่ยกมาให้ดูภาพเต็มคือทั้งหมด เมื่อเราลาก crop ส่วนที่เป็นแถบสีดำรอบ ๆ ภาพ กรอบเล็กจะหายไปเมื่อเราดับเบิ้ลคลิ้ก
โอ ไม้จัตวา
“ถ่ายภาพเด็กกับสัตว์ให้โฟกัสที่ตา” ออกจากห้องโสตทัศนศึกษา ห้องปฏิบัติการถ่ายภาพที่โรงเรียนเมื่อสมัยอยู่ม.3 แล้วก็ไม่เคยเข้าห้องเรียนถ่ายรูปที่ไหนอีกเลย เคยเข้าไปเล่นเองบ้างก๊อกแก๊กในห้องอัดของชมรมถ่ายภาพในมหาวิทยาลัย จนกระทั่งได้มีโอกาสหมกตัวอยู่ที่สวนทูนอิน บ้านพักของคุณ’รงค์ วงษ์สวรรค์ เป็นบางช่วง และมีโอกาสเดินถ่ายรูปดอกไม้ยามเช้าในสวนทูนอิน ประโยคที่ยกมาข้างบนนั้นคุณ’รงค์ วงษ์สวรรค์ พูดขึ้นมา (จะเรียกว่าสอนก็น่าจะได้) เมื่อชี้ให้ดูภาพแมวที่เขาถ่ายและใส่กรอบติดไว้ที่ผนังบ้าน    
โอ ไม้จัตวา
  แสงแดดมีความสำคัญต่อการถ่ายภาพอย่างยิ่ง เพราะเป็นแสงจากธรรมชาติ ทำให้ภาพมีมิติ มีเงา แต่ก็ต้องเลือกเวลาเช่นกัน อย่างที่บอกในชื่อเรื่องว่า แสงแรกและแสงสุดท้าย แสงแรกนั้นคือ แสงแดดยามเช้าจนถึงสาย ๆ น่าจะประมาณ 8.30 น. และแสงสุดท้ายของวัน คือประมาณ 4-5 โมงเย็น เป็นช่วงเวลาที่พอดีที่สุดในการถ่ายภาพ