รำพึงเพียงลำพัง

รำพึงเพียงลำพัง ความทุกข์ของคนเล็กคนน้อยในสังคมไทยเป็นความทุกข์ที่เรื้อรังสะสมมาอย่างยาวนาน เป็นปัญหาเชิงโครงสร้างที่สัมพันธ์กับองค์กรอื่น ๆ อย่างหลากหลาย มีความซับซ้อนของปัญหามากกว่าที่คนทั่วไปเข้าใจโดยเฉพาะทหาร การใช้อำนาจเข้ากดปราบ เบียดขับ หรือเอาเพียงเงินสักก้อนไปกองไว้ตรงหน้าเขาแล้วบอกให้ปัญหาจบ ๆ ไป ไม่สามารถแก้ไขอะไรได้ เพราะความเป็นคนเล็กคนน้อย และบางส่วนก็เป็นคนจน เขาเหล่านั้นไม่ต้องการการสังคมสงเคราะห์จากรัฐ หรือใครต่อใคร เขาเหล่านั้นต้องการศักดิ์ศรี ต้องการตำแหน่งแห่งที่ ต้องการอำนาจต่อรอง และเขาเหล่านั้นต่างมีความปรารถนาที่คนทุกคนมี สิ่งที่เขาทำเคลื่อนไหว เพื่อบอกว่าตนเองก็เป็น "พลเมือง" ที่รัฐต้องให้ความสำคัญ มิใช่คนขอเศษทานที่รัฐจะทำอะไรก็ได้ แต่สิ่งที่เขาเหล่านั้นได้รับภายใต้การปกครองของรัฐบาลทหาร คือ ความรุนแรง ข้อหา กรงขัง และกระสุนปืน บางคนก็อาจแย้งว่ามันเป็นปัญหาเรื้อรังทำไมถึงได้แต่กร่นประณามเฉพาะเเต่รัฐบาลทหาร (ปัจจุบัน) ผมคิดว่ารัฐบาลพลเรือนที่มาจากการเลือกตั้ง แม้จะเลวร้ายอย่างไรก็ยังฟังเสียงประชาชนอยู่ ประชาชนสามารถต่อรองกับรัฐ นโยบายรัฐ ได้ไม่มากก็น้อย ในสถานะที่เขาเหล่านั้นมาจากการเลือกตั้ง เขาจึงฟังเสียงของประชาชนอยู่ การปกครองโดยทหาร เป็นการปกครองที่มิได้เห็น "คน" เป็น "คนที่มีลมหายใจ" เห็นแต่คนเป็นเพียงเครื่องจักรที่สามารถสั่งซ้ายสั่งขวา เขาเหล่านั้นแม้บางคนมาครอบครัวฐานรากของสังคม แต่พอถูกจัดเข้าสู่ระบบ ก็หันปลายกระบอกปืนเข้าสู่พ่อ แม่ ญาติ พี่น้องของตนได้อย่างไม่สะทกสะท้าน ไม่ต้องนับระดับสั่งการที่ไม่เคยมองคนเป็นคน การจัดการปัญหาต่าง ๆ จึงวางอยู่บนฐานการใช้อำนาจแนวดิ่ง คำสั่ง แบบเบ็ดเสร็จเด็ดขาด คนอยู่ในป่ามีปัญหาก็ต้องเอาออกจากป่า ห้ามต่อรอง ห้ามถาม ห้ามหายใจได้ก็คงทำ เช่นเดียวกับรัฐบาลที่ไม่มีที่ยึดโยงกับประชาชนในมิติใดเลยอย่างรัฐบาลปัจจุบันนี้ เขาทำอะไรจึงไม่ต้องคำนึงถึงประชาชน เขาเพียงแต่ภักดีต่อนายของเขาซึ่งผมก็ไม่รู้ว่าคือใคร แต่ที่แน่ ๆ มิใช่ประชาชนแน่นอน เขาจึงมิได้ยี่หระต่อการใช้อำนาจ แม้ว่าอำนาจนั้น ๆ จะเป็นธรรม หรือคนเห็นด้วยหรือไม่ก็ตาม อำนาจแบบนี้จึงเป็นอำนาจที่ไม่มี "พื้นที่ต่อรอง" มีแต่คำสั่งและการเชื่อฟังเท่านั้น ซึ่งเขาไม่เห็นความปรารถนาในชีวิตของคน ที่มันเปลี่ยนไปแล้ว คนในสังคนทุก กลุ่มมิได้แสวงหาแต่อรรถประโยชน์เท่านั้น แต่มีความปรารถนาในชีวิตบางอย่างที่ไม่เหมือนเดิมแล้วครับ เขาแสวงหาศักดิ์ศรี และอำนาจที่เท่าเทียมที่ไม่อาจหาได้จากรัฐบาลทหารนี้ นี้ละครับความแตกต่างระหว่างรัฐบาลทหาร กับรัฐบาลพลเรือนที่มาจากการเลือกตั้งของประชาชน ส่วนใครที่เชียร์ ๆ ก็ขอให้รู้ไว้ว่า รัฐบาลแบบนี้เขาไม่เคยเห็นพวกคุณเป็นคน แม้คุณจะเคยเป็นแนวร่วม สนับสนุน เขาก็พร้อมจะใช้อำนาจกดปราบคุณได้ทุกเมื่อ ซึ่งคุณไม่สมารถต่อรองใด ๆ ได้