Skip to main content

เกิดหลงไปในเมฆอย่างฉับพลัน  อยากชวนไปดูเมฆ ฉากหลังเบื้องหลังของคนสัตว์สิ่งของ (ไม่เกี่ยวกับการต่อสู้รบฆ่ากันของมนุษย์) เรื่องของเรื่องก็คือผมผ่านไปเห็นอะไรที่เหมือนไม่เกี่ยวกับเมฆ มาตลอดสองสามสัปดาห์ที่ผ่านมา  

แต่น่าแปลก กลับเกี่ยวกับเมฆตลอดเวลา  
ดูเหมือนง่าย แต่ไม่ง่ายเลย กว่าจะได้ไปยืนอยู่เบื้องหน้ายอดอกเมฆก้อนนั้น ก้อนโน้น
อันที่จริงจะเรียกว่า มองเมฆก่อนเห็นใดอื่น ก็ไม่ใช่ เห็นสองฝักราชพฤกษ์แล้วเกิดหลงรักในฝักที่ห้อยย้อยคู่ขนานลงมา   

20080225 ภาพประกอบ (2)

เหมือนมันจะวัดวันยืนยาวกันหรือเปล่า ว่าใครร่วงหล่นก่อน ก็ไปนอนรออยู่บนพื้นดิน   
แปลกแท้  ผมกลับยืนมองด้วยความเพลิดเพลิน  
ยิ่งท้องฟ้าเป็นสีฟ้า  ยิ่งไม่รู้สึกเสียดายฟิล์ม
(ผมยังอยู่ในโลกย้อนยุคอันอุดมไปด้วยฟิล์มสี  ตอนนี้ราคา 95 บาทต่อม้วน  ค่าล้าง 30 บาท/ม้วน  ค่าล้างรูปขนาดจัมโบ้ 5 บาท/รูป  หักลบคูณหารภาพเสีย  ภาพไม่ได้ใช้งานบ้าง  ก็ยังต้องยอมใช้ฟิล์มสีถ่ายรูปอยู่ดี  ล้างอัด  อัดแล้วซื้อฟิล์มม้วนใหม่อีกครั้ง ..)

กว่าจะเห็มเมฆ  ต้องรอล้างฟิล์มจนเห็นรูป  เห็นเมฆ

20080225 ภาพประกอบ (4)

อีกฟากหนึ่งของดอยหลวงเชียงดาว  พลันปรากฏเมฆไหล  อ้อมตีวงล้อมยอดเขาใหญ่  งามตาเย็นใจ  
โหย ... ว่างงานเสียจริง  ดั้นด้นไปมองเมฆ  
(ยุคน้ำมันแพงนี่หนา  ปาท่องโก๋ (ขนาดข้อมือเด็กริมถนนนิมมานเหมินทร์) เพิ่มราคา 1 ตัวต่อ 1 บาท  น้ำมันพืชกับน้ำมันเบนซิน-โซล่า เป็นเรื่องเดียวกัน)  

เมฆหนึ่งก้อนราคาเท่าไหร่!!?..

20080225 ภาพประกอบ (1)

ล่องน้ำแม่ปิง  โดยบังเอิญเช่นกัน  ติดเรือหางแมงป่องตอนบ่ายแก่ๆ   พลันปรากฏเมฆขึ้นเหนือหอ  หอไม่ได้เอน  แต่เรือเอน  ยืนถ่ายบนแคมเรือเอียง  กลับได้เมฆก้อนทรงงามอย่างไม่คาดฝัน
(ขอเลี่ยงไม่เขียนเหนือเมฆ ให้เหนือความคาดหมาย ผูกโยงไปถึงฝายหินกั้นแม่น้ำ  หรือโครงการประตูน้ำกั้นน้ำปิง  เรือแมงป่องก็คือเรือแมงป่อง  นำพาไปดูก้อนเมฆ..)

20080225 ภาพประกอบ (3)

ผ่านไปไม่กี่อึดใจ   พบกลุ่มเมฆหนาหนัก  ลอยข้ามผ่านแม่น้ำ
(ลืมคิด) เมฆบนเรือเหนือแม่น้ำราคาเท่าไหร่
แล้วฝนก็ตกลงมา   ฝนเดือนกุมภาพันธ์  ส่งท้ายหน้าหนาว

20080225 ภาพประกอบ (5)

เรือลอดใต้สะพานขัวเหล็ก  ตึกสูงเป็นฉากหลัง  และนครพิงค์ริมน้ำ 2551 ความรู้สึกผมเหมือนรูปร่างๆ ดำๆ เป็นเงาอยู่ริมขอบรูป  เบลอๆ งงๆ  มายืนอยู่กลางแม่น้ำได้ไง  
มาอย่างไม่มีจุดหมายเรื่องใดเรื่องหนึ่ง
เหมือนตั้งใจไปดูเมฆ เมฆกลางแม่น้ำ (ราคาเท่าไหร่)

เมฆเหนือยอดดอยเชียงดาว  หรือเมฆเหนือน้ำแม่ปิง   เหมือนจงใจเข้ามาอยู่ในภาพ   หากผมไม่ผ่านไปในนาทีนั้น  วันนั้น  ก็คงไม่ได้เห็นเมฆก้อนนั้น
เมฆ  บนหนทางเผาไหม้ของเชื้อเพลิง  

บางที  เรื่องบางเรื่องก็บางเบาโหวงเหวงเหมือนเมฆ  แค่ฉากหลังของส่วนประกอบไม่มีน้ำหนัก  
ไม่ดูก็ไม่ช่วยให้ราคาเชื้อเพลิงลดราคาลงมาได้  
เข้าทำนอง  เบาเหมือนเมฆ หนักเหมือนเชื้อเพลิง
แล้วเมฆกับเชื้อเพลิง  เกี่ยวกันได้ไง..??
          

บล็อกของ ชนกลุ่มน้อย

ชนกลุ่มน้อย
เพลงรบต่อเนื่องกันมาถึงบันไดขั้นสุดท้าย  ยังมีบันไดอีกหลายขั้นทอดไป  และยังมีบันไดขั้นใหม่ๆทอดข้ามไปมา  ข้ามพรมแดนแปลกหน้าหากันและกัน  ไม่ว่าเพลงจะเกิดขึ้นในถ้ำ  เกิดในศูนย์ลี้ภัย  เกิดตามป่า  เกิดในเมือง  เพลงยังมีชีวิตเดินทางไปตามหาคนฟังต่อไปยามเพลงเดินไปตามไร่ข้าว  ห้างไร่  ออกตามหาคนฟัง  ผมไม่นึกว่าภาพนั้นจะกลายเป็นเรื่องราวอื่นไปได้มากกว่านั้น  คนเกี่ยวข้าวหยุดพัก  ตีวงล้อมเข้ามา  นั่งฟังเพลงคนหนุ่มที่ใช้เวลากับการเล่นเพลง  แต่งเพลง  ร้องฟังกันเองในแค้มป์ผู้ลี้ภัย  เหมือนโลกไม่เคยเห็น …
ชนกลุ่มน้อย
ระหว่างรอความหมายเพลงของเหล่อวา  ซึ่งผมเขียนไว้ว่าจะนำมาขึ้นจอ  แต่เพลงของเขาอยู่ระหว่างทางแปลความหมาย  สัปดาห์ต่อไปน่าจะถึงฝั่งน้ำปิง  นอนรอ  นั่งรอ ... บังเอิญนึกถึงเพลงศิลปินเพลงอีกชุดหนึ่ง  รูปปกเทปดอกกุหลาบแดงพ้อต่อฉื่อโพ  -- กุหลาบน้อย   เป็นชื่อบนปกเทปนานมาแล้วผมเคยเขียนถึง  ผ่านคนบอกเล่า  และคนแปลความหมายเนื้อเพลง  ว่ากันว่า  เป็นงานเพลงที่รวบรวมเอาเพลงอมตะสองฟากฝั่งสาละวิน  เลือกเอาคุ้นหูคนตะเข็บชายแดนมาไว้ในที่เดียวกัน  ผ่านเสียงร้องหวานเศร้าจับใจ  ในโทนเนื้อเสียงใกล้เคียง  นอร่าห์ โจนส์ (Norah…
ชนกลุ่มน้อย
ผมพบเขาครั้งแรกในหน้าหนาวเมื่อหลายปีก่อน  หมู่บ้านเล็กๆ  ใจกลางเทือกถนนธงชัย  เขาไม่ค่อยมองสบตาในช่วงแรกๆ  เงียบเหมือนหิน  ยิ้มยาก  เคร่งขรึมอบอวลอยู่ภายใน  ผมนึกว่าคนจากพื้นล่าง  ขึ้นมารอซื้อของป่า  หรือพูดง่ายๆว่าอาจเป็นพ่อค้าซื้อของป่าสักอย่าง  ซึ่งมักปิดปากเงียบ  ไม่อยากให้รายละเอียดใครต่อใคร  ถึงจุดหมายที่มาของตัวเองต่อคนแปลกหน้าด้วยกัน  และของป่าที่จะซื้อก็ใช่ว่ามันจะเถรตรงระหว่างผู้ซื้อกับผู้ขาย  หรือจะพูดอีกอย่างว่า  ได้มาง่าย  ได้มาถูกๆ  ได้ของมาโดยไม่เหมือนคนอื่น …
ชนกลุ่มน้อย
ขณะผมนั่งเขียนต้นฉบับ พระสงฆ์ในพม่าออกมาเดินบนท้องถนนเป็นวันที่แปด คนออกมาร่วมเดินไปตามถนนด้วยนับแสนคน ถนนกลางกรุงร่างกุ้งเชิญชวนให้คนออกมาเดิน ดูท่าคนจะเข้าร่วมเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆผมเห็นทิวแถวพระสงฆ์เหมือนแม่น้ำใหญ่สาละวินหน้าฝน พร้อมถั่งโถมใส่สิ่งกีดขวางทุกอย่าง หอบลงอันดามันสายตานักรบมองจ้องนักบวช ราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ สะท้อนถึงเรื่องใด รัฐบาลเผด็จการทหารจะใช้วิธีสลายผู้ชุมนุมด้วยกระสุนปืนอีกหรือไม่ ล้วนเป็นที่จับตามองจากชาวโลกเย็นนี นักศึกษาพม่ากำลังขมักเขม้นทำเพลง ว่าด้วยโศกนาฏกรรมฆ่าประชาชนกลางกรุงร่างกุ้งเมื่อปี 1988 เกือบยี่สิบปีก่อน เขาเลือกเอาเชียงใหม่เป็นสถานที่ทำเพลง…