Skip to main content

รอยยิ้มที่เปิดเผยของมันเหมือนกับแสงสว่างยามอรุณ แสดงถึงความจริงใจ ความมุ่งหวังและพลังของไฟที่สุมขอนไม่ยอมดับแม้โดนประพรมด้วยหยาดฝน แม้ต้องเผชิญกับสิ่งที่แสนจะร้ายกาจแต่มันไม่ยอมจำนน โปรดมั่นใจเถิดว่าไม่มีแสงดาวดวงไหน ไม่มีแสงตะวันยามรุ่ง ณ ที่แห่งใด ที่จะนำพาความท้อแท้สิ้นหวังมาให้เรา

เดาว่าหลายคนที่ติดตามข่าวของ ไผ่ ดาวดิน มีความรู้สึกหดหู่เนื่องจากไม่รู้ว่าจะหาทางช่วยเหลือไผ่อย่างไร

ผมอยากแนะนำว่าถ้าพอมีเวลา ให้ลองไปเยี่ยมไผ่ดูครับ

อย่าด่วนคิดว่าภาพและเสียงที่คุณจะพบในห้องเยี่ยมที่เรือนจำหรือที่ศาลจะนำความโศกเศร้าอาดูรให้คุณมากกว่าเดิม

และถึงแม้ว่าในสังคมที่ปกครองโดยระบอบเผด็จการสิทธิของประชาชนจะถูกจำกัด แต่การมาเยี่ยมผู้ต้องขังในเรือนจำก็ยังเป็นสิ่งที่ทำได้ ไม่ผิดกฎหมายครับ!


พูดถึง'ไผ่' มันเป็นคนแปลกเมื่อเทียบกับคนอื่นๆ และรวมถึงตัวผมเอง

ผมเป็นคนประเภทวูบวาบเหมือนไฟไหม้ฟาง ทำอะไรเป็นพักๆ แล้วก็เปลี่ยนความสนใจไปทำอย่างอื่นต่อ

ต่างกับไผ่ มันเหมือนกับไฟสุมขอน

ถ้าใครเคยบุกเบิกทำไร่ มันจำเป็นต้องเผาทำลายเศษวัชพืช ขอนไม้ ก่อนทำการเพาะปลูกในรอบใหม่

เศษวัชพืช ไม้เนื้ออ่อน ถูกเผาไม่นานก็กลายเป็นเถ้าถ่านบำรุงดิน แต่ถ้าเป็นขอนไม้ ไม้แก่นเนื้อแข็ง มันจะไม่เป็นอย่างนั้น

กลางวันอาจจะไม่สังเกตเห็น แต่ตอนกลางคืนแสงสว่างรำไรจากการเผาไหม้ของขอนไม้จะวับแวมระยิบระยับอยู่กลางทุ่งโล่งแข่งกับแสงดาวบนท้องฟ้า

เปรียบเสมือนแสงดาวที่อยู่บนดิน

หากมีโอกาสได้พบหน้า สายตาของไผ่สะท้อนบอกถึงการการยืนยันเจตจำนงเสรี

มันเหมือนกับแสงดาวในคืนเดือนมืด ยิ่งฟ้ามืด ดาวก็จะยิ่งสว่าง

รอยยิ้มที่เปิดเผยของมันเหมือนกับแสงสว่างยามอรุณ แสดงถึงความจริงใจ ความมุ่งหวังและพลังของไฟที่สุมขอนไม่ยอมดับแม้โดนประพรมด้วยหยาดฝน แม้ต้องเผชิญกับสิ่งที่แสนจะร้ายกาจแต่มันไม่ยอมจำนน

มันไม่ยอมเป็นเหยื่อ ครอบครัวและเพื่อนของไผ่ก็เช่นกัน

โปรดมั่นใจเถิดว่าไม่มีแสงดาวดวงไหน ไม่มีแสงตะวันยามรุ่ง ณ ที่แห่งใด ที่จะนำพาความท้อแท้สิ้นหวังมาให้เรา
 


ที่มาภาพ: แฟนเพจพลเมืองโต้กลับ


สำหรับผู้ที่ไม่รู้ว่าตัวคนเดียวภายใต้ข้อจำกัดอันหนักหนาสาหัส จะเคลื่อนไหวอย่างไร ผมเชื่อว่าถ้าคุณมีโอกาสได้คุยกับไผ่แล้วคุณจะมีความหวังมากขึ้น และคุณอาจจะสามารถนึกรูปแบบการต่อสู้ออกมาได้อย่างมากมาย

และคุณอาจได้รู้ว่ามนุษย์ที่มีความมุ่งมั่นเพียงคนเดียวก็อาจจะต่อสู้เปลี่ยนแปลงความอยุติธรรมที่มีอยู่บนโลกได้

#FreePai  #ปล่อยไผ่


หมายเหตุ: เผยแพร่ครั้งแรกใน Facebook Sarayut Tangprasert 

บล็อกของ gadfly

gadfly
ฟันธง กกต.แค่ปราม หรือให้ลึกกว่านั้นคือรักษาหน้าแสดงอำนาจเหนือชัชชาติแล้วก็จบ 
gadfly
ผมอ่านวรรณกรรมไทยแนวสะท้อนสังคมไม่เยอะนัก แต่ก็ไม่ได้หมายความว่ามันมันไม่ได้ส่งผลต่อการเปลี่ยนแปลงชีวิตของผม  ในช่วงวัยแห่งการแสวงหา (ใช้คำว่าแสวงหาแล้วอยากจะอ้วก ถ้าไม่มีเงินค่าอยู่กิน เล่าเรียนจากพ่อและแม่ ก็คงไม่มีโอกาสได้แสวงหาหรอก) มีนักเขียนสองคนที่ผมตามอ่า
gadfly
 ประยุทธ์บอกให้ประชาชนเลี้ยงไก่สองตัวเพื่อกินไข่ แต่สงสัยว่าประยุทธ์เคยเลี้ยงไก่รึเปล่า ไก่ใช่ไก่ทุกตัวที่จะออกไข่ได้ ต้องเป็นไก่แม่สาวที่อายุสี่เดือนขึ้นไปเท่านั้นที่จะสามารถออกไข่ และจะออกไปได้จนอายุประมาณสองปีหรือกว่านั้นเล็กน้อย 
gadfly
 โจน จันได ปราชญ์ชาวบ้าน ต้นแบบการรณรงค์ใช้วิถีชีวิตแบบพอเพียงสุดฮิป ขวัญใจไอดอลของคนชั้นกลาง คนเมืองกลุ่มใหญ่ ถูกพูดถึงอีกครั้งเมื่ออพยพย้ายรกรากลี้ภัยโควิดไปอยู่ศูนย์กลางประเทศทุนนิยมอย่างสหรัฐอเมริกา พูดถึงโจน จันได ก็ต้องพูดถึงบ้านดิน ที่โจนใช้ในการสร้างชื่อใ
gadfly
 พฤษภา 53 เขตอภัยทาน ได้ถูกนักศาสนา นักสันติวิธีผลักดันให้มีขึ้น 4 จุด คือ วัดปทุมฯ บ้านเซเวียร์ สำนักงานกลาง นร.คริสเตียน แล้วก็ รร.
gadfly
เสาร์อาทิตย์ ตั้งใจจะต่อเติมบ้านส่วนที่ทำค้างไว้ให้แล้วเสร็จ ต้องจ้างช่างชาวบ้านและลูกมือเป็น นร ม ปลายมาทำ เพราะงานปูนทำเองไม่ไหวแล้วช่างไม่มา ส่วนลูกมือไปเฝ้าเบ็ดตกปลาที่อ่างเก็บน้ำ เสียเวลารอ เสียหัวสองวันเต็มๆ วันหยุดด้วย
gadfly
กรณีหมุดคณะราษฎรที่ผ่านมาผมโพสต์เฟซบุ๊กเล่นๆ แบบฮาๆ แต่ก็เริ่มรู้สึกว่ามันอาจเป็นปัญหาได้เหมือนกันในเฟซบุ๊ก หลายคนเปรยว่า ที่ผ่านมาหลักฐานวัตถุทางประวัติศาสตร์ในยุคของคณะราษฎรได้ถูกเคลื่อนย้าย ทุบทำลาย หรือลดทอนความหมายคุณค่าทางประวัติศาสตร์ลงไปหลายสิ่งอย่างแล้ว จะฟูมฟายอะไรนักหนา
gadfly
============================ ปากหมาหาเรื่อง บ่นบ้า (อย่าถือสาหาสาระ) ============================