Skip to main content

เมื่อ "ผม" อ้าปากเรียกหา "สิทธิเสรีภาพ"

ผมไม่ได้หมายความว่า ผมจะไม่ทำตามหน้าที่ หรือผมจะไม่ถูกควบคุมดูแลให้อยู่ในร่องในรอย
ผมไม่ได้เรียกหาอิสระ ที่จะทำอะไรก็ได้ ที่จะไม่ถูกลงโทษ ให้กับตัวเอง หรือให้กับพวกพ้อง
 
แต่เพราะผมเห็น ผมรู้ ผมได้ยิน เรื่องราว
เรื่องราวของมนุษย์ธรรมดาๆ มนุษย์ที่ผมไม่เคยรู้จัก ไม่เคยพบ ไม่เคยพูดคุย
มนุษย์เหล่านั้นได้ถูกกระทำ ถูกเหยีดหยามเหมือนกับมนุษย์ไม่ใช่มนุษย์ อย่างที่ไม่อาจยอมรับได้
เพียงเพราะความแตกต่างทางเชื้อชาติ ภาษา ฐานะ หน้าตา ความคิด ความเชื่อ
 
ในเมื่อผู้คนยังปิดหูปิดตา อ้างกฎเกณฑ์ ความสงบ ความมั่นคง อ้างบุญกรรม ให้สบายใจต่อไป
แล้ว "มนุษย์" จะมีอะไรมาถามหาความเป็นธรรมให้กับเรื่องราว
นอกจาก "สิทธิที่เกิดมาเป็นคน"....
"สิทธิมนุษยชน"
 
 
ป.ล. ยินดี ดีใจ ขอต้อนรับการกลับมาของบล็อกกาซีน
 

บล็อกของ นายกรุ้มกริ่ม

นายกรุ้มกริ่ม
            ผมเป็นอาสาสมัครมือใหม่ ที่บางอารมณ์ก็อยากทำประโยชน์เพื่อสังคมกับเขาบ้างเหมือนกัน                 ผมเริ่มต้นการทำความดีที่ชุมชนศิริอำมาตย์ เป็นชุมชนแออัดลึกลับ แฝงเร้นอยู่ข้างสนามหลวงใจกลางกรุงเทพมหานคร                 ที่นี่จะมีอาสาสมัครมากหน้าหลายตาวนเวียนกันมาไม่ซ้ำคน แบ่งปันเวลาว่างในวันหยุดสอนหนังสือให้แก่เด็กๆ ในชุมชน          …
นายกรุ้มกริ่ม
บล็อกนี้ถูกตั้งขึ้นในขณะที่เจ้าของยังไม่ได้ตั้งตัวและก็ยังไม่มีความพร้อมเท่าไร จากเดิมที่เป็นคนอ่อนหัดทางเทคโนโลยี และก็หวาดหวั่นความก้าวหน้าทุกรูปแบบที่สิ่งเข้ามาหา แต่การเลือกเป็นอาสาสมัครนักกฎหมายสิทธิมนุษยชน มาทำงานกับองค์กร ilaw นั้นกำลังจะทำให้ทัศนคติ และวิถีการวางตัวต่อโลกไอทีนั้นเปลี่ยนแปลงไป  ขณะข้อความนี้ถูกเขียนขึ้น ผู้เขียนกำลังอยู่ในงานอบรม "นักข่าวคุ้มครองสิทธิ" ของสบท. ซึ่งมีการสอนทำบล็อกของตัวเอง รวมถึง ทวิตเตอร์ด้วย ดังนี้ ข้อความหน้านี้ทั้งหมด จึงเป็นการทดลองครั้งแรกของผู้เขียนเอง