Skip to main content

วิธีคิดที่เหมารวมการวิพากษ์วิจารณ์ทุกอย่างว่าเป็น hate speech นั้นไม่ต่างจากวิธีคิดของคนจำนวนมากในสังคมไทยต่อกฎหมายม. ๑๑๒ คือไม่สามารถแยกแยะระหว่าง วิพากษ์วิจารณ์ กับ ดูหมิ่น หมิ่นประมาท อาฆาตมาดร้าย เลย ถ้าเราเริ่มคิดแบบนั้น เราก็กำลังเดินตรรกะเดียวกับผู้จงรักภักดีที่ไม่อาจแยกแยะแบบนั้นได้ น่าแปลกใจไหมครับ?

Kasian Tejapira(18/11/55)

คุณ Bus Tewarit ตั้งกระทู้ว่า:


"การกล่าวว่า "นายทุน" เป็นคนส่วนน้อย เอาเปรียบ ช่วงชิงเอาทรัพยากร ขูดรีดเอามูลค่าส่วนเกิดจากคนงาน จากคนส่วนใหญ่ของสังคมไป ถือเป็น Hate Speech ไหมครับ ?"



ผมคิดว่านี่ไม่ใช่เรื่องเล่น จึงทดลองเสนอตอบว่า:

ผมคิดว่าไม่นะครับ วิธีคิดที่เหมารวมการวิพากษ์วิจารณ์ทุกอย่างว่าเป็น hate speech นั้นไม่ต่างจากวิธีคิดของคนจำนวนมากในสังคมไทยต่อกฎหมายม. ๑๑๒ คือไม่สามารถแยกแยะระหว่าง วิพากษ์วิจารณ์ กับ ดูหมิ่น หมิ่นประมาท อาฆาตมาดร้าย เลย ถ้าเราเริ่มคิดแบบนั้น เราก็กำลังเดินตรรกะเดียวกับผู้จงรักภักดีที่ไม่อาจแยกแยะแบบนั้นได้ น่าแปลกใจไหมครับ?


จะว่าไป การวิเคราะห์แบบเศรษฐศาสตร์การเมืองเช่นนั้น ผมก็ทำในชั้น เพื่ออธิบายวิธีคิดแบบลัทธิ มาร์กซเทียบกับทฤษฎีเศรษฐศาสตร์การเมืองสำนักอื่น ๆ ให้นักศึกษาเข้าใจ ส่วนเขาจะเห็นด้วยหรือไม่ อีกเรื่องหนึ่ง แต่ถ้านอกจากอธิบายแล้ว ผมแถมว่า "ชนชั้นนายทุนก็เหมือนเชื้อโรคไวรัสในร่างกาย เราต้องฆ่าไวรัสเพื่อสุขภาพฉันใด เราก็ต้องฆ่านายทุนให้หมด ไม่เว้นแม้แต่ลูกเมียมัน เพราะมันไม่ใช่คน มันเป็นสัตว์นรก ฉันนั้น" แบบนี้ ผมคิดว่าใช่ hate speech นะครับ

หรือในทางกลับกัน ถ้าผมอธิบายลัทธิมาร์กซแล้ว ผมแถมว่า "ลัทธิอุบาทว์นี้เป็นอันตรายต่อชาติ ศาสนาและพระมหากษัตริย์อย่างยิ่ง ดังนั้น ถ้าเจอพบคนที่คิดแบบนี้ จัดการศึกษาแบบนี้ เอาหนังสือมาอ่านแล้วนั่งคุยกันแบบนี้เป็นกลุ่มก้อนที่ไหน ฆ่ามันเลยพี่น้อง เพราะฆ่าคอมมิวนิสต์ไม่บาปนะพี่น้อง" แบบนี้ ผมก็คิดว่ามีเหตุผลที่น่าจะสันนิษฐานได้ว่าเป็น hate speech หรือพูดในความเข้าใจผมคือ speech that kills อ่ะครับ

ความเข้าใจและพยายามแยกแยะเรื่องนี้สำคัญ เพราะถ้าทำเป็นเล่น เหมารวมเข้าด้วยกันโดยไม่แยกแยะแล้ว ผมนึกเป็นห่วงเท่านั้นเองว่าสักวันอาจเห็นคุณ Bus สนับสนุนให้ "ยำ" ผู้ไม่ยอมให้แก้ม.๑๑๒ เพราะมันไม่ใช่คน ฯลฯลฯลฯ โดยถือว่านั่นเป็น free speech นะครับ เอื๊อกกกก.....

 

บล็อกของ เกษียร เตชะพีระ

เกษียร เตชะพีระ
"ในฐานะผู้เคยทำการปฏิวัติด้วยความรุนแรง ผมใคร่บอกว่าเราต้องหาทางเจือผสมการปฏิวัติด้วยความไม่รุนแรงให้มากที่สุด เพราะเหตุใดน่ะหรือ? ก็เพราะว่าบรรดาไพร่ทาสราษฎรสามัญชนโดยทั่วไปนั้นหาได้มีอาวุธสงครามในมือเหมือนกลไกรัฐภายใต้การบังคับควบคุมของชนชั้นปกครองไม่.."    
เกษียร เตชะพีระ
กระบวนการเศรษฐกิจทุนนิยมโลกาภิวัตน์ดังที่เป็นอยู่ จึงก่อผลสำคัญด้านความเหลื่อมล้ำทางโภคทรัพย์ที่เป็นอุปสรรคต่อประชาธิปไตย ไม่ใช่อุดหนุนเกื้อกูล, พลังประชาธิปไตยบนฐานอำนาจเสียงข้างมากของคนที่ขาดด้อยโภคทรัพย์ต้องหาทางคะคานถ่วงดุลอำนาจทุนมหาศาลของคนมั่งมีโภคทรัพย์เสียงข้างน้อยไว้ มิฉะนั้นประชาธิปไตยก็จะหมดความหมายในทางเป็นจริงไปในที่สุด
เกษียร เตชะพีระ
เฉพาะหนึ่งปีที่ผ่านมา รถยนต์ที่ขายในประเทศร่ำรวย อาทิ ญี่ปุ่นและอเมริกา กลับมียอดแซงหน้าในประเทศตลาดเกิดใหม่ จีนไม่ใช่ประเทศที่มีอัตรายอดขายรถยนต์เพิ่มขึ้นสูงสุดอีกต่อไป หากกลับเป็นไทย (ที่ ๖๐%!) และอินโดนีเซีย (ที่ ๓๕%) ในรอบปีที่ผ่านมา
เกษียร เตชะพีระ
ก้องกังวานสะท้านฟ้ามหาสมุทร ด้วยคลั่งแค้นแสนสุดประกาศกล้า เป็นแสนเสียงล้านเสียงมหาประชา สยบขวัญสั่นอุราเผด็จการ...
เกษียร เตชะพีระ
"ประชานิยม" "คนชั้นกลางนิยม" "คนรวยนิยม" "อำมาตย์นิยม" "ประชาธิปัตย์นิยม" "ม.๑๑๒ นิยม" "ราชบัณฑิตนิยม" "ยิ่งลักษณ์นิยม" "ทักษิณนิยม" "พันธมิตรนิยม" "นิติราษฎร์นิยม" "นิด้านิยม"