นี่ไม่ใช่ฟ้าของเรา
เพื่อน...
นี่ไม่ใช่ฟ้าของเรา
นั่นก็ไม่ใช่ธงที่เคยปลิวสะบัดบนยอดเสา
ยิ้มให้หัวใจตนเอง
อย่ารอให้ใครมาปลอบประโลม
โลกนั่นก็เงียบงัน
ภายในสุสานยิ่งเงียบงันยิ่งกว่า
อย่าตื่นกลัว
ที่สงครามกำลังล่าเร่งผู้คน
เชื้อเชิญเราสู่สมรภูมิ
กล่าวพระนามของพระองค์เถิด
ที่ทำให้เราไม่หลงลืมพระองค์
ก้มสูญูด มั่นนิ่งอย่าไหวติง
อย่าตื่นกลัว
ในเสียงคำรามคลั่งบ้าไชตอนมืดบอด
ป้องปกหัวใจของท่าน
อย่าให้มันใช้เป็นทางผ่านของสมรภูมิสงคราม
ดัจญาณมีอยู่จริง บนผืนแผ่นดินบนโลกดุนยานี้
มันเผยตนให้ผู้คนก้มกราบคาราวะดุจพระเจ้า
แล้วก็ลวงผู้คนให้มาฆ่ากัน
เพื่อน...
นี่ไม่ใช่ฟ้าของเรา
ปราชญ์ อันดามัน