เซียวจับอิดนึ้ง

จับอิดนึ้ง

ในบรรดานวนิยายกำลังภายในของโกวเล้ง

ข้าพเจ้าชมชอบ "เซียวจับอิดนึ้ง" มากที่สุด

มันแม้มีปมแต่ไม่ทับถมตัวเอง

มีสติปัญญา ทั้งยังรู้จักใช้ชีวิต

ข้าพเจ้าเพียงหวังมีไหวพริบปฏิภาณได้ถึงครึ่งหนึ่งของมัน
 

ข้าพเจ้ารู้สึกเฉยๆ กับซิมเปียะกุน

ไม่ได้ชมชอบเป็นพิเศษ

ข้าพเจ้าเพียงสงสารนาง

นางใสซื่อเกินไป

จะถูกหลอกซ้ำหลอกซ้อนหลอกซ่อนเงื่อนอะไรขนาดน้านน

ข้าพเจ้าชมชอบฮวงซี่เนี้ยมากกว่า

.
.
แม้โกวเล้งจะเขียนนวนิยายเรื่องนี้ให้เป็นตำนานรัก

แต่การฉีกหน้ากากวิญญูชนจอมปลอมทั้งหลาย

ก็ทำให้เรื่องมีรสชาติยิ่ง

ผู้ดีกลับกลายเป็นผู้ร้าย โจรกลับกลายเป็นพระเอก

ถึงจะเป็นพล็อตใช้บ่อย

แต่ก็ยังได้ผล ส่งให้เรื่องเข้มข้นดีอยู่

เพตุเพราะวิญญูชนจอมปลอมนี้ยิ่งมายิ่งมาก

ยิ่งหุ่นดีมาดดีเท่ดีเท่าไหร่

ยิ่งซุกซ่อนความลับชั่วร้ายไว้เบื้องหลัง

ไม่รู้มันเป็นสูตรหรือสัจธรรม

วิญญูชนมากหลายในชีวิตจริง

ก็ประมาณนี้แหล่ะ เหอๆๆ

ข้าพเจ้ายิ่งอ่านยิ่งอิน

อยากจะเป็นสุนัขป่าโดดเดี่ยวซะเหลือเกิน

____________________________

จับอิดนึ้ง

โกวเล้ง เขียน

น. นพรัตน์ แปล

กรุงเทพฯ : สยามอินเตอร์บุ๊คส์, 2546.