เพลงนี้ชื่อเพลง You've got a friend. ขับร้องโดย Carole King เธอเล่นเปียโนด้วย เป็นเวอร์ชั่นที่ฟังครั้งแรกก็รู้สึกชอบ เสียงร้องกับเสียงเปียโนไปด้วยกัน แต่ฟังไปสักสิบรอบจะรู้สึกว่าเสียงเธอแข็ง เหมือนตะโกนยังไงไม่รู้
ไม่เป็นไร ยังไงก็ยังชอบเพลงนี้ที่เนื้อหาอยู่ดี จำได้ว่าเพื่อนคนแรก ๆ ที่คบหาสมัยเรียนมหาวิทยาลัย เขียนบทกวีใส่กระดาษสีน้ำเงิน พับเป็นท่อน ๆ มาให้ อ่านแล้วก็อึ้ง ๆ เพราะไม่ชินกับการแสดงความรู้สึก แต่เนื้อหาของบทกวีนั้นบอกว่า ถ้าฉันมีปัญหาหรือไม่มีใคร ขอให้เรียกเธอ เธอจะมาหาทันที จนเมื่อได้ฟังเพลงนี้ จึงได้รู้ว่าเพื่อนแปลเพลงนี้ให้ และนำไปสู่ความผูกพันกับเพลง
23 ปีผ่านไป เพลงยังอยู่ เพื่อนยังอยู่ โทรหากันเมื่อนึกได้ วันนี้ฟังเพลงนี้รู้สึกคิดถึงเพื่อน แล้วก็ไล่เรียงไปว่าเมื่ออายุ 40 ในวันนี้ฉันเหลือคนที่เรียกได้ว่า "เพื่อน" กี่คน
(เสียงโทรศัพท์แทรก) เพื่อนโทรมาบอกว่าพรุ่งนี้นัดกินข้าวกับอาจารย์ที่เคารพผู้ยังคบหากันอยู่แบบนาน ๆ หรือนานมากๆ เจอกันครั้ง ฉันไม่ได้กินข้าวกับอาจารย์หลายปี นานจนจำไม่ได้แต่พบเห็นอาจารย์ตามข้างถนน...อาจารย์ชอบเดิน ต่อ...ฉันบอกเพื่อนไปว่าฉันไม่อยากไปไหน อยากอยู่บ้าน ไม่อยากคุยกับใคร พักนี้สมาธิสั้นเมื่อนั่งโต๊ะอาหารพอกินอิ่มแล้วอยากลุกทันที ไม่อยากคุยต่อ และจะยุกยิกเก็บอาการไม่ค่อยอยู่ จนรู้สึกเสียมารยาท บอกเพื่อนต่อไปว่าไม่อยากฝืน คงเหลือไม่กี่คนหรอกนะที่จะบอกตรง ๆ แบบนี้ได้ เพื่อนบอกว่าเหลือไม่กี่คนจริง ๆ
เมื่ออายุมากขึ้นคนมักรู้ความต้องการของตัวเอง และความอดทนต่ำลง น้อยลง หลายคนบอกว่านั่นคืออาการของสาวแก่ ไม่ก็วัยทอง แต่ฉันคิดว่าคนเหล่านี้พบพานเหตุการณ์ในชีวิตมามาก เขาหรือเธอรู้ความต้องการของตัวเองจริง ๆ และรู้ว่าป่วยการที่จะอดทนในสิ่งที่ไม่ควรทน พี่คนหนึ่งของฉันรอให้ลูกโตเพื่อจะได้เดินทางท่องเที่ยวเป็นเพื่อนกัน เมื่อลูกโตลูกมีสังคมเพื่อน ๆ ที่สนุกกว่าเที่ยวกับแม่ วันนี้เธอออกเดินทางราวคนเก็บกด ไปอย่างนกเสรีที่มีลูกโตปีกแข็งแล้ว
ฉันเหลือ "เพื่อน" อยู่ไม่กี่คน ที่อยู่และเข้าออกโลกของฉันได้อย่างมั่นใจว่าพวกเขาไม่ทุบทำลายมิตรภาพด้วยวิธีการต่าง ๆ โดยตั้งใจหรือไม่ตั้งใจก็ตาม พวกเขาเหล่านี้นั่งฟังฉันเพ้อเจ้อ พร่ำบ่น หรือนั่งร้องไห้กลางร้านอาหารราวเป็นเรื่องปกติที่เกิดขึ้นทุกวัน เมื่อน้ำตาแห้งเหือดบางคนตบไหล่ บางคนบอกแกมันโง่ที่ไม่เคยเผื่อที่ว่างให้ชีวิต
ทำไงได้ ก็คนมันเป็นแบบนี้ คนที่ฉันเลือกเรียกเพื่อนมิตรนั้นก็ล้วนให้ใจกันหมด แล้ววันเวลาก็ค่อย ๆ หมดใจไปด้วยอะไรต่าง ๆ ที่แทรกเข้ามา บางทีบั่นทอน บางทีกันเซาะจนมิตรภาพแหว่งวิ่น สถานะของมิตรเหล่านี้ก็เปลี่ยนไปเป็นหมู เห็ด เป็ด ไก่ หรือบางคนกลายเป็นสิ่งไร้ที่ไม่มีความหมายกับฉัน
จนเหลือแต่พวกนี้แหละ พวกที่ตบไหล่ รินเบียร์ ปากด่าว่าโง่ แต่แววตาพวกนี้นั่งอยู่เป็นเพื่อนที่กลางใจฉันแล้ว บางคนจนฉันหายโกรธคู่กรณีแล้วเพื่อนยังไม่ยอมให้อภัยก็มี
ปาดน้ำตาแห้ง ยกแก้วขึ้นดื่ม แล้วบอกเพื่อนว่า ก็เพราะฉันเป็นแบบนี้ไงล่ะ พวกเธอถึงรักฉัน
When you're down and troubled and you need a helping hand
and nothing, whoa nothing is going right.
Close your eyes and think of me
and soon I will be there
to brighten up even your darkest nights.
You just call out my name,
and you know wherever I am
I'll come running, oh yeah baby
to see you again.
Winter, spring, summer, or fall,
all you have to do is call
and I'll be there, yeah, yeah, yeah.
You've got a friend.
If the sky above you
should turn dark and full of clouds
and that old north wind should begin to blow
Keep your head together and call my name out loud
and soon I will be knocking upon your door.
You just call out my name and you know wherever I am
I'll come running to see you again.
Winter, spring, summer or fall
all you got to do is call
and I'll be there, yeah, yeah, yeah.
Hey, ain't it good to know that you've got a friend?
People can be so cold.
They'll hurt you and desert you.
Well they'll take your soul if you let them.
Oh yeah, but don't you let them.
You just call out my name and you know wherever I am
I'll come running to see you again.
Oh babe, don't you know that,
Winter spring summer or fall,
Hey now, all you've got to do is call.
Lord, I'll be there, yes I will.
You've got a friend.
You've got a friend.
Ain't it good to know you've got a friend.
Ain't it good to know you've got a friend.
You've got a friend.