x

เล่นกับกล้อง

โอ ไม้จัตวา

เดินเล่นในเรื่อง

อยากให้คนอ่านรู้สึกเหมือนเดินเล่นอยู่ในเรื่อง แม้บางครั้งเรื่องอาจไม่ใช่เรื่องเล่น ๆ และไม่อาจมองหรืออ่านเล่น ๆ

ด้วยความรู้สึกว่าเรื่องที่ไม่ใช่เล่น ๆ นั้น หากเรามองในอารมณ์เดินเล่น เราอาจได้มุมมองที่ต่างออกไป ด้วยสมมุติฐานว่า เรื่องเดียวกัน มองให้ดีก็ได้ มองให้ร้ายก็ได้

เหมือนคนใส่แว่น ถ้าแว่นตาเลอะโลกที่มองเห็นก็เป็นภาพเลอะ ๆ

ถ้าแว่นใสสะอาด อาจมีส่วนทำให้ภาพตรงหน้าสดใสขึ้นมาได้บ้าง

เพื่อให้คนอ่านเพลิดเพลินกับการเดินเล่นในเรื่อง จึงมีภาพเป็นเพื่อนเดินเล่นด้วยค่ะ

ชีวิตสั้น ต้นไม้มีราก : ต้นยางนา วัดเจดีย์หลวง

 

ผู้ส่งเข้าประกวด: นายชญานนท์  สุขสด 
ได้รับรางวัลจากการประกวดต้นไม้ใหญ่ในเขตเทศบาลนครเชียงใหม่  ประจำปี  2549
สถานที่              เจดีย์หลวง
                        เลขที่  103  ถนนพระปกเกล้า  ตำบลพระสิงห์  อำเภอเมือง  จังหวัดเชียงใหม่
อายุ                   ประมาณ   210   ปี
ความสูง              ประมาณ  30  เมตร
เส้นรอบวง           4  เมตร

จากป้ายประวัติของต้นยางนาเขียนไว้ว่า  "ต้นยางต้นนี้ปลูกสมัยพระเจ้ากาวิละเจ้าผู้ครองเชียงใหม่  องค์ที่ 1 วงศ์ทิพยจักร(พ.ศ.2324-2358)" สันนิษฐาน ว่าปลูกขึ้นมาเพื่อให้เป็นไม้หมายเมือง  ในปีที่ย้ายจากเวียงป่าซาง มาอยู่ที่เมืองเชียงใหม่เป็นการถาวร  เมื่อ  พ.ศ. 2339   ..........."

ต้นยางที่นี่เป็นไม้ขนาดใหญ่ระดับบรรพบุรุษของเมืองเชียงใหม่อีกต้น ลำต้นใหญ่สูง ต้องแหงนคอตั้งบ่ามอง ถือเป็นไม้คู่เมืองเชียงใหม่อีกต้นหนึ่ง สถานที่ตั้งคือวัดเจดีย์หลวง ที่ตั้งเสาอินทขิล หรือศาลหลักเมืองอันเป็นที่สักการะของชาวเชียงใหม่

วัดนี้ตั้งอยู่บนถนนพระปกเกล้า สำหรับนักท่องเที่ยวหรือท่านที่อยากมาเยี่ยมชมต้นไม้เก่าแก่ต้นนี้ไม่ยากค่ะ มาที่ถนนคนเดินวันอาทิตย์ หรือจะมาวันอื่นก็ได้ ถ้ามาจากอนุสาวรีย์สามกษัตริย์ก็ขับรถตรงมาเรื่อย ๆ ผ่านสี่แยกกลางเวียงวัดเจดีย์หลวงจะอยู่ทางขวามือ

ว่ากันว่าในสมัยโบราณการเดินทางมาเชียงใหม่ทางเรือนั้นใช้เวลายาวนานมาก ก่อนเข้าเมืองเชียงใหม่เมื่อถึงโรงพยาบาลแมคเคน ที่ต.ป่าแดด จะมองเห็นยอดเจดีย์หลวง นั่นแปลว่ามาถึงเชียงใหม่แล้ว เตรียมตัวลงจากเรือได้แล้ว

นอกจากมาชมความยิ่งใหญ่ขององค์เจดีย์ ต้นยางโบราณแล้ว เดินไปบริเวณด้านหลังวัดใต้ต้นหูกวางต้นใหญ่ เป็นที่บรรจุศพของคุณ'รงค์  วงษ์สวรรค์ ในวันบรรจุศพนั้น วงดำเลิง ลูกชายคนโตบอกกับเพื่อนมิตรว่า "หากใครคิดถึงพ่อ ก็แวะมาเยี่ยมพ่อ และอย่าลืมซื้อหนังสือพิมพ์ติดมือมาสักเล่ม เอามาให้พ่ออ่านครับ"

ขอเปิดเพลงนี้กล่อมคุณ'รงค์ค่ะ Only time ของ Enya

Who can say where the road goes,
Where the day flows, only time?
And who can say if your love grows,
As your heart chose, only time?

Who can say why your heart sights,
As your live flies, only time?
And who can say why your heart cries
when your love lies, only time?

Who can say when the roads meet,
That love might be ,in your heart?
and who can say when the day sleeps,
and the night keeps all your heart?
Night keeps all your heart.....

Who can say if your love groves,
As your heart chose, only time?
And who can say where the road goes
Where the day flows, only time?

Who knows? Only time
Who knows? Only time

 

บล็อกของ โอ ไม้จัตวา

Hey You : สนามบินนั่นก็ของฉัน

โอ ไม้จัตวา
เห็นภาพคนตีแบดในสนามบินไหม เห็นข่าวแกนนำพันธมิตรเชียงใหม่สังเวยชีวิตพ่อของเขาไหม เห็นยอดขายแม่ค้าไนท์บาซ่าเหลือวันละ 60 บาทจากวันละหมื่น เห็นคุณสนธิไล่นายกและครม.และจะกระทืบซ้ำ ฯลฯ ได้แต่ถามตัวเองว่านี้ฉันอยู่ที่ไหน เกิดอะไรขึ้นกับบ้านนี้เมืองนี้ เป็นความรู้สึกที่ภาษาในคลังคำทั้งหมดไม่สามารถอธิบายได้เพลงนี้ชื่อเพลง Hey you ของวงพิงค์ ฟรอยด์ แทนอารมณ์ความรู้สึกเวิ้งว้าง หนาวเหน็บ ย้อนยุค บ้าคลั่ง ป่าเถื่อน ได้เป็นอย่างดี เมื่อไรคุณและฉันจะตายจากกัน

เลือกข้าง : My way

โอ ไม้จัตวา
ช่วงนี้ฟังพี่ป้าน้าอารุ่นใหญ่ทั้งหลายออกมาเชิญชวนให้ปัญญาชนคนชั้นกลางเลือกตบเท้าก้าวออกมา (ออกมา ออกมา ออกมา) ออกมาเลือกข้าง(เขา) ได้แล้ว มาเอา “พระธรรมนำหน้าเข้าฝ่าประจัน ตาต่อตาฟันต่อฟันให้มันรู้ไป” (จากเพลงเทียนแห่งธรรม เพลงเปิดหัวนำเข้าแกนนำพันธมิตร ฟังได้ทุกวันทาง ASTV ช่วง 20.30-21.00 น. ไม่แน่ใจ) แม้ไม่ได้รักทักษิณ แต่ก็ไม่เห็นด้วยกับแนวทางของพันธมิตร ฉะนั้นอิฉันจึงขอเลือกที่จะไม่เลือก และเลือกที่จะเอาพระธรรมนำทางสู่ความสงบสุขของชีวิตและสังคม ฟังเพลง My way ค่ะ สัปดาห์นี้ เวอร์ชั่นที่โด่งดังเป็นที่รู้จักเป็นเสียงร้องของแฟรงค์ ซิเนตร้า…

เส้นทางอีกยาวไกล : The long and winding road

โอ ไม้จัตวา
เพลงโปรดอีกเพลงหนึ่ง The long and winding road เสียงร้องของ Paul McCartney เพลงนี้ฟังหลายเวอร์ชั่น มีหลายคนนำมาร้อง แต่สู้เจ้าของเพลงไม่ได้อีกเช่นกัน แม้วันวัยจะผ่านช่วงเวลาโด่งดังของเดอะ บีทเทิลมาหลายสิบปี แต่เสียงร้อง อารมณ์ และความหมายของเพลงยังอยู่ในตัวตนของเขาเต็มเปี่ยม และอาจมากกว่า หนทางยังอีกยาวไกล บ่อยครั้งที่เราท้อแท้เปลี่ยวเหงา กับความวิเวกวังเวงรอบตัว มองไปข้างหน้ายังไม่เห็นจุดสิ้นสุด แต่บางทีคำตอบก็อยู่แค่มือเอื้อม เมื่อหน้าบ้านมีสิ่งไม่โสภาก็ปิดประตูบานนั้นเสีย หันไปมองทุ่งกว้างที่หน้าต่างหลังบ้าน บางครั้งแม้หลับตายังมองเห็นดวงดาวพราวพร่าง…

Imagine : เราทั้งผองพี่น้องกัน

โอ ไม้จัตวา
ผ่านหูผ่านตาไปมากมายหลายเวอร์ชั่นกับเพลง imagine ของจอห์น เลนนอน แห่ง The Beatle ขวัญใจตลอดกาลของฉัน มีนักร้องหลายคนนำเพลงนี้มาร้อง ไม่ว่าจะเป็นมาดอนน่า เนลล์ ยัง จอห์น บอง โจวี แต่ก็อารมณ์ของเพลงนั้นสู้เจ้าของเพลงร้องไม่ได้สักคน อย่างไรก็ตามฉันก็ยังสนุกกับการค้นหาเวอร์ชั่นใหม่ ๆ ของเพลงเสมอ จนกระทั่งมาพบเธอคนนี้ Patti LaBelle นักร้องผิวสี ผู้มีลีลาการร้องแบบเสียงผ่านหูทะลุไปถึงวิญญาณของผู้ฟัง เป็นนักร้องที่เป็นนักร้องจริงๆ ไม่สนใจความงาม หน้าตาบิดเบี้ยว มือสั่นระริก พลังเสียงร้องกว้างใหญ่ไพศาล ราวจากใต้ผืนดินสูงลิบลิ่วไปถึงยอดเมฆ สุดยอด Imagine there's no heaven It's easy if…

เราก็เป็นอิฐก้อนหนึ่ง

โอ ไม้จัตวา
เครียดไหม...เครียดน้อ เบื่อไหม...เบื่อใช่ไหม ฟังเพลงนี้กระแทกหูดีกว่า Another brick in the wall บรรยากาศแบบนี้ต้องฟังเพลงพิงค์ ฟรอยด์ เพลงนี้เป็นเพลงมีชื่อเสียงของพิงค์ฟรอย เนื้อหายังคงตั้งคำถามกับโลกกับสังคม เราไม่แปลเนื้อเพลง แต่ข้อความที่เขียนคือแรงบันดาลใจจากเนื้อเพลง และดนตรี

wish you were here

โอ ไม้จัตวา
ชอบเพลงนี้มานาน ชื่อเพลง wish you were here ของวงพิงค์ ฟรอยด์ ฟังครั้งแรกจำได้ว่าเพื่อนในม.ช.เปิดให้ฟังเพลงโหยหวนสักเพลง รู้สึกเหมือนฟังซาวด์แทร็กหนังผี กลัวมาก แต่พอฟังไปเรื่อย ๆ ก็รู้สึกชอบ โดยเฉพาะเมื่อครั้งเล่นเพลง Another brick in the wall ที่กำแพงเบอลิน และทุบกำแพง ช่างเป็นเพลงที่เข้ากับวาระและสถานที่จริง ๆ ชื่อเพลงฟังดูโรแมนติค แต่มาอยู่ในเวบนี้อาจมีคนคิดแบบ politic (ฮา) ว่าเราปรารถนาใครคนหนึ่งที่อยู่ไกลให้กลับมา แต่เปล่าเลย สิ่งที่ใฝ่ฝันถึงในวันนี้คือ ท้องฟ้าสีฟ้าที่ไร้ความเจ็บปวด ไม่ต้องสวรรค์ ไม่ต้องนรก เอาแค่เป็นคนธรรมดา ๆ…

บันไดสู่สรวงสวรรค์ : To be a rock and not to roll.

โอ ไม้จัตวา
แนะนำเพลงสัปดาห์นี้ชื่อเพลง Stair way to heaven เป็นเพลง soft rock รุ่นเก่าแก่ ของ Led Zeppelin ฟังมายี่สิบกว่าปี เป็นเพลงเล่าเรื่องหญิงสาวคนหนึ่งผู้คิดว่าทุกอย่างสวยงามเปล่งประกาย เธอต้องการซื้อบันไดไปสู่สวรรค์  ในชีวิตของเรานั้นมีหลายสิ่งหลายอย่างที่ไม่อาจคาดเดา บางครั้งคิดว่าใช่กับไม่ บ่อยครั้งที่ฉันคิดว่าเรามีชีวิตอยู่เพื่ออะไร เมื่อคนเราเกิดมาแล้วก็ตายไป เราสร้างหนี้สินในรูปแบบต่างๆ เราหาพันธนาการมาร้อยรัด เพื่อให้วันเวลาในชีวิตไม่ว่างเปล่าจนเกินไปอย่างนั้นหรือ

เสียงหัวเราะกลางสมรภูมิ

โอ ไม้จัตวา
เกิดมาไม่เคยนั่งหน้าจอคอมพิวเตอร์วันค่ำคืนรุ่งได้นานขนาดนี้ เริ่มตั้งแต่กลางดึกดูข่าวพันธมิตรยึดรัฐสภาก่อนหลับไปแล้วตื่นมาพบว่าตำรวจสลายการชุมนุมแต่เช้า ก็วนเวียนอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์ รู้สึกว่าการตามข่าวคราวใน พ.ศ.นี้ต่างจากเมื่อคราวพฤษภาทมิฬที่ต้องหลบกฎอัยการศึกไปนั่งดื่มกับเพื่อนและเจ้าของร้านที่แอบเปิดบ้านให้เราดื่มกิน ปีนี้เรากลายเป็นม็อบหน้าเอ็ม (MSN) และเปิดข่าว ดูทีวีทางอินเตอร์เน็ต ขณะที่แม่ยึดทีวีดูละคร และแอบมาตามข่าวกับเราเป็นระยะก่อนจากไปด้วยใจเต้นรัว บอกว่าใจไม่ดี ไม่รู้คนแก่ที่ม็อบเค้าอยู่กันได้ยังไง แม่ดูแค่นี้ก็ใจสั่นแล้ว ส่วนเราตอนนี้รู้สึกเมาคอมพิวเตอร์…

In my life

โอ ไม้จัตวา

ลืมอย่างอบอุ่น กับ จ๊อบ ทูดู

โอ ไม้จัตวา
มองโลก มองบ้านเมือง เห็นอะไรเน่า ๆ แล้วก็สะท้อนใจ บางทีการรักบ้านรักเมืองในฐานะประชาชนคนหนึ่ง ก็ต้องพบกับความขัดแย้งทางความคิด หลายบ้านอยู่ร่วมกันได้ หลายคนทะเลาะกัน ยุคที่บ้านเราปิดปากประชาชนด้วยอำนาจเถื่อน ในวงวรรณกรรมก็หาทางออกด้วยการเขียนวรรณกรรมหวานเย็น หรือนิยายน้ำเน่าทั้งหลาย เพราะคนถูกปิดหูปิดตาบังคับให้เชื่อในสิ่งที่เขานำเสนอเท่านั้น ไหน ๆ ใจก็เน่าแล้ว นำเสนอเรื่องเน่า ๆ เสียเลยเป็นไง สมัยนั้นเรายังเด็ก มารู้มาเห็นสภาพบ้านเมืองที่สะท้อนออกมาในวรรณกรรมก็เมื่อเข้ามาเรียนหนังสือในฐานะนักเรียนวรรณคดี  มาถึงยุคนี้ ยุคที่คิดว่าต้นไม้ทางความคิดของคนไทยเริ่มเติบโต…

เสื้อแห่งความสุข

โอ ไม้จัตวา
  เพลงเสื้อแห่งความสุข เป็นเพลงดี ๆ อีกเพลงหนึ่งที่ซ่อนอยู่ในกระแสการตลาดเสียงเพลงป๊อบ ขับร้องโดย ลานนา คัมมินส์ อยู่ในอัลบั้ม Happy Trip เนื้อเพลงนำมาจากนิทานตอลสตอยเรื่องหนึ่ง นำเรื่องราวมาแต่งเป็นเพลงที่เข้ากับเนื้อหาในสังคม แต่ก็ไม่ถูกโปรโมท ทำให้เพลงจ้องตากับความเหงากลายเป็นเพลงที่คนรู้จักมากที่สุดในอัลบั้มนี้ ขณะที่เพลงเสื้อแห่งความสุขกลายเป็นเพลงขวัญใจของเด็ก ๆ ที่ชอบฟังนิทาน และเป็นเพลงเนื้อหาดีที่คนฟังผู้มีวุฒิภาวะฟังแล้วก็ชอบ ฟังเพลงประกอบภาพ และแคนโต้แนวนอนของเราค่ะ

ลมใต้ปีก Original

โอ ไม้จัตวา
สัปดาห์นี้อยู่ในช่วงวันที่ 11 กันยายน ซึ่งเป็นวันครบรอบวันตึกเวิร์ลเทรดเซ็นเตอร์ถล่ม มีเพลง ๆ หนึ่งซึ่งเป็นที่รู้จักกันดี เป็นเพลงที่มีความหมายและให้กำลังใจคน แรกทีเดียวเพลงนี้เป็นเพลงประกอบหนังเรื่อง Beaches ในปี 2531 นำแสดงโดย Bette Midler และ Barbara Hershey หลังจากหนังเรื่องนี้ก็ทำให้เพลงนี้กลายเป็นเพลงประจำตัวของ Bette Midler ตั้งแต่นั้นมา  อยากให้ดูคลิ้บอันนี้ค่ะ เบธร้องในปี 2001 หลังจากวันตึกถล่มไม่กี่วัน ที่ Yankee Stadium ในนิวยอร์ค ดูจากภาพแล้วน่าจะเป็นงานรำลึกถึงผู้เสียชีวิตในโศกนาฏกรรมครั้งนี้ เพลงลมใต้ปีกที่เคยเป็นลมใต้ปีกของใครหลาย ๆ คน…
↑