ในห้วงคำนึงขบถโรมานซ์ : คื อ โ ล ก สี งา ม

แสงดาว ศรัทธามั่น เขียนกวีถึง วัฒน์  วรรลยางกูร

แ ส ง ดา ว   ศ รั ท ธา มั่ น  

 * * * * *  * -^-  * * * * * {  (  กลอนเปล่าอิสระ  :  จังหวะ …  “  ม้า ก ระ ทื บ โ ร ง  “   )  }

                    ------------------------------

  @   ( ๑ )    *    “   ฉั น  มี     ปี ก     เป็นของตนเองและ   คุ ณ   ไม่ได้เป็น   เจ้าของ  ท้องฟ้า “

  * * * * * -^- * * * * * -^- * * * * * *@ เ พื่ อ น ม นุ ษ ย ช า ติ ผู้ ใ จ ง า ม เอ๋ย . . .มิพึงให้ ความคิดเห็นต่าง ของเพื่อนมนุษย์ที่ คิด เห็น ไม่ ต ร ง กับ ใ จ เ ร ามาบั่นทอน จิตใจ ที่จักก้าวไปสู่ จุดหมายปลายทาง แห่ง หั ว ใ จ เ ร า

________@ เ มื่ อ คื น ฉั น ฝั น ว่า ...มี " ปี ศ า จ " ตนหนึ่ง ดู คลับคล้าย คลับคลาเป็น " ปี ศ า จ " ใน นวนิยาย ของนักเขียน ไ ท คนหนึ่ง ที่ยังมีชีวิตอยู่มา เ ข้ า ฝั น และ สนทนา กับ ฉั นพูดคุย สนทนาธรรมกันหลายเรื่องราว