ชื่ น ฉ่ำ ง า ม
* * * -^- * * * -^- * * *
@ + @ จั ก ถาม มิ ถาม ก็ ย่อมได้
ว่า ชี วี คือ อะไร ในโลกนี้ ?
ชีวิตเรา ชีวาเพื่อน หนอคนดี
ยัง เปรมปรีดิ์ อยู่ ฤา ไร้หวัง ?
- - - ถ้า เ ธ อ ถาม ฉั น ตอบ มิได้
อยู่ที่ใจ จิตวิญญาณ ที่แฝงฝัง
รู้ว่า ชีพชีวีสมมุติ นี้ ไม่จีรัง
รู้ เพียง พลังจักรวาล ผสานชีวาน
. . . ยิ้ม สู้ - รัก สรรพสิ่ง รัก แม่พระธรรมชาติ
ทระนงองอาจ แล กล้าหาญ
รู้ ว่า บางครั้ง บางครา ... ต้องก่อการฯ
รู้ ผสาน เพลงรักโลก นิรันดร์
รู้ หัวเราะ - ร้องไห้ ... ทะลึ่งตึงตัง
รู้ รับฟัง - ติ - ชม - ด่า เพื่อสร้างสรรค์
ยืน - นอน - นั่ง ... ดุ่มเดิน พร้อม โรมรัน
เย็น - นิ่ง - ลึก ... มิพรั่น สู้ต่อไป
- - - นั่ น ! เรียวรุ้งเรืองรอง โอบกอดโลก
เย็นสายลม โชยโบยโบก พลิ้ว แจ่มใส
โ อ ! เพื่อนเอ๋ย ชีพหวัง พลังใจ
เชิญ หัวเราะ - รำไห้ ... ให้ เ บิ ก บ า น !
. . . เชิญ ร้องไห้ - หวัวเราะ ... ให้ ฉ่ำ ง า ม @
. . . เพียง ห้วงภวังค์หนึ่ง ให้ต้อง รจนา +
---------------------------------------------------------------------------
สางสาย... อาทิตยาพรายแสง , ๑๓ กรกฏ ' ๕๗
ล้านนาอิสรา, เจียงใหม่