แ ส ง สี เ สี ย ง

@ แสงเสียงแสร้งสาดซ้ำ หลงเสียว

คายคาคมหญ้าเรียว สั่นสร้าน

คานขื่อคายยวยเหนียว สะทกอยู่

เยี่ยมเหมันต์โฉบบ้าน หวั่นแสร้งแสลงเสียว ฯ

@ ฉายแสงแห่งเสียวบ้าง

เป็นทุนค้างหว่างคืนเสียว

ฤก ร้างหนาวอยู่เดียว

แสร้งเปล่าเปลี่ยว ฤ เสียงจริง ! @

( โคลงอิสรา )

@ แสงเสียบ่แสร้งสาดซ้ำ หลงเสียง

เถิงเสียงก็เสียงคนเดียว ด้วยรู้

เสียงเรื่องปีนเกลียว หลากสี นั่นเนอ

พรั่นเกรงสีทุกผู้ เข่นฆ่ากันเอง ฯ

( กาพย์ ยานี ๑๑ อิสระ )

เ ป็ น เ รื อง สี ส ม มุ ติ

โลกพิสุทธิ์ ไร้แบ่งสี

พึงร่วม สร้างชีวี

ให้ โ ล ก นี้ ไ ด้ ง ด งา ม !!! @

@ เ รื่ อง " เ สี ย ว " นั้น ฉั น ก็ชอบอยู่ ถ้าเป็น เสียวอย่างอื่น เช่น สยิวเสียวซ่านในหัวใจเมื่อมีความสุขกะการหลั่งบทเพลงและสารแห่งความสุข ฯลฯ ... แต่ที่ ฉันไม่ชอบไม่ปรารถนาก็คือ ความเสียวเรื่องการเสียเลือดเนื้อของพี่น้องประชาชนไม่ว่าจะอยู่ในค่ายไหน สีสมมุติอะไร ฯลฯ บอกตรงๆ ฉันกลัวความรุนแรงที่พี่น้องประชาชนต้องมาเสียเลือดเนื้อ หลั่งเลือดด้วยการเลือกข้าง ฉันเสียวมาก ขอบอกประเทศไทยสมมุติเราหลั่งเลือดมาหลายครั้งหลายคราแล้ว ฉันเศร้าใจไม่ว่าจะเป็นฝ่ายสมมุติไหน ซ้าย ขวา สมมุติไหน สีไหน? ฉันจึงเสียว พอได้อ่าน โคลง - กาพย์ ของ "ชัญ นางโลม" ที่ post เข้ามาแอ่วหา ฉันจึงต้องแต่งบทกวีตอบเขา ... โอ้ ฉัน "เสียว" จริงๆ @