ต่างต้องถูกทรมานในนามของความเมตตา
ต่างต้องเจ็บปวดในนามของความหรรษา
ต่างต้องเงียบใบ้ในนามของคนปกติ
ต่างต้องตายในนามของการมีชีวิต
ต่างจำยอมในความขบถ
ต่างทำความชั่วในนามของความดี
ต่างหัวเราะในนามของการร้องไห้
ต่างใช้ชีวิตในโลกที่ไร้ชีวิต
ต่างเคลื่อนไหวในนามของความนิ่ง
ต่างเปิดเผยในนามของการปกปิด
ต่างหลีกหนีในนามของการต่อสู้
ต่างดำรงอยู่ในความไม่มีอยู่
ในนามของ...
บล็อกของ เสี้ยวแสง
เสี้ยวแสง
นกอย่างฉันฉันถูกสกัดปีกตั้งแต่เด็กแต่ธรรมชาติของฉันปีกของฉันยังงอกโต จะปฏิเสธอย่างไรเล่าหากฉันอยากโบยบินสักครั้งเพราะขาของฉันมันก็มิได้แกร่งสักเท่าไหร่ ขาของฉันอ่อนล้าเพราะอาหาร