Skip to main content


ฮะฮ้า ทักษิณ ชินวัตร

เวลา เวลา เวลา เวลา เวลา เวลา เวลา เวลา

เวลา เวลา เวลา เวลา เวลา เวลา เวลา เวลา

เวลา เวลา เวลา เวลา เวลา เวลา เวลา เวลา

เวลา เวลา เวลา เวลา เวลา เวลา เวลา เวลา

แห่งการเสพ...

อำนาจ อำนาจ อำนาจ อำนาจ อำนาจ อำนาจ อำนาจ อำนาจ

อำนาจ อำนาจ อำนาจ อำนาจ อำนาจ อำนาจ อำนาจ อำนาจ

อำนาจ อำนาจ อำนาจ อำนาจ อำนาจ อำนาจ อำนาจ อำนาจ

อำนาจ อำนาจ อำนาจ อำนาจ อำนาจ อำนาจ อำนาจ อำนาจ


เงินทอง เงินทอง เงินทอง เงินทอง เงินทอง เงินทอง เงินทอง

เงินทอง เงินทอง เงินทอง เงินทอง เงินทอง เงินทอง เงินทอง

เงินทอง เงินทอง เงินทอง เงินทอง เงินทอง เงินทอง เงินทอง

เงินทอง เงินทอง เงินทอง เงินทอง เงินทอง เงินทอง เงินทอง


ยศถาบรรดาศักดิ์ ยศถาบรรดาศักดิ์ ยศถาบรรดาศักดิ์ ยศถาบรรดาศักดิ์

ยศถาบรรดาศักดิ์ ยศถาบรรดาศักดิ์ ยศถาบรรดาศักดิ์ ยศถาบรรดาศักดิ์

ยศถาบรรดาศักดิ์ ยศถาบรรดาศักดิ์ ยศถาบรรดาศักดิ์ ยศถาบรรดาศักดิ์

ยศถาบรรดาศักดิ์ ยศถาบรรดาศักดิ์ ยศถาบรรดาศักดิ์ ยศถาบรรดาศักดิ์

ของท่าน

ได้จบสิ้นลงแล้ว...

คราวนี้ก็ถึงคิวทองของพวกข้าบ้างล่ะ


โอ้

อำนาจ

เงินทอง

ยศถาบรรดาศักดิ์

สุดยอดของความหอมหวาน

ที่มนุษย์ปุถุชนทุกคนในโลกนี้ปรารถนาอันมหึมาในอุ้งมือของข้า


อา!

หลังจากจัดสรรแบ่งปัน

สุดยอดของความหอมหวาน

ที่มนุษย์ปุถุชนทุกคนในโลกนี้ปรารถนาให้แก่สมัครพรรคพวก

ตามวัฒนธรรมการแบ่งเค้กกัน

ตามหลักการแบ่งแบบสากลนิยมเรียบร้อยแล้ว

ข้าควรจะให้อะไรแก่ประชาชนคนส่วนใหญ่ของประเทศ

ที่เป็นคนยากคนจน

และเป็นคนชั้นล่างสุดของประเทศดีหนอ..


โอ

ไม่เห็นจะมีปัญหาอะไรเลยนี่

ให้อย่างที่ ทักษิณ ชินวัตร เคยให้มากกว่าสักเล็กน้อย

พวกเขาก็คงจะขี้คร้านดีใจกันจนเนื้อเต้น

เลิกใส่เสื้อสีแดง

เลิกถือตีนตบมาคอยรังควาน

และไม่เดือดร้อนโวยวายอะไรกันอีก...

เพราะคนยากคนจนของประเทศนี้

พวกเขาถูกอบรมสั่งสอน

ให้พอใจในการกินแกลบ กินผักและหญ้า มาจนชาชิน

และมีความสุขเพียงพอเป็นอย่างยิ่งแล้ว

กับการกินแกลบ กินผักและหญ้า

จนไม่สามารถจะกินอะไรที่ดีหรือเลวมากกว่านี้ได้อีกแล้ว

ไม่เห็นจะมีปัญหาอะไร


ปัญหา

ปัญหา ปัญหา ปัญหา ปัญหา ปัญหา ที่แท้จริง

ที่จะทำให้ข้าอยู่ได้ไม่นานไม่ได้อยู่ที่ภายนอก

แต่อยู่ภายในที่ขาดความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันของพวกข้า

ตั้งแต่การแบ่งเค้กที่ต้องให้จำนวนปริมาณไปตามสัญญาแลกเปลี่ยน

แด่...

คนที่ทรยศหักหลัง ทักษิณ ชินวัตร มาเป็นพวกของข้า

และยากแสนยากเหลือเกินที่จะควบคุมเสือร้ายพวกนี้

ซึ่งพร้อมที่จะขบกัดเจ้านายอยู่ตลอดเวลา

ให้อยู่กับร่องกับรอยได้


โอ

ที่สำคัญที่สุด

ที่น่ากลัวที่สุด

ที่จักเป็นเหตุให้ข้าหมดโอกาสขาดเวลา

ทำความดีให้แก่ประเทศชาติ

ก็คือ...

พวกหน้ามืดตามัว

พวกตะกละตะกลามที่รีบร้อน

คิด คิด คิด คิด คิด คิด คิด คิดคิด

คิด...แต่จะถอนทุนและเอากำไรให้สะใจ

ให้เหลือกิน เหลือใช้ กันทั้งโคตรเหง้าตระกูล

ไปจนตราบชั่วฟ้าดินสลายและจักรวาลแตกดับ


โอ้

ข้าควรจะทำอย่างไรกับคนพวกนี้

เพื่อที่จะได้ทำความดีให้แก่ประเทศชาติ ตราบนานเท่านาน

เพราะมีคนที่เขารู้ตะโกนส่งสัญญาณเตือนมาแล้วว่า

รีบร้อนถอนทุนอวสานเร็ว ”


โอ

นี่ ถึงคราวที่ชายหนุ่มรูปหล่อ ผมดกดำ หน้าตาสดใส

ที่ อำนาจ อำนาจ อำนาจ อำนาจ อำนาจ อำนาจ อำนาจ อำนาจ

และ เงิน เงิน เงิน เงิน เงิน เงิน เงิน เงิน

เท่าไหร่ เท่าไหร่ เท่าไหร่ เท่าไหร่ เท่าไหร่ เท่าไหร่ เท่าไหร่ เท่าไหร่

ก็ไม่สามารถชื้อความหนุ่มและความหล่อ ราวกับเทพบุตรกรีก อย่างเขาได้

จักต้องกลายเป็นชายแก่ผมหงอก

หน้าตามีแต่ความเคร่งเครียด

และริ้วรอยความทุกข์กังวล - ก่อนวัยอันควร

เพราะทุกขลาภที่ได้เป็นนายกรัฐมนตรี

เพราะความรีบร้อนอยากเป็นฝายจัดตั้งรัฐบาลจากผู้จัดการพรรคของเขา

แล้วหรืออย่างไรหนอ...


เสียดาย

ข้าเสียดาย

ความหนุ่มและความหล่อของเขา

ที่จะต้องสึกหรอลงในคราวนี้เหลือเกิน

อภิสิทธิ์


หมายเหตุ : วาทกรรม “รีบร้อนถอนทุนอวสานเร็ว” จากบทความหน้า 3 ของทีมการเมืองหนังสือพิมพ์ไทยรัฐ ฉบับวันที่ 21 ธันวาคม 2551 ชื่อ “จุดตายรัฐบาลอภิสิทธิ์ ส่วนผสมรัฐบาล 6 พรรค 1 กลุ่ม รีบร้อนถอนทุนอวสานเร็ว”

 

กระท่อมทุ่งเสี้ยว เชียงใหม่

 

 

บล็อกของ ถนอม ไชยวงษ์แก้ว

ถนอม ไชยวงษ์แก้ว
น้องชายอย่าสิ้นคิดสิ้นหวังให้มากนักไปเลยโลกนี้ยังมีคนดีและความดีอยู่โลกนี้ทั้งโลก...ไม่ได้มีแต่คนเลวและความชั่วร้ายอย่างที่น้องชายประณามและสิ้นหวังหรอกโลกนี้ยังมีคนดีและความดีอยู่มากมายมองดูสิเห็นไหมตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบันทุกครั้งที่มีวิกฤตการณ์ร้ายแรงเกิดขึ้นในโลกถึงขั้นทำลายล้างชีวิตมนุษย์อย่างมโหฬารไม่ว่าจะเป็นภัยที่เกิดจากน้ำมือมนุษย์ด้วยกันหรือภัยที่เกิดจากธรรมชาติไม่ว่าจะเป็น ณ ซีกใดในโลกนี้เราจะเห็นคนดีและความดีของพวกเขาที่ทำให้โลกนี้...…
ถนอม ไชยวงษ์แก้ว
  ชีวิต ชีวิตเป็นเรื่องยาก เพราะชีวิตเป็นอย่างที่มันเป็น ไม่ได้เป็นอย่างที่เราอยากให้มันเป็น อย่างนั้น-อย่างนี้ ไม่ว่าเราจะชอบหรือไม่ชอบ
ถนอม ไชยวงษ์แก้ว
ถนอม ไชยวงษ์แก้ว
  จริงหรือที่เขาพูดกันว่าเราหว่านเมล็ดใดลงไปในท้องทุ่งถ้าหากเมล็ดนั้นมิได้เน่าเปื่อยตายด้วยสาเหตุใดสาเหตุหนึ่งมันย่อมจะงอกงามเติบโตให้พืชผลแก่เราตามชนิดของเมล็ดพืชพันธุ์นั้นดังเช่นชาวนาหว่านเมล็ดข้าวลงไปในท้องทุ่งเขาก็ย่อมได้ต้นข้าวและเมล็ดข้าวเป็นผลของการหว่านเมล็ดลงไปในท้องทุ่งเมื่อถึงวาระแห่งการงอกงามเติบโตและแตกดอกออกผลจริงหรือที่เขาพูดกันว่าการกระทำทุกอย่างทางกาย วาจา และ ใจของคนเราที่เราได้กระทำต่อสิ่งต่างๆ ในชีวิตประจำวันที่ต้องเกี่ยวข้องกับผู้คน โลก…
ถนอม ไชยวงษ์แก้ว
                     ลมแล้งโชย…ปลิดโปรยใบไม้แห้ง                     สีส้มแดง เหลือง น้ำตาล หวานอมเศร้า                     ร่วงหล่นลอยเคว้งคว้างมาบางเบา                     ซบลานดินเงียบเหงา……
ถนอม ไชยวงษ์แก้ว
                    เป็นอย่างที่เธอเป็นเช่นนั้นแหละ                    ไม่ต้องแตะแต้มแต่งแสร้งเสกสรรค์                    เป็นอย่างที่เธอเป็นเช่นทุกวัน                   …
ถนอม ไชยวงษ์แก้ว
ยิ่งชูก้านกิ่งใบไปสู่ฟ้าราวจักคว้าดวงตะวันอันสุกใสลงจากฟ้ามาเล่นเป็นโคมไฟส่องดวงใจตกอับคนคับแค้นและยิ่งสูงขึ้นไปจนไกลลิบราวจักหยิบดวงดาวพร่างพราวแสนมาเรียงร้อยสร้อยดาววับวาวแทนสร้อยใส่แขนเจ้าสาวผู้หนาวรักยิ่งต้องหยั่งรากลึกลงสู่ดินดูดดื่มกินโลกธาตุอย่างหน่วงหนักทุกเส้นสายชอนไชลงไกลนักเพื่อที่จักเติบใหญ่ให้ร่มเงาเพื่อผลิดอกออกผลจนสุกงอมเพื่อโน้มน้อมกิ่งลงดำรงเผ่าเพื่อสืบเนื่องชีวิตนี้แนบเนาเพื่อกล่อมเกลาโลกขมขื่นให้ชื่นบานเพื่อที่จักตายไปในวันหนึ่งเมื่อยามถึงกาลเวลามาเรียกขานทอดกายลงพักผ่อนนอนนิ่งนานอยู่ในกาลนิรันดร์สงบเงียบ.27 มีนาคม 2551กระท่อมทุ่งเสี้ยว เชียงใหม่
ถนอม ไชยวงษ์แก้ว
วิถีในทางโลกและทางธรรมมันเป็นเรื่องที่ตรงกันข้ามและสวนทางกันแทบทุกกรณี เช่น ในขณะที่ทางโลกสอนให้เรายึดมั่นถือมั่นเอาโน่นเอานี่ แต่ทางธรรมกลับสอนให้เราลดละปล่อยวางทั้งสิ่งที่เป็นวัตถุธรรมและนามธรรม เพื่อจะนำชีวิตไปสู่การหลุดพ้นจากความทุกข์ จากมุมมองของผม ซึ่งเป็นคนที่ยังมีกิเลสค่อนข้างหนาหนัก ผมว่ามันเป็นเรื่องที่ยากแสนยากที่ปุถุชนคนธรรมดาอย่างเราๆท่านๆที่ยังติดข้องอยู่ในโลก จะเดินเข้าไปสู่ทางธรรมได้ ถ้าหากไม่มีเหตุปัจจัยอะไรสักอย่าง ทำให้เกิดความศรัทธาและแรงบันดาลใจอันใหญ่หลวง ดึงดูดให้เข้าไปโดยเฉพาะการเดินเข้าไปสู่ทางธรรมในฐานะนักปฏิบัติ…
ถนอม ไชยวงษ์แก้ว
น้องชายน้องชายที่รักของข้าจงฟังคำของข้าและจำใส่ใจเอาไว้ให้ดีอาวุธที่น่ากลัวที่สุดของมนุษย์ คือ ภาษาของมนุษย์ไม่ว่าเจ้าจะเกิดมาเป็นมนุษย์ที่มีภาษาที่ดีหรือว่าเลวจงจำใส่ใจเอาไว้ให้ดีภาษาที่เจ้ามีอยู่และกำลังใช้สื่อสารมันสามารถที่จะเป็นได้ทั้งข้าทาสผู้รับใช้และเป็นนายของตัวเจ้า
ถนอม ไชยวงษ์แก้ว
แล้วในที่สุดก็ถึงวันนี้วันที่อดีตท่านนายกรัฐมนตรีและอดีตหัวหน้าพรรคไทยรักไทย พ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตร ได้เดินทางกลับเมืองไทยโดยสายการบินไทยเที่ยวที่ ที จี 603 ที่ร่อนลงบนรันเวย์ของสนามบินสุวรรณภูมิ เมื่อเวลา 09.40น.ของวันที่ 28 ก.พ. เพื่อกลับมาต่อสู้คดีทุจริตจัดซื้อที่ดินถนนรัชดา ที่ท่านตกเป็นจำเลยที่หนึ่ง รวมทั้งข้อกล่าวหาอื่นๆในช่วงดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรี  ท่ามกลางความดีอกดีใจของฝ่ายที่สนับสนุนที่พากันไปต้อนรับอย่างเอิกเกริก และท่ามกลางความตึงเครียดของฝ่ายคัดค้าน ที่เริ่มส่งเสียงคำรามฮึ่มๆ ออกมาประปรายถึงแม้การยอมรับกลับมาต่อสู้ตามกระบวนการยุติธรรมในสังคมของอดีตท่านนายกฯ…
ถนอม ไชยวงษ์แก้ว
เมื่อไม่นานมานี้ผมได้ค้นพบหนังสือธรรมะเล่มเล็กๆขนาดฝ่ามือ หนาร้อยกว่าหน้าเล่มหนึ่ง ชื่อว่า “หลวงปู่ฝากไว้” ที่ร้านหนังสือเก่าหลังตลาดมะจำโรงในตัวอำเภอ ซึ่งอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลจากบ้านผมเท่าใดนัก หนังสือเล่มนี้ เป็นหนังสือเผยแพร่การแสดงธรรมะของหลวงปู่ดูลย์ อตุโล แห่งวัดบูรพาราม อ.เมือง จ.สุรินทร์ ซึ่งรวบรวมและบันทึกเอาไว้โดย พระโพธินันทมุนีหลวงปู่ดูลย์ อตุโล เป็นลูกศิษย์อาวุโสรุ่นแรกสุดของหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต พระอาจารย์ฝ่ายอรัญญวาสีในยุคปัจจุบัน ท่านเป็นพระที่มีลักษณะพิเศษเฉพาะตัว ดังที่ พระโพธินันทมุนี ได้กล่าวเอาไว้ในคำนำหนังสือว่า “หลวงปู่เป็นผู้ไม่พูดหรือพูดน้อยที่สุด…
ถนอม ไชยวงษ์แก้ว
หญิงสาวผู้มีฐานะดีคนหนึ่ง เป็นคนที่ชอบตื่นขึ้นมาใส่บาตรพระแต่เช้ามืดทุกวัน จนเป็นกิจวัตร เช้าวันหนึ่ง หลังจากตื่นขึ้นมาใส่บาตรพระเรียบร้อยแล้ว ขณะเดินกลับเข้าประตูรั้วบ้าน เธอก็ได้ยินเสียงร้องครางหงิงๆดังมาจากรั้วข้างประตูด้านใน เมื่อเหลือบตาไปมองดูที่มาของเสียง เธอก็พบกล่องกระดาษแข็งขนาดย่อมใบหนึ่งที่เปิดฝาด้านบนเอาไว้ ซึ่งคงจะมีใครสักคนหนึ่ง เอาลอดรั้วบ้านมาวางไว้ที่นั่น ก่อนที่เธอจะลงจากบ้านออกมาใส่บาตรพระเมื่อเดินเข้าไปดู เธอก็พบลูกหมาตัวเล็กๆ หน้าตาน่ารักน่าสงสารตัวหนึ่ง นอนตัวสั่นอยู่ในกล่องกระดาษที่รองไว้ด้วยเศษผ้าเก่าๆ เธอจึงรีบทรุดลงอุ้มมันเอาไว้แนบอก…