เมื่อเลื่อนชั้นไปเรียน ม.6
ฉันได้รับคัดเลือกเป็นนักฟุตบอลรุ่นใหญ่ของโรงเรียน รูปร่างผอมสูง น้ำหนักแค่ 48 กิโลกรัม
เล่นไม่เก่งเท่าใด มาหัดเล่นฟุตบอลช้าไป เพื่อนได้เสื้อสามารถกันหลายคน เขาก็สอนการเล่นฟุตบอลให้ เช่น ฝึกเตะลูกฟุตบอลให้กระทบใต้คาน ลูกจะกระทบพื้นเข้าประตู เพื่อนว่าประตูเทวดาก็รับไม่ได้ ฉันฝึกแล้วมันยากเหลือเกิน อีกลูกเป็นลูกวอลเล่ย์ เพื่อนเสื้อสามารถบอกอีกว่า ต้องเหวี่ยงเท้าขนานพื้นดิน ใช้หลังเท้าเตะตรงกลางลูก ถ้าเตะใต้ลูกลูกจะลอยสูงพ้นตาข่าย ถ้าเตะลูกคอร์นเน่อร์ต้องเตะให้ลูกโด่งมาตกตรงจุดยิงลูกโทษ ฉันฝึกดูลูกนี้เตะได้ไม่ยาก ผู้สอนและคนอื่นชมว่า ฉันเตะลูกนี้สวย ทำเอาฉันอมยิ้มไปหลายวันทีเดียว..ขอกลับมาพูดถึงเพื่อนของฉันอีกครั้ง เพื่อนๆที่อายุมากกว่าฉัน 1 ปี ได้จบ ม.6 กันหมดแล้ว และพากันไปเรียนเทคนิค บางคนหันไปทำงานเอกชน พวกเราจึงห่างเหินสนามทุ่งนาแห่งนี้ไปในที่สุด
ทุ่งนา
ที่ฉันกล่าวถึงนี้ เป็นหนองน้ำขนาดใหญ่ เรียกชื่อว่า
“หนองบัว หรือหนองบัวเจ็ดกอ หรือหนองเขียว หรือหนองป่าแพ่ง
เป็นหนองน้ำธรรมชาติมีมาตั้งแต่สร้างเมืองเชียงใหม่ ตั้งอยู่ทางทิศตะวันออก
เฉียงเหนือของเมือง หนองน้ำแห่งนี้เป็นแหล่งน้ำขนาดใหญ่ มีอาณาเขตกว้างขวาง
สามารถรองรับน้ำจากแหล่งต่างๆได้อย่างมหาศาล ซึ่งเป็นวิธีป้องกันอุทกภัย
ปัจจุบันได้สร้างถนนอัษฎาธรตัดจากแจ่งศรีภูมิผ่านกลางหนองน้ำแห่งนี้ เพื่อไป
บรรจบกับถนนซูเปอร์ไฮเวย์” (จากหนังสือ “ประวัติล้านนา” โดย ศาสตราจารย์สรัสวดี อ๋องสกุล
หน้า 135)
หนองบัวเจ็ดกอ
ที่เป็นหนองน้ำขนาดใหญ่นี้ เป็นชัยภูมิที่สำคัญประการหนึ่งของเมืองเชียงใหม่ เมืองเชียงใหม่
มีชัยภูมิถึง 7 ประการด้วยกัน คือ
1. เคยมีกวางเผือกแม่ลูกมาอาศัยอยู่
2. เคยมีฟานเผือกสองตัวมาอยู่อาศัยและได้สู้กับสุนัข สุนักพ่ายแพ้หนีไป
3. มีหนูเผือกกับบริวารมาอยู่อาศัย
4. มีน้ำจากดอยสุเทพ ไหลลงมาหล่อเลี้ยงตัวเมืองเชียงใหม่
5. มีน้ำแม่ข่าไหลโอบตัวเมืองเชียงใหม่
6. มีหนองน้ำขนาดใหญ่ทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือของเมือง สามารถรองรับน้ำจากที่ต่างๆได้มากมาย ช่วยป้องกันน้ำท่วมและไว้ให้สัตว์กิน หนองนี้เรียกว่าหนองบัว หรือหนองบัวเจ็ดกอ หรือหนองเขียว หรือหนองป่าแพ่ง(ถ้าลากเส้นแบ่งกลางภาพประกอบเรื่อง จากบนลงล่าง ขยับสายตามองไปทางขวาเล็กน้อย ยอดแหลมที่โผล่จากแนวไม้ข้างหลัง คือเจดีย์วัดกู้เต้า อาจใช้แว่นขยายส่องดูก็ได้)
7. มีแม่น้ำปิงไหลผ่านด้านทิศตะวันออกของตัวเมืองเชียงใหม่
ลองเปิดพจนานุกรมฉบับราชบัญฑิตยสถาน พ.ศ. 2542 ค้นหาความหมายคำว่า “ชัยภูมิ” ได้พบว่า หมายถึง “ทำเลที่เหมาะสม” ยังไม่พอใจ นึกย้อนหลังไปถึงเมืองหลวงของไทยในอดีต ในยุคสมัยต่างๆ ได้พบชัยภูมิของเมืองหลวงที่สำคัญ ควรแก่การวิเคราะห์ตามประสาคนอยู่ไม่เป็นสุข เป็นต้นว่า กรุงสุโขทัย มีชัยภูมิ ดังนี้
1. เป็นชุมทางการค้าสำคัญ ที่ผู้คนทั่วสารทิศมาพบปะกัน
2. ฯลฯ
กรุงศรีอยุธยา มีชัยภูมิ ดังนี้
1. ตั้งอยู่บนดินดอนสามเหลี่ยมที่มีน้ำล้อมรอบ ทำให้มีความมั่นคงปลอดภัยจากข้าศึก
2. พื้นที่เหมาะสมกับการเกษตร
3. ฯลฯ
กรุงธนบุรี มีชัยภูมิดังนี้
1. มีแม่น้ำกว้างใหญ่ไหลผ่าน
2. เมื่อข้าศึกยกทัพมา สามารถขึ้นเรือหนีไปจันทบุรีได้
3. มีป้อมป้องกันข้าศึก
4. ธนบุรีตั้งอยู่บนเกาะเหมือนอยุธยา
5. ฯลฯ
กรุงเทพฯ มีชัยภูมิ ดังนี้
1. มีแม่น้ำล้อมรอบถึง 3 ด้านไว้ป้องกันข้าศึก นับว่าเป็นชัยภูมิชั้นเยี่ยมในสมัยนั้น
2. ฯลฯ