Skip to main content

ฉบับ 3 - ฝนที่ตกทางโน้นหนาวถึงคนทางนี้

24 ส.ค. 52
 
สวัสดีค่ะคุณดา,
            ขณะที่เขียนจดหมายถึงคุณดาอยู่นี้ ฝนได้ตกลงมาอย่างหนัก ท้องฟ้ามืดครึ้ม ดูที่ท่าว่าฟ้าจะยังไม่เปิด และคงจะตกลงมาอีกนาน มิ้มเป็นคนที่ไม่ชอบฝนเลย เพราะมันทำให้เดินทางไม่สะดวก แถมยังจะทำให้เราไม่สบายอีกด้วย  แต่บางคนก็ว่าฝนตกทำให้หลับสบายดี และฝนยังช่วยชะล้างมลพิษในอากาศทำให้สดชื่น  คุณดาชอบแบบไหนมากกว่ากันเอ่ย
             จากที่ได้ติดตามข่าวของคุณดามา มิ้มก็คอยเอาใจช่วยคุณดามาตลอด อดเป็นห่วงไม่ได้ถึงปัญหาสุขภาพ และภาวะความเป็นอยู่ของคุณดา อยากให้คุณดาได้กินอิ่ม หลับอุ่น รู้สึกสบายขึ้นกว่าเดิม อย่าได้มีปัญหาสุขภาพใดๆเลย ส่วนตัวมิ้มเองแล้วช่วงนี้ไม่ค่อยสบายเลยค่ะ ทั้งเรื่องสุขภาพเดี๋ยวปวดหัวเป็นไข้ โชคยังดีที่ไม่ได้เป็นหวัด 2009 อีกทั้งเรื่องงานที่ถูกกดดันมากในภาวะที่เศรษฐกิจแย่แบบนี้ งานที่ทำประจำของมิ้มก็ขึ้นอยู่กับกลไกตลาด ทั้งราคาน้ำมัน ค่าเงินบาท และความสามารถในการทำงานของ รฐบ.อีกด้วย ยิ่งเจอรฐบ.ที่เก่งๆ(ซะไม่มี)อย่างนี้เข้าไปมิ้มทั้งเครียดและเหนื่อยกับชีวิตมากเลยค่ะ ไม่ทราบว่าตอนนี้คุณดามีภารกิจอะไรบ้างค่ะ ทำอะไรบ้างเอ่ย เหนื่อยกับสิ่งที่ทำหรือสนุกกับมันอยู่ อันที่จริงแล้วถ้าเราเบื่อกับงานมากๆ อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ก็คงต้องปรับตัวให้สนุกกับสิ่งที่เราทำอยู่ดีกว่านะคะ ถ้าคิดถึงตรงจุดนี้ได้ จะทำให้เราสบายใจและมีความสุขขึ้นอีกเยอะเลยค่ะ แต่ก็มีในบางครั้งที่มิ้มรู้สึกท้อ มิ้มก็จะนึกถึงคุณดา นึกถึงความเข้มแข็งและอดทนของคุณดา สิ่งนี้จะทำให้มิ้มมีกำลังใจและสู้ต่อไปได้อีก ขอชื่นชมและนับถือในตัวคุณดาค่ะ ในทางกลับกันถ้าคุณดารู้สึกแย่ ท้อแท้ก็อยากให้คุณดาได้รับรู้ว่ายังมีกำลังใจอีกมากมายให้คุณดาอยู่ทางนี้ รวมทั้งตัวมิ้มด้วย หวังและรอให้คุณดาได้วันแห่งความสุขเสรีภาพกลับคืนมาในเร็ววัน
          อ่อ! พอพูดถึงเรื่องฝนฟ้าก็พาลจะทำให้นึกถึงเพลงของพี่เบิร์ดขึ้นมาเลยนะคะ “ฝนที่ตกทางโน้น หนาวถึงคนทางนี้ ยังอยากได้ยินทุกเรื่องราว เธอลำบากอะไรมั้ย เธอสู้ไหวหรือเปล่า อย่าลืมเล่าสู่กันฟัง” อย่าลืมนะคะคุณดา อย่าลืมเล่าสู่ให้กันฟัง ทางนี้ยินดีรับฟังคุณดาอยู่เสมอค่ะ และมิ้มเชื่อว่าคุณดาไหวอยู่แล้ว ^_^
            สุดท้ายนี้ขอให้คุณดารักษาสุขภาพกาย และสุขภาพใจให้แข็งแรงตลอดไปค่ะ อย่าได้ให้สิ่งใดมาบั่นทอนขอให้คุณดาจงมีความสุขในทุกๆวัน หลับฝันถึงสิ่งดี มีชีวิตเพื่อวันข้างหน้าและอนาคตที่สดใส จะคอยเป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ
ด้วยความห่วงใย
 มิ้ม

 

 

 

 

ฉบับ 4 - คำทักทายจาก'มะนาวต่างดุ๊ด'


 
สวัสดีค่ะ..คุณดา


                    แนะนำตัวก่อน ชื่อ "ติ๊ก" นะคะ อยู่ดูโลกมาหลายฝนแล้วแต่ไม่ได้ทำประโยชน์ว่าจะเขียนจดหมายหาคุณดาหลายรอบอยู่ แต่ดันไปเขียนตอนประชุมก็เลยเขียนไม่เสร็จประชุมไปก็ไม่ได้เนื้อหาสาระอะไรเลย เจ้านายก็มัวแต่เล่นแว่นตาใหม่ ใส่ๆ ถอดๆ แล้ว บอกมองอะไรชัดแจ๋วเลย ตาสว่างแล้ว หลังจากโดนหลอกมาเป็นปีๆ เค้านึกว่าลูกน้องสวยขึ้น ที่ไหนได้มองไม่ชัด -- กว่าจะเลิกประชุมก็สามทุ่ม ตั้งกะทำงานมาสามปี ไม่เคยต้องประชุมขนาดนี้เลย นี่เจ้านายก็ขาดทุน โรงงานตั้ง 6 โรงงาน เดินงานไม่เต็มที่ .. โชคดี เจ้านายรักลูกน้อง เค้าก็ประคับประคองไป ไม่ปิดโรงงาน เค้าพูดตลอดเลยว่า "บริษัทกูไม่มีนโยบายไล่คนออก" แล้วที่ติ๊กมาทำงานที่นี่ เพราะเค้าบอกติ๊กว่า เค้าต้องการคนดีมากกว่าคนเก่ง (ตอนนี้บริษัทเลยร่อแร่อ้ะค่ะคุณดา เพราะไม่มีคนเก่งเลย) เสียอย่างเดียวเงินเดือนน้อยไปหน่อย จ่ายค่าบ้านก็ไม่เหลือค่าไฟแล้ว อยู่ด้วยใจเลย เจ้านายดี หัวหน้ายอด เพื่อนก็คบมาตั้งแต่ ม.4 ปีนรั้วโดดเรียนมาด้วยกันเลย..
 
     ก่อนหน้านี้เคยทำงานที่นึง บริษัทใหญ่โต เงินดี แต่เจ้านายแย่ เอาเรื่องส่วนตัว มาปนกับเรื่องงาน ตอนนั้นยังเอ๊าะๆ แรงๆ เลยแสดงฤทธิ์เดชใส่เจ้านายพอสมควร สมัยเด็กที่บ้านเลี้ยงแบบหัวโบราณ เด็กต้องเคารพผู้ใหญ่ พูดต้องมีหางเสียง ห้ามเถียง ผิดไม่ผิดก็ต้องยอม แต่ผู้ใหญ่บ้านติ๊กดันวางตัวไม่น่านับถือ พูดจาทำร้ายจิตใจ ติ๊กเลยมีปมเรื่องนี้ แบบใครมาบอกให้ยอมเพราะเค้าเป็นผู้ใหญ่ เป็นหัวหน้าฯ แบบนี้ ติ๊กไม่ชอบมากๆ อยากให้เคารพก็น่าจะทำตัวให้เหมาะสม ถ้าถูกติ๊กถึงจะยอม แต่เดี๋ยวนี้อายุมากขึ้น ติ๊กเลยนิ่งๆ ไม่ค่อยโวยวาย ใจเย็นขึ้น แต่ออกแนวดื้อเงียบ ..อิอิ..
    
     เมื่อวานติ๊กคุยกับน้องคนนึง อายุ 17 คิดอะไรเหมือนๆกัน เลยคุยยาวเลย ติ๊กว่า ครอบครัวไทยเลี้ยงเด็กประคบประหงมมากเกินไป ไม่ค่อยให้เด็กคิด เอะอะก็อาบน้ำร้อนมาก่อน อะไรดีไม่ดีก็มาตีกรอบให้เราเดิน มีแต่ต้องทำโน่น ห้ามทำนี่ แต่ไร้ซึ่งคำอธิบาย ต้องทำตามหยั่งกะเราเป็นหุ่นยนต์ พ่อติ๊กชอบพูดว่าติ๊กยังเด็ก ไม่รู้หรอก ติ๊กงี้อยากจะบอกว่า แล้วพ่อเคยเป็นเด็กทำไมไม่เข้าใจเด็กเร้ยยย
 
     อุ้ย! กระดาษจะหมดแล้ว รู้สึกติ๊กจะโม้ออกนอกอวกาศไปหน่อย แต่ว่า
เพื่อคุณดา ติ๊กจะยอมเป็น "มะนาวต่างดุ๊ด" ให้ 1 วัน ฮี่ๆ ..
 
     ตอนนี้คุณดาเป็นยังไงมั่งคะ เห็นว่าปรับตัวได้มากแล้ว ขอเป็นอีก 1 กำลังใจนะคะ ผุ้ชายเค้าแข็งแรงกว่าเราแค่ร่างกสย แต่เรื่อง "จิตใจ" ผู้หญิงเราต่างหากที่ "แกร่ง"สู้ต่อไปค่ะคุณดา มีคนอีกมากมายคิดถึงและจะคอยเป็นกำลังใจให้..
 
                                                                     แล้วติ๊กจะขียนมาใหม่ ^^

 

 

 

 

 
 
"อิสรภาพก็คือคุก ตราบเท่าที่ยังมีคนอยู่เยี่ยงทาสแม้แต่เพียงคนเดียวในโลก"
อัลแบร์ กามู นักเขียนรางวัลโนเบลชาวฝรั่งเศส
 
 
สมัชชาสังคมก้าวหน้าได้เดินทางไปเยี่ยมและให้กำลังใจ คุณดารณี ชาญเชิงศิลปกุล (ดา ตอร์ปิโด) หลังจากนั้น เราเห็นว่า ควรทำกิจกรรมต่อไปตามคำร้องขอของคุณดา ให้เขียนจดหมายและส่งข่าวสาร รวมถึงรูปภาพของเหตุการณ์ต่างๆส่งไปให้
 
ดังนั้น เราจึงริเริ่มโครงการ “เขียนจดหมาย ทักทายนักต่อสู้เพื่อประชาธิปไตย” โดยมีวัตถุประสงค์
 
(1)     มนุษย์ของระบอบประชาธิปไตย ต้องมีเสรีภาพในการเดินทางและเคลื่อนย้ายอย่างเสรี การกักกันหรือกุมขัง โดยไม่มีความผิดไม่ควรเกิดขึ้น ระหว่างการถูกกล่าวหาต้องถือว่าบุคคลนั้นเป็นผู้บริสุทธิ์จนกว่าพิสูจน์ว่า มีความผิดจริง การกักขังที่ผ่านมาจึงเป็นลดฐานะความเป็นมนุษย์
(2)     กฎหมาย หมิ่นพระบรมเดชานุภาพได้ถูกบังคับใช้กับผู้มีความเห็นต่างทางการเมือง ซึ่งต้องมีการทบทวน ผู้ถูกกุมขังในขณะนี้จึงเป็นเพียงเหยื่อทางการเมือง
 
สมัชชาสังคมก้าวหน้า ยินดีเป็นหัวขบวนเปิดโครงการ “เขียนจดหมายรัก ทักทายนักต่อสู้เพื่อประชาธิปไตย” ซึ่งทางสมัชชาฯมีคำขวัญของโครงการนี้ว่า “เราจะไม่ทอดทิ้งกัน” และสมัชชาสังคมก้าวหน้าจะเขียนจดหมายส่งอย่างน้อยอาทิตย์ละ1 ฉบับ โดยให้สมาชิกหมุนเวียนเปลี่ยนกันเขียน
 
หากท่านผู้อ่าน ประสงค์จะร่วมเขียนจดหมายสามารถอ่านรายละเอียดและวิธีการ ได้ที่หน้าเว็บเพจ เกี่ยวกับบล็อกจดหมายถึง "ดา" : http://blogazine.prachatai.com/user/weeklyletter/about/
 
  
สมัชชาสังคมก้าวหน้า
 

 

บล็อกของ เราจะไม่ทอดทิ้งกัน

เราจะไม่ทอดทิ้งกัน
                                   &n
เราจะไม่ทอดทิ้งกัน