ฉบับ 14 – จดหมายจาก ‘เสรีปัญญาชน’
สวัสดีครับ พี่ดา ที่เคารพ
ผมเป็นนักศึกษา ชื่อไปป์ ผมก็ไม่มีอะไรจะให้ และ ช่วยได้ แต่ผมก็ขอเป็นกำลังใจให้พี่ดาอยู่เสมอ ขอให้พี่ดารักษาสุขภาพกายให้ดีครับ และจะมีสักวันนึง วันที่มันเป็นของเรา แม้กำแพงที่ขวางกั้นที่บดบังแสงอาทิตย์ ขอให้พี่ดาเยาะเย้ยความลำบากเพื่อผงาดสู่ความหวัง แม้อิสรภาพถูกจองจำ แต่ความคิด จิตสำนึก ไม่สามารถปิดกั้นได้ ถ้าใจของพี่ยังคงเข้มแข็ง
“แม้คนพัน บัญชา ชี้หน้าเย้ย
จงขวางคิ้ว เย็นชาเฉย เถิดสหาย
ต่อผองเหล่า นวชน เกิดร่นกราย
จงน้อมกาย ก้มหัว เป็นงัวงาน”
จาก ตัวแทน องค์กรเสรีปัญญาชน
“นักศึกษาผู้ยากไร้”
ฉบับบ 15 – เรื่องของคุณก็เรื่องของเรา
วันที่ 17 ตุลาคม 2552
ถึง คุณดาที่นับถือเป็นอย่างยิ่ง
ดิฉันได้ติดตามข่าวสารการต่อสู้ของกลุ่ม นปช.มาตลอด และได้ทราบข่าวของคุณดามาโดยตลอดด้วย แต่ข่าวที่ทราบส่วนมากก็มาจากข่าวสารทาง internet
ดิฉันไม่แปลกใจเลยที่คุณดาถูกจองจำด้วยความคิดเห็นที่แตกต่างซึ่งประวัติศาสตร์ของบ้านเมืองเราก็เป็นอย่างนี้ ตั้งแต่ว่ากันว่าเริ่มสร้างบ้านแปงเมือง แต่สิ่งที่ดิฉันประทับใจและรู้สึกนับถือคุณดาเป็นอย่างยิ่งคือคุณดาประกาศจุดยืนในการต่อสู้ด้วยการไม่ยอมรับสารภาพและขอพิสูจน์ความจริงในสิ่งที่คุณดาพูด
เรื่องราวของคุณดานั้น ทำให้ดิฉันถึง กาลิเลโอ ปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่ของโลก ผู้ซึ่งท้าทาย ศาสนจักรเมื่อหลายร้อยปีที่แล้ว โดยบอกว่าโลกเรานั้นกลม แต่ศาสนจักรแห่งศาสนาคริสต์ออกมายอมรับว่าสิ่งที่กาลิเลโอพูดเป็นความจริง หลังจากผ่านไปหลายร้อยปี โลกเรานี้ ช่างมีเรื่องพิลึกกึกกือนะคะ คุณดา
ดิฉันหวังเป็นอย่างยิ่งว่าในไม่ช้าคุณดา คงจะได้ออกมาสัมผัสกับสิ่งภายนอกกับโลกภายนอก สัมผัสกับอิสระไปไหนมาไหนได้โดยไม่มีโซ่ตรวนรัดขาไว้ แล้วเราคงจะได้พบกันและอย่าสิ้นหวัง ขอให้คุณดามีพลังใจเข้มแข็งดิฉันเอาใจช่วยคุณดาอยู่ตลอดเวลา เพราะว่าเรื่องของคุณดาเกี่ยวกับเรื่องของพวกเราเช่นกัน
ด้วยความนับถือเป็นอย่างยิ่ง
ป่ากุหลาบ
