จากเมืองไลและเมืองซอมา ผมกับเพื่อนร่วมทางมุ่งหน้าไปจุดหมายต่อไปคือไปพักที่เมืองถาน (Than Uyên) เมืองสำคัญของชาวไตดำอีกเมืองหนึ่ง เพื่อที่วันรุ่งขึ้นจะได้เดินทางต่อไปยังเมืองลอ (Nghĩa Lộ) โดยผ่านนาขั้นบันไดในถิ่นของชาวม้งที่อำเภอ หมู่ กัง จ่าย (Mù Căng Chải) และถิ่นฐานชาวเย้าที่ทำนา ณ เมืองลุง (Tú Lệ) แล้วพักค้างคืนที่เอียน บ๋าย (Yên Bái) ก่อนมุ่งหน้าสู่ฮานอยในอีกวันหนึ่ง ตลอดเส้นทางนี้ผมใจหายกับความเปลี่ยนแปลงหลายอย่าง
บันทึก ของผู้ชายขี้เหงา ที่แค่อยากเปลี่ยนที่ดืมเบียร์ จะพูดอย่างนั้นก็ไม่ผิด
หนู ไม่เอาเขื่อน
เพื่อนหนู ไม่เอาเขื่อน
พี่น้องของหนู ไม่เอาเขื่อน
รักสิ่งแวดล้อม ไม่เอาเขื่อน
เขื่อนจ๋า ทำไมนะต้องทำลายชุมชน
เขื่อนจ๋า เธอช่างน่าเป็นสิ่งที่สับสน
เขื่อนจ๋า เธอทำให้คนเขาต้องทุกข์ทน
บ้านริมแม่น้ำสาละวิน
ที่มา: http://blogazine.prachatai.com/user/ginnagan/post/743
แม่น้ำสาละวินมองจากแม่ดึ๊
วันสุดท้ายของเราที่มาฝึกเป็นนักข่าวพลเมือง เมื่อฉันกลับไป ฉันจะนำความรู้ไปปฏิบัติในพื้นที่ๆ ผมได้ทำงานอยู่ที่แม่น้ำสาละวิน ผมจะนำเรื่องเกี่ยวกับแม่น้ำสาละวินมาเล่าให้เพื่อนๆ ฟัง ที่บ้านผมจะมีการสร้างเขื่อนในอนาคต คือเขื่อนฮัตจี
ถ้าเขื่อนเกิดขึ้นจริงจะกระทบกับพี่น้องชาตืพันธุ์ กว่า 25 หมู่บ้าน และตอนนี้จากการทำวิจัยที่หมู่บ้านฉันมีพันธุ์ปลากว่า 88 สายพันธุ์ ถ้ามีเขื่อนเกิดขึ้น ปลาเหล่านี้อาจจะไม่เห็นในแม่น้ำสาละวินอีก
