มึดา นาวานาถ

ดวงตากลมโต ใสแหน๋ว อ่อนโยนและเข้มแข็งอย่างไร้เจตนา ผิวขาวอมส้มเรื่อคล้ายผลสตอเบอร์รี่ก่อนที่มันจะสุกกลายเป็นสีแดง นานมาแล้วที่เด็กหญิง คือ เครื่องหมายของคนไร้สัญชาติ,และคงเป็นไปทั้งชีวิตของเธอ

อะไรที่เรียกว่า ไร้สัญชาติ ,คำตอบที่ห้วนและง่ายที่สุด คือ ความหมายของการไม่มีสิทธิในฐานะคนของรัฐ, ที่ควรจะได้รับการคุ้มครอง, อย่างไม่มีเจตนาแอบแฝง บางทีคนมีบัตรประชาชนก็ไม่ได้รับการคุ้มครองเหมือนกัน (HAAAAAA)

...

ผ่านคืนและวัน เด็กหญิงเติบโตและเข้มแข็งด้วยความช่วยเหลือจากบุคคลที่เธอมักให้นิยามว่า "ผู้ใหญ่ใจดี" หลายคน หลายเวลา เธอ ยังยืนยัน ‘คนเป็นคนเท่าเทียมกัน'

...

ดวงตะวันสีแดงตรงหัว เรือหางยาวฝ่าทะยานไปบนสายน้ำสีเขียว ป่าผลัดใบริมฝั่งรกครึ้ม หินผาขนาดภูเขาปรากฏคราบตะไคร่น้ำให้เห็น, ฤดูหนาว กลางวันอากาศร้อน, กลางคืนอากาศหนาว, คือ ลักษณะเฉพาะของภูมิภาคนี้ (ขนาดไปยืนอยู่ใต้ร่มไม้ช่วงกลางวันยังสั่นเลย)

เรากำลังเดินทางไปบ้านท่าเรือ ,บ้านเกิดของมึดา

บ้านท่าเรือเคยเป็นเหมืองแร่ บรรพบุรุษของคนที่นั่นเดินทางจากฝั่งพม่าเข้ามาใช้แรงงาน นานนับครึ่งศตวรรษ, ผลพวงต่อมา หมายถึง ลูกเมียและการตั้งรกราก

มึดา เดินนำหน้า เธอหยุดยืนอยู่บนผืนดินว่างเปล่า เธอหันมาพูดยิ้มๆ

"นี่แหละ บ้านของหนู" เธอชี้ไปที่เสาโครงอันหนึ่ง

"เราขายมันไปก่อนพ่อจะเสีย"

!!!

...

มึดา มักจะมีรอยยิ้มอยู่เสมอ

*ต้องการรู้เรื่องของมึดาเพิ่มเติม เสริ์ช คำว่า ‘มึดา นาวานาถ' ที่กูเกิ้ลครับ