นครพนม, บางอารมณ์ (2)

ตอนที่ 2 ท่าอุเทน

นครพนม ดินแดนแห่งสายน้ำโขง จังหวัดชายแดนไทยลาวอีกหนึ่งจังหวัดที่สงบเงียบ (สงบเงียบอย่างจริงๆจังๆ) เรียบเรื่อยไปตามริมฝั่งโขงติดกับแขวงคำม่วนที่เพิ่งประกาศนโยบายความร่วมมือทางเศรษฐกิจและการท่องเที่ยวกับประเทศไทยเพียงไม่นาน

ลาว ประเทศที่ไม่มีทางออกทะเล พยายามปรับตัวเองให้เป็นประเทศเมืองท่าค้าขายและขนส่งสินค้าในระดับภูมิภาค พร้อมตั้งเป้าขยายการเติบโตทางพลังงาน, นครพนม-แขวงคำม่วน จึงกลายเป็นหนึ่งในจุดยุทธศาสตร์การค้า และแผนพัฒนาเศรษฐกิจโดยมีรูปธรรมนำ คือ สะพานมิตรภาพไทย-ลาว สายที่ 3 นครพนม-ท่าแขก (สายที่ 1 หนองคาย-เวียงจันทน์, สายที่ 2 มุกดาหาร-สะหวันนะเขต)

...

ดูเหมือนว่าเราจะต้องตื่นตั้งแต่ตี 4 เพื่อไปตลาดเช้าริมน้ำโขง ตลาดท่าอุเทน
จากการประเมินตัวเองกันแล้ว เราต่างเห็นพ้องต้องกันว่า ออกจากบ้านสัก 6 โมงเช้า ก็คงจะทัน, เพราะระยะเวลาจากบ้านข่าถึงท่าอุเทน ใช้เวลาขับรถเพียง 30 นาที, เราโชคดีเกินคาด ตลาดท่าอุเทนปรับเวลาใหม่ โดยอนุญาตให้เริ่มวางหาบขายของได้ตั้งแต่เวลา 08.00 น., ผ่านเหตุผลที่ได้ยินมาจากเทศบาลว่า ดูแลควบคุมง่าย ไม่งั้น ยาบ้าระบาดหนัก

...

ตลาดท่าอุเทนเป็นจุดผ่อนปรนริมน้ำโขงซึ่งชาว(บ้าน)ลาวจากแขวงคำม่วน จะเดินทางนำสินค้ามาวางขายกันทุกวันจันทร์และวันพฤหัส ตั้งแต่เวลา 08.00 น.-16.00 น. กินเนื้อที่ 4 มุม บนถนนสายเทศบาลเมืองท่าอุเทน สินค้าส่วนใหญ่ได้แก่ รากไม้สำหรับดองเหล้า ใบจากสำหรับมวนยาสูบ กล้วยไม้ป่า อาหารป่า จำพวก เนื้อเก้ง กวาง เต่า ตะพาบ ยังพอมีให้เห็น

“เดี๋ยวนี้เปลี่ยนไปมากนะพี่ เมื่อก่อน(สัก 10 ปีมาแล้ว)เป็นตลาดชาวบ้าน” รุ่นน้องเอ่ย
ผมพอจะเข้าใจความหมาย เมื่อมองไปรอบๆ เห็นร้านขายเสื้อผ้าสำเร็จรูป ขนมนมเนยหนีภาษีจากอำเภอหาดใหญ่ โมเดลดรากอนบอลแซด กระติกน้ำมือถือหรือเครื่องไม้เครื่องมือการเกษตร ทันสมัย จากบรรดาพ่อค้าแม่ค้าชาวไทย

...

ก่อนถึงเวลา 08.00 น. ศุลกากร เจ้าหน้าที่เทศบาลและทหาร จะมาคอยอยูที่ท่า รอตรวจบัตรและสินค้าของชาวลาว, แดดสายเริ่มแรง คุ้งน้ำข้างหน้าเริ่มเคลื่อนไหว ตลอดแนวเกาะกลางน้ำโขงต้นไม้ทึบสูงท่วมหัว กลางสายหมอกที่กำลังละลาย ชาวลาวหลายสิบคนมาพร้อมเรือโดยสารมากกว่า 5 ลำเรือ

เมื่อจอดเทียบท่า(โป๊ะ) ความชุลมุนวุ่นวาย เสียงตะโกนโหวกเหวก ขนสินค้ากันจ้าละหวั่นทั้งจากฝั่งไทยและฝั่งลาว การแลกเปลี่ยนสินค้าต่อรองราคาเริ่มต้นขึ้น

ใบจากม้วนใหญ่ ราคา อยู่ที่ 45 บาท ต่อม้วน เหมากันเป็นคันรถกะบะ
รากไม้หลากชนิด(ไม่รู้ว่าชนิดไหนบ้าง)อยู่ที่ราคากระสอบละ 100-200 บาท ตามความยากง่ายของการเสาะหา
สินค้าประเภทเครื่องเทศ เครื่องจักสาน มีราคาสูงสักนิด
ลูกพลับจากประเทศจีน ทะลักเข้ามาทางด้านพรมแดนลาวเหนือ อนุโลมให้ขายได้ เล็กๆ น้อยๆ พอประทังโดยไม่ต้องเสียภาษี

วันนี้ จะได้ซื้อเสื้อสวยๆ ไปฝากคนที่รออยู่ที่บ้าน.

1
คนฝั่งโน้น (แขวงคำม่วน) มากับเรือโดยสาร “วันนี้จะขายได้เท่าไรน๊า”

2
ได้เวลาขึ้นฝั่ง ทหาร ศุลกากรและเทศบาล จะดักอยู่ที่ท่าเทียบเรือ

3
ตลาดที่ยังมีบรรยากาศชาวบ้าน

4
2 ชิ้นนี้ เรียกว่า นารีผล แม่ค้าคนนั้นบอกว่า “เป็นอย่างนี้อยู่แล้วจ้ะ ไม่ได้เสริมแต่ง”

5
แม่ค้าชาวลาวท่านนี้แบกกระสอบลูกพลับจากจีนมาขาย

6
มัดใบจาก ไม่หนักและไม่เบาจนเกินไปนัก

7
ค้น ขน ต่างทำหน้าที่!

8
คุมเข้มและเข้มงวด ป้องกันยาเสพติด

ความเห็น

Submitted by sook on

ชอบภาพที่ถ่าย มันได้กลิ่นของนครพนมจริงๆๆ

ผมเด็กริมโขง ในเมืองครับ

Submitted by กัน on

แล้วตอนนี้โผล่มาที่นี่ได้ยังไงละครับเนี๊ยะ

คุณ sook อยู่อำเภออะไรคับ..

นครพนม เป็นเมืองที่สงบเงียบและน่าสนใจทั้งในแง่ของวัฒนธรรมและการท่องเที่ยวมากครับ

..สวนประหลาดและมีกลิ่นอายในความกลมกลืนระหว่างประวัติศาสตร์ชาติพันธุ์และอารยธรรมโลกใหม่ที่ลงตัว

Submitted by กัน on

ปล. จริงๆ ตอนนี้ต้องขึ้นช่วงวันพฤหัสนี้อะคับ..

และ.."วางภาพประกอบและใส่คำบรรยายภาพตามนี้" ในเนื้อหา ไม่ต้องใส่ลงไปก็ได้คับ

คิดว่า ต้องมีบางอย่างผิดพลาดแน่ๆ

ว่าไม๊

Submitted by หมี่เกี๊ยว on

ภาพสวยค่ะ ได้อารมณ์หนักและเหนื่อยปนเร่งรีบไปด้วย
อยากไปมานานล่ะนครพนมเนี่ย โดยเฉพาะบรรยากาศแบบนี้เนี่ย น่าไปมากๆเลยค่ะ
ว่าแต่ว่ามันมีรถไปตรงจากเชียงรายไหมหนอ เหมือนจะเคยเห็นอ่ะ
ดีเลยจะได้ไปเยี่ยมพี่ๆและเพื่อนๆที่ไม่ได้เจอกันมานานมากๆ ด้วย ไอเดียบรรเจิด
ว่าแล้วก็จัดการไปหาข้อมูลเลยละกัน อิอิ

Submitted by กัน on

ไม่แน่ใจเหมือนกันครับว่า จะมีจากเชียงรายมานครพนมหรือเปล่า
(อันนี้ต้องสืบดู)

หรือไม่คงต้องมาต่อรถที่กทม.ฮะ

อิอิ

Submitted by กัน on

ฝากประชาไทดูให้ด้วยนะครับว่า ..มีอะไรผิดพลาดในการนำเรื่องขึ้นหรือเปล่าอะ

Submitted by นกขมิ้นเหลืองอ่อน on

ภาพได้อารมณ์ของบรรยากาศจริงๆ ค่ะ
ว่าแล้วก็ยังนึกถึงวันที่ไปเที่ยวกันอยู่เลย
คิดถึงบ้าน....น....

นครพนมถึงจะเป็นเมืองเงียบๆ แต่แฝงไว้ด้วยอารยธรรม และวัฒนธรรมที่งดงามนะคะ
ถ้าใครที่ยังไม่เคยไป ต้องไปให้ได้นะ...
เที่ยวเมืองไทย ไม่ไปไม่รู้

Submitted by วาดวลี on

ติดตามค่ะ
ชอบอารมณ์ในภาพด้วยคน
เห็นแล้วก็อยากเดินทาง

Submitted by กัน on

เพิ่งกลับมาจากปัตตานีครับ

ขอบคุณทุกๆ ความคิดเห็นนะครับ

นครพนมเป็นเมืองที่เงียบสงบริมน้ำโขงจริงๆ ..นักท่องเที่ยวไม่มากและสาวงามทั้งรูปกายและจิตใจครับ

(^^!

Submitted by หมี่เกี๊ยว on

เล่าเรื่องปัตตานีให้ฟังมั่งสิคะ อยากฟังเอ้ย...อยากอ่าน อิอิ

Submitted by oOFunOo on

อิอิๆๆ ดีจัยย จังเรยค๊าๆๆๆ
ที่มีคนไปเท่ววว เหมือนนู๋ ด้วยย

ชอบจังเรยๆๆค๊ะๆๆๆๆ
ยามเช้าๆๆๆ ---->> เงียบๆๆ อากาศสบายยยยๆๆๆๆ แต่สัมหรับบางวัน จะมี คนลาว ข้ามฝั่งไทย มาขายของง- บรรยายกาศนี้เรยค๊ะๆๆๆ

ชอบบๆๆๆ จัง ถ้ามีโอกาส อยากไปอีกๆๆๆๆ

JUST DO iT 'ลูกผู้ชายสายน้ำ' #2

ทิศทางการเติบโตของธุรกิจการท่องเที่ยวที่สะเปะสะปะทำให้ชาวบ้านหลายคนทิ้งชีวิตเรือกสวนไร่นา หันมาเป็นผู้ประกอบการอย่างไร้ทิศทาง ไร้การจัดการ ไร้ความคิด ในสังคมมือใครยาวสาวได้สาวเอาที่ต้องการแต่ประโยชน์ส่วนตน

JUST DO iT 'ลูกผู้ชายสายน้ำ' #1

แดดยามบ่ายกระทบสายน้ำเป็นริ้วเต้นระริกรินไหลไปตามแก่งหินน้อยใหญ่ ทิวไม้สองฝั่งแน่นขนัดทอดกายยึดผืนดินไม่ให้น้ำกัดเซาะ ราวกับมืออันอบอุ่นของแม่ที่โอบอุ้มทารกแนบอก