Skip to main content

แดดร้อนเปรี้ยง ผ่าลงกลางหัว ,

เบื้องหน้า คือ ทางเดินหินที่ดูเหมือนจะไร้จุดสิ้นสุด ,แต่ทุกคนต่างมีความหวังจะเดินไปให้ถึงจุดหมาย

\\/--break--\>
,
ดงดอกแดงอุบลกับเหลืองพิสมรบานเป็นกลุ่มๆ สลับสีเต็มลานทาง อวดช่อกลีบเล็กๆ แดง,ม่วง,เหลืองเต็มผลาญหิน นอกจากนี้ยังมี หยาดน้ำค้าง เอนอ้าและทุ่งดอกดินจำพวกดุสิตา สร้อยสุวรรณ ทิพยเกษรกับกระดุมเงิน ,ดั่งผืนพรมที่ถูกถักทอด้วยแรงบันดาลใจของธรรมชาติ ,


ท้องฟ้าสีน้ำเงินจัดค่อยๆ อ่อนจาง ,ตามเส้นโค้งของเปลือกโลก ,ทางเดินหินเลียบเลาะริมผามองเห็นแม่โขง สายน้ำนานาชาติสะท้อนประกายสีปูนจรดเส้นขอบฟ้า

,แม้ว่าจะร้อนอ้าวแต่ทุกคนยังชื่นชมความยิ่งใหญ่ของสายน้ำ

ริมผาใหญ่ ,ธรรมชาติสอนให้เรารู้ว่า แท้จริง มนุษย์ช่างกระจ้อยร่อยเพียงใด

บางสิ่งที่เรียกว่า เทคโนโลยี หากมันไม่สอดคล้องกับกฏเกณฑ์ของโลก ,

ทั้งหมดล้วนไร้สาระ ,

....


เครือข่ายป่าชุมชนป่าดงนาทาม เป็นองค์กรชุมชนที่รวมตัวกันเพื่อจัดการดูแลผืนป่าดงนาทาม มากกว่า 40,000 ไร่ ,ดงนาทามเป็นผืนป่าทางด้านตะวันออกสุดของประเทศในเขตอำเภอโขงเจียม จังหวัดอุบลราชธานี กินพื้นที่ตามแนวยาวของสายน้ำโขง เส้นแบ่งพรมแดนธรรมชาติระหว่างประเทศไทยและสปป.ลาว


,
นับตั้งแต่วันที่มีการประกาศพื้นที่เขตอุทยานแห่งชาติผาแต้ม ทำให้ชุมชนมากกว่า 50 ชุมชนรวมตัวกันเพื่อขออาศัยและเข้าจัดการดูแลผืนป่าร่วมกับเจ้าหน้าที่ป่าไม้


,
กันเขตพื้นที่ป่าชุมชนออกจากป่าอนุรักษ์

,ด้วยผืนดินแห่งนั้นมีเรื่องราว

,เรื่องราวของบรรพบุรุษครั้งปู่สังกะสาย่าสังกะสีเข้ามาตั้งรกราก

,ลึกลงไปในชั้นหิน กระดูกของพวกเขาฝังอยู่ที่นั่น


ป่าดงนาทาม ขึ้นชั้นในเรื่องการท่องเที่ยวเชิงนิเวศน์ ด้วยสภาพพื้นที่ในแบบป่าเต็งรังที่เต็มไปด้วยพันธุ์พืชแปลกหูแปลกตา ,บนที่ราบสูงสลับภูเขาหินทราย เสาหินและเสาเฉลียง กลายเป็นจุดเด่นสำหรับนักนิยมธรรมชาติ

....


เหล่านักนิยมธรรมชาติ 49 ชีวิต จากเมืองหลวง เดินทางมาถึงพร้อมกับการต้อนรับโดยทีมงานพี่ลม นายกอบต.โพธิ์ไทร ,จุดเริ่มต้นของการท่องเที่ยวเชิงอาสาสมัคร ,ครั้งนี้เราจะมาปลูกกล้วยไม้และศึกษาการจัดการป่าชุมชนของเครือข่ายป่าดงนาทาม


ผู้เข้าร่วมทริป ดงนาทาม นอนกลางดาว ก้าวตามตะวัน ส่วนใหญ่เป็นพนักงานออฟฟิศ หมอ เจ้าหน้าที่จากหน่วยงานราชการ องค์กรเอกชนและนักธุรกิจผู้แสวงหาความแตกต่างของชีวิต พวกเขาทุกคนสมัครใจจะมาเจอกับโลกนอกหน้าต่างและจอคอมพิวเตอร์


,
กับจุดกำเนิดของชีวิต สายน้ำและผู้คนบางกลุ่ม

,กับหัวใจและการผจญภัย

,ลึกเข้าไปในหัวใจ เราต่างรู้ดีว่า
,
จุดกำเนิดของชีวิตพบได้ในโลกของธรรมชาติ เท่านั้น

 


สองข้างทางระหว่างนั่งรถ พระอาทิตย์ตกและทุ่งนาอร่ามเหลือง ทัศนียภาพแบบอิสานบ้านเรา



กลุ่มนักนิยมธรรมชาติ ระหว่างนั่งพัก ถ่ายรูปกับผลาญหินรูปร่างแปลกตาในผืนป่าดงนาทาม

 

 

 


สายน้ำโขง มองจากเส้นทางเลียบผาในมุมต่างๆ

 



ในป่าชุมชน ป่าไม้ สายน้ำและผู้คน ล้วนเกี่ยวพันกันอย่างแยกไม่ออก

 


ระหว่างทางเดิน คุณลุงเจ้าหน้าที่ป่าชุมชนบ้านนาทอย ใช้ใบไม้ซ้อนเป็นกรวยตักน้ำจากลำห้วยขึ้นดื่ม
ดีกว่าถ้วยพลาสติกเป็นไหนๆ

 


เดิน เดิน เดิน หลังจากเดินมามากกว่า
10 กิโลเมตร ทุกคนเริ่มรู้ว่า เราห่างออกไปจากจุดกำเนิดเดิมของชีวิตมากน้อยแค่ไหนแล้ว แต่เมื่อมันผ่าน ทุกคนจึงรู้ดีว่า เราทำอะไรได้มากกว่าที่เราคิดมาก

 


ท้องฟ้าสีท้อง รถอีแต๋น ป่าเต็งรังและเสาเฉลียง ทัศนียภาพเฉพาะถิ่นเช่นนี้ หาได้ในป่าดงนาทามเท่านั้น

 


สายน้ำโขงกลางสายหมอกสีขาว หนาวและดูลึกลับ ก่อนแสงแรกของวันจะเริ่มต้น บนผาชนะใด
(
คลิ๊กที่ภาพเพื่อดูภาพใหญ่นะครับ)

 

 

บล็อกของ กฤนกรรณ สุวรรณกาญจน์

กฤนกรรณ สุวรรณกาญจน์
สะพานมอญเป็นอีกที่เที่ยวยอดนิยมอีกที่ ,ที่คนส่วนใหญ่จะไป ข้อแรก ไปง่าย ข้อสอง สวยดี นอกเหนือจากนี้ ยังมีเรื่องราวของคนหลากหลายกลุ่ม
กฤนกรรณ สุวรรณกาญจน์
ในวันที่บ้านชื่นใจเต็มไปด้วยสายหมอก ไอชื้นหนาก่อตัวเป็นหยดน้ำ เกาะตามร่องใบสีเขียวอ่อนของยอดหญ้า ... บนทางดิน ดอกปีบสีขาวร่วงเกลื่อนดินนุ่ม
กฤนกรรณ สุวรรณกาญจน์
คนกลัวลิงจากหลายเหตุผล ?? จากหน้าตา ท่าทางที่เอาเรื่อง จากความซุกซน อยู่ไม่นิ่งและอารมณ์ปรวนแปร "อย่าเข้าไปใกล้มันนะ" คุณแม่ยื้อยุดมือลูกสาวที่ยื่นขนมสีหวานไปให้ ... ขณะกดชัตเตอร์ จ๋อบางตัวกระโดดเกาะหลัง ผมคิดว่า มันคงอยากรู้อยากเห็น  
กฤนกรรณ สุวรรณกาญจน์
ลิง เรียนรู้การมีชีวิตจากคน ,เราเป็นบรรพบุรุษของลิงผ่านสายใยของวิวัฒนาการ ดวงตาใสแหน๋ว มองตรงมายังกล้วยและถั่วลิสงต้ม ,ไอติมปั่นสีแดงในมือเด็กน้อยถูกฉกไปดูดเลียคลายความร้อนจากอากาศยามเที่ยง ,ทั่วบริเวณพระปรางค์สามยอดแน่นขนัดไปด้วยนักท่องเที่ยวที่มาร่วมงานโต๊ะจีนลิงที่จัดเป็นประจำทุกๆ ปี
กฤนกรรณ สุวรรณกาญจน์
เช้า รวมพลก่อนออกเดินทางไกล จะเห็นได้ว่าทุกคนยังสดใส ภาพนี้ถ่ายระหว่างรอรถไปส่งปากทางเข้าดงนาทาม รอยยิ้มใสใสกับผิวพรรณใสใสจะกลายเป็นสีแทนในอีกไม่ช้า  
กฤนกรรณ สุวรรณกาญจน์
ยาวไกล สายน้ำสีขาวหายเข้าไปในขุนเขา โขดหินและทิวป่า .. เหล่าผู้นิยมไพร ยังคงเดินทางไกล ,ยาวนาน จนเสียงหัวเราะกลายเป็นเสียงพึมพำ “เพ่ ทามมายมันร้อนอย่างงี้” นายคนหนึ่งเอ่ย “ป่าอิสานไม่เหมือนป่าภาคเหนือ” พี่ลม นายกท้องถิ่นเอ่ยอย่างนิ่มนวล ก่อนออกตัวอย่างเป็นทางการถึงความนิยมของนักท่องเที่ยวที่มักจะนิยมป่าแถบเหนือมากกว่า นักท่องเที่ยวส่วนใหญ่มักคิดถึงการเดินทางขึ้นเหนือ ....
กฤนกรรณ สุวรรณกาญจน์
สายลมต้นฤดูหนาวกระหวัดวนบนยอดหญ้า เห็นเป็นริ้วๆ เหนือผลาญหินแห่งดงนาทาม ทุ่งดอกแดงอุบลสลับเหลืองพิมร บานสะพรั่ง ถึงแม้จะดูแห้งแล้งแต่ในโลกของธรรมชาติกลับมอบชีวิตและความสมดุล
กฤนกรรณ สุวรรณกาญจน์
แดดร้อนเปรี้ยง ผ่าลงกลางหัว , เบื้องหน้า คือ ทางเดินหินที่ดูเหมือนจะไร้จุดสิ้นสุด ,แต่ทุกคนต่างมีความหวังจะเดินไปให้ถึงจุดหมาย
กฤนกรรณ สุวรรณกาญจน์
ปลาหมึกสีชมพู ใต้ท้องทะเลสีฟ้า ,มันเอาหนวดยาวๆ เกี่ยวกระหวัด เรือสีน้ำตาลที่มีใบสีเขียว ในสายตาของใครหลายคน ,สีน้ำบนกระดาษดูเลอะเทอ ,แต่ไม่เป็นไร สำหรับน้องกายส์ ซ์ซ์ซ์ , "นี่มันเรื่อง โจรสลัดแห่งทะเลแคริบเบี้ยน ใช่ไม๊" "ไม่ใช่" น้องกายทำหน้า งง อะไรเหรอ
กฤนกรรณ สุวรรณกาญจน์
นิ้วเล็กๆ บรรจงแต้มสีและกาว ด้วยความตั้งใจ ,เด็กๆ มักจะไม่กังวลกับความเลอะเทอะ ,ไม่เหมือนผู้ใหญ่ เชื่อกันว่า ,ศิลปะ กว้างและลึก จรรโลงและสร้างสรรค์ ,เด็กๆ มองเห็นภาพในความว่างเปล่าของอากาศ จนกระทั่ง พวกเขาโตเป็นผู้ใหญ่ ,และความจำเป็นในชีวิตโบยตี ,เหตุผลของมันทำให้ดวงตาแบบนั้นหายไป  
กฤนกรรณ สุวรรณกาญจน์
สำหรับคนที่รักการเดินทาง ยาดาเป็นหนึ่งในนั้น, สำหรับเธอ โลกนี้ไร้กาลเวลา,และเขตแดน หลากเชื้อชาติ ,มีชีวิตและเรื่องราวเสมอ
กฤนกรรณ สุวรรณกาญจน์
หลังวันเลือกตั้งเป็นเดือนแห่งการถือศีลอดของชาวมุสลิม ,ยาดาและทีมสังเกตุการณ์การเลือกตั้งกลับมายังกรุงคาบูล์ เมืองทั้งเมืองสงบนิ่งด้วยบรรยากาศแห่งความศรัทธาและเป็นครั้งแรกที่อัลเฟรลอนุญาตให้ทีมงานออกไปเดินเล่นได้โดยไม่ต้องมีล่ามและทีมการ์ด   บนถนนเต็มไปด้วยผู้คนที่เคร่งขรึม ไม่ดื่ม ไม่กิน จนกว่าพระอาทิตย์จะตกดิน ไร้ข่าวของความรุนแรง ถึงแม้ว่า กลุ่มตาลีบันจะพยายามล้มการเลือกตั้งครั้งนี้ แต่วันนี้ ถือเป็นวันอันศักดิ์สิทธิ์ของพวกเขาเช่นเดียวกับชาวมุสลิมทั่วโลก ทุกคนกลายเป็นหนึ่ง ไม่ว่า พ่อค้า ข้าราชการหรือกรรมกร ชิกเก้น สตรีท เป็นถนนสายใหญ่ที่เต็มไปด้วยร้านขายของที่ระลึกสำหรับนักท่องเที่ยว…